Naar Polen gaan en Johan&Ine heten en dan niet naar Auschwitz-Birkenau gaan dat kán gewoonweg niet! We bezochten in het verleden al verschillende, verschrikkelijke nazi-gruwelijkheden in de vorm van concentratiekampen en e.a. gevangenissen (bv. Theresienstadt, Kurtenhof, kazerne Dossin).
Om zeker te zijn van een plekje in een "tour" hadden we op voorhand al gereserveerd... (belachelijk goedkoop, trouwens, in vergelijking met sommige andere minder belangrijke musea)... 9 september om11uur gingen we met de Engelstalige tour mee. Je kan er niet zonder gids binnen en bovendien is een gids hier nodig, anders zie je enkel "gebouwen"...
We startten onze drie-uur-durende tour in het gedeelte van kamp Auschwitz dat eigenlijk "Auschwitz I" heet(te). Dit gedeelte is bekend van de "Arbeit macht frei"-poort... klinkt mooi als je niet weet dat het een kamp is voor dwangarbeiders :-( In eerste instantie verbleven er gevangenen uit Polen, maar al snel gingen de Nazi's over tot het oppakken van Polen met openlijke andere ideeën, relschoppers, Roma-zigeuners, psychiatrisch zieken, verstandelijk beperkten e.a. mensen die niet onder de Nazi-norm "normaal" hoorden. Joden werden pas later tijdens de oorlog geviseerd. Zij werden naar (onder andere) Auschwitz-Birkenau gelokt met mooie verhalen over het samenleven met eensgezinden...
In de tijd dat enkel Auschwitz I nog in gebruik was, werd geëxperimenteerd met medische therapieën en het vergassen van mensen. Eens dit laatste "op punt" stond, kon het uiteindelijke doel van de Nazi's door de SS'ers in uitvoering gebracht worden... de gaskamers werden in gebruik genomen. De aanwezigen werden naar een gebouw gebracht waar ze hun spullen konden laten, zich uit diende te kleden en dan te gaan douchen... In de gaskamer hadden ze zelfs douchekoppen gehangen om het er zo uit te laten zien... De rest is trieste geschiedenis...
Na bijna twee uur in Auschwitz I te hebben rondgekeken, stapten we op de bus richting een ander onderdeel van "Auschwitz", namelijk "Birkenau". Dit onderdeel kreeg de naam van de locatie waarop zich het kamp bevond. De bewoners waren er verjaagd en met de stenen van hun huizen bouwden, de dwangarbeiders, de nieuwe verblijfsplekken van hun latere lotgenoten... en die aantallen stegen snel! Uiteindelijk werden enkel nog de gebouwen voor de SS'ers in steen opgetrokken en werd de rest uit hout opgetrokken.
Al als de mensen uit de trein in Birkenau (foto 2) stapten, werd hun lot bezegeld: Iedere gevangene moest, nog op het perron, voor de SS-arts gaan staan. Deze besliste, op basis van een eerste indruk, of die persoon als dwangarbeider kon werken ofwel dat die persoon regelrecht de gaskamer ingestuurd werd...
... maar eigenlijk gaan we ervan uit dat iedereen deze verhalen kent, of toch zou moeten kennen!
Ironisch genoeg zijn diegenen die het meeste de titel van grootste slachtoffer van dit soort wandaden van de Nazi's opeisen, nét diegenen die nu ongeveer hetzelfde doen met de Palestijnen...
maar dan zijn er ook nog de dagelijkse gruweldaden die we elkaar aandoen en die de verrechtsing van de samenleving met zich meebrengt... dáár moet men oog voor hebben!!! anders herhaalt zich deze geschiedenis gewoon weer terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten