Zondagmorgen 28 november '21 ging thuis de wekker om 3u. Iets na vieren waren we onderweg naar de luchthaven van Zaventem.
Vanuit Zaventem vlogen we naar Tenerife-Noord... naar Tenerife-Zuid was 'handiger' geweest maar die vluchten daarheen sloten niet goed aan.
Vlak voor we Tenerife bereiken zagen we vanuit het vliegtuigraampje één grote wolk én, daarboven, het besneeuwde topje van de Teide. We landden in de regen (foto 1), maar tegen dat we de bagage hadden en in een taxi gestapt waren, was het enkel nog zwaar bewolkt.
De taxirit van Tenerife-Noord naar de ferryhaven van los Cristianos duurde net geen uur. We dronken iets in het havengebouw. Ine nam ook churros... de beste die ze ooit had! Amai, dat was wat anders dan hetgeen ze in België verkopen als churros!
Iets voor tijd, iets voor half 5, vertrok de ferry. We hadden vooraan plaats genomen in deze kleine, snelle, ferry... maar Ine merkte al snel, eens de oceaan op, dat ze naar de achterkant van de ferry moest: de oceaan was meteen al best wild... en werd alleen maar wilder... normaal gezien wordt Ine wel snel misselijk op een boot, maar zeeziek was ze op een ferry nooit geweest... tot dán... Twee uur aan een stuk was Ine ziek... en die oceaan werd pas weer rustiger toen we de haven van Santa Cruz de la Palma invaarden. Johan was serieus misselijk, wat hij nooit is, maar werd niet ziek.
Zoals afgesproken werden we aan de haven opgewacht door iemand van het autoverhuurbedrijf. We werden naar de luchthaven gebracht om de huurwagen af te halen. De vlucht die we normaliter zouden nemen (rechtstreeks van Madrid naar La Palma) was wél gevlogen... zucht... maar we blijven erbij: goed dat we op het laatste moment nog een alternatieve route regelden. Voor het zelfde geld was de luchthaven, net als de week voordien, gesloten geweest...
Eens het luchthavengebouw buiten, en we niet meer in de gejaag-modus zaten, viel ons op hoeveel vulkaanassen er op de grond lagen (foto 2)... en die komen allemaal van de ándere kan van de vulkaan...
We ontdekten dat al onze bagage (1 koffer en twee dagrugzakken) in een Fiat Panda passen en vertrokken met het autootje.
Tijdens de drie kilometer die we moesten rijden naar het H10-hotel druppelde het: het regenen was ook op La Palma niet gestopt, maar het onweer en de storm van vrijdag en zaterdag was blijkbaar wel gaan liggen.
Eens op onze kamer van het H10-hotel zijn we eigenlijk meteen gaan slapen: we waren moe van het 17 uur onderweg zijn en Ine was nog steeds misselijk...
MAAAAAARRRR we waren op La Palma!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten