Daar is ie dan !

Na het uitgebreide ontbijt in de H10 stapten we terug de Fiat Panda in en reden we naar het midden van het eiland, naar el Paso, via een bochtig weggetje.

Vlak voor we het centrum van het stadje el Paso in zouden rijden, kregen we te zien waarvoor we deze reis persé naar La Palma wilden gaan: de uitbarsting van de Cumbre Vieja !

Hieronder zie je een filmpje dat wij maakten. Hetgeen je hoort, is niet de krater maar de wind. Wij hoorden van op die plek, op enkele kilometers van de krater, wél de vulkaan gieren en spuwen... dat lijkt op het geluid van wind, maar anders, akeliger... je hoort dat het van diep komt... enfin, moeilijk te omschrijven.

In het dorpje el Paso liepen we wat rond op zoek naar het infokantoor. In het stadje zelf stond verschillende mooie gebouwen, maar was niet veel te zien en te doen. Ons bezoek aan het infokantoor was ook een teleurstelling want de dame daar kon ons eigenlijk niks nieuws vertellen. Ze somde wat uitkijkpunten op, maar die zouden we sowieso passeren onderweg... enfin, we konden maar proberen.

Van aan dat eerste puntje waar we de vulkaan zagen, hadden we de krater en de omhooggespuwde lava goed gezien. Vlak buiten het centrum van el Paso vonden we enkele plekjes waar we ook twee lavastromen goed zagen stromen (foto 1)... maar op foto is dat wat moeilijker te zien.

Een klein beetje verder was het best druk. Dit was een uitkijkpunt waarvan de TV-stations blijkbaar ook gebruik maakten om te informeren over de uitbarsting. Dit uitkijkpunt was vooral geweldig omdat je de vulkaan zag en de hele lavastroom die zich gevormd had tot aan zee... met hier-en-daar ook halve overgebleven huizen en geïsoleerd geraakte stukken grond. We denken dat er op die locatie ook één van de webcams staat opgesteld.

Het uitkijkpunt lag vlak aan de afgesloten zone, waar politie stond om alles in het oog te houden. Dichter bij de uitbarsting dan waar we toen waren (+/- 2,5 km) zullen we niet geraken.

Op deze plaats zag je wel nog de twee lavastromen, maar de krater niet meer. Waarschijnlijk is van op die plek wel nog de uitgespuwde lava te zien, maar door stoom en wolken zagen we die, op dat moment, niet meer... maar we hadden op de korte tijd dat we kennis gemaakt hadden met deze vulkaan al ontdekt dat even geduld hebben en wachten tot een wolk wegdreef al veel veranderde aan het zicht ervan...

We vervolgden nog even de weg van el Paso naar de kust. We kwamen in de bananenplantages terecht... bananen zijn de grootste bron van onkomsten van La Palma.

Vervolgens besloten we, omdat we de dagen nadien nog in de buurt zouden komen, om richting "ons huisje" te rijden. We besloten om niet de kortste weg te nemen (zelfde weg terug), maar via de noordkant van het eiland naar los Sauces te rijden. Na een diepe kloof, tussen de bananenbomen, kwamen we aan aan uitkijkpunt el Time (foto 2). Van daaruit zagen we, van "ver", de vulkaan en het hele lavaveld tot in zee. Je zag er, wat je bij het vorige punt niet zag, echt de stoom opstijgen van de lava die het zeewater raakt. Je zag goed dat er enkele nieuwe, gitzwarte, stukken land gevormd hebben... en ook vanuit dat punt zag je goed wat voor een vernietigende tocht die lava maakte...

We dachten dat we, door meer noordelijker te gaan rijden in plaats van dwars door het binnenland, een minder bochtige weg te kunnen rijden... maar niets was minder waar! We waren beiden zowaar weer misselijk, ditmaal van het draaien en keren van de weg! maar mooi, zeg! Prachtig! De grillige natuur staat er, op zijn hoogste toppen, vol met naaldbomen. Op de iets lage stukken is het één en al groen van de verschillende planten. Toen we er doorreden, viel er regelmatig een bui... maar dat moet het er vaker doen, anders kan het daar niet zo groen blijven.

Rond half 4 kwamen we aan aan "ons huisje" Los Nacientes (Cordero). Dit ligt op een steile heuvel vlak buiten het centrum van Los Sauces, helemaal tussen de fruitbomen (sinaasappelen, appelen, maar vooral veel bananen). Het huisje/appartement is werkelijk top! Volledig ingerichte keuken, zitgedeelte, één slaapkamer, badkamer, terras en een (met één ander appartement gedeelde) "bodega" met gratis huiswijn, BBQ en wasruimte. Als ontvangst stond er ook een grote fruitmand met banaantjes en sinaasappelen... geweldig!

Nadat we nog boodschappen gingen doen, konden we ons helemaal settlen om het ons zes dagen naar onze zin te maken.

PS: Achteraf bleek het huisje dat we eerst boekten, in El Paso, wél mogelijk te zijn geweest: het ligt namelijk nog steeds niet in het "onveilige" gebied... Het zou gemaakt hebben dat we op enkele kilometers van de vulkaan zaten, in het midden van het eiland. Waar we nu overnachten, in het noordoosten, was het sowieso "veilig", maar zitten we op een klein uurtje rijden van waar de krater te zien is...