Laatste dag (11/11)

Op zondag 7-12-'25, onze elfde en laatste dag van onze reis doorheen Grieks-Cyprus, werden we gewekt door de kerkklokken, maar nadien door de ontstoppingsdienst! We zouden dus gewoon naar het toilet kunnen! Waar een mens, ook op vakantie, al eens heel blij mee kan zijn!

Rond half 10, na het ontbijt en nadat alles ingepakt en wel in onze huurauto zat, konden we vertrekken voor onze laatste uren op Cyprus. We hoefden pas rond half 2 op de luchthaven van Larnaca te zijn en hadden dus alle tijd... al stond er ook niet zo veel meer op ons programma:

• Kiti;
• Hala Sultan Tekke;
• zoutmeer;
• tanken &
• lunchen.

Na 20 minuten rijden, parkeerden we in het dorpje Kiti. Het dorp heeft drie toeristische troeven, lazen we: een zandstrand, een kiezelstrand en een kerk... en die stranden zeggen ons niks, dus inderdaad: we bezochten nóg een Cypriotische kerk, de laatste, namelijk de Panagia tis Angeloktistis.

De Panagia Angeloktisti of de kerk “Gebouwd door Engelen” in het dorp Kiti is volgens de legende... gebouwd door engelen. 

De bewoners van het dorp hadden volgens deze legende het fundament van de kerk gebouwd, maar ’s nachts werd dit fundament verplaatst naar het midden van het dorp door een grote groep engelen. Deze bouwden in deze nacht de hele kerk. De kerk kreeg daarom de naam Panagia Angeloktisti, gebouwd door engelen of de Engelenkerk.

De Panagia Angeloktisti is een Byzantijnse kerk gebouwd in de elfde eeuw. Het is een kruiskoepelkerk met een hoog middenschip en dwarsschip, op de kruising staat de koepel. Aan de zuidzijde van de kerk is in de dertiende eeuw een kapel aangebouwd, deze kapel is nu het voorportaal van de kerk. Onder het klokkentorentje zijn wapenschilden te zien van de familie Gibelet. De apsis is het oudste deel van Kiti-kerk, de oorspronkelijke kerk werd gebouwd in de vijfde of zesde eeuw maar vernietigd rond de zevende of de achtste eeuw : hierdoor lijkt het alsof het drie kerken in één zijn.

De huurauto moest volgetankt teruggebracht worden, dus aangezien we onderweg naar het volgende alweer dicht bij de luchthaven waren en een benzinepomp passeerden, gingen we tanken. We betaalden € 1,334 voor een liter benzine, maar een beetje goedkoper dan in België op dat moment.

We stopten bij het islamitisch heiligdom "Hala Sultan Tekke", wat op zich al bijzonder is aan de Griekse zijde van Cyprus. Het wordt de derde heilige plaats ter wereld voor moslims, na Mekka en Medina, genoemd, of de vierde met Jeruzalem als de derde plaats. 

Toen de Arabieren in 647 Cyprus veroverden, was Hala Sultan daarbij aanwezig. Ze was de tante aan vaderskant van de profeet Mohammed. Ze viel van haar ezel en stierf. Ze werd ter plekke, het latere Hala-Sultan-Tekke, begraven en haar graf ontwikkelde zich tot een pelgrimsoord. In 1760 begon de bouw van een moskee en toen die klaar was, lag het graf in een zijruimte van het gebouw. Later werd ook voorzien in onderkomens voor pelgrims. 

Het complex bestaat zo uit een moskee met minaret, een mausoleum, een begraafplaats en woonverblijven voor mannen en vrouwen. Het woord Tekke duidt op een gebouw dat bestemd was voor bijeenkomsten van een soefi-gemeenschap. Tegenwoordig is het complex vrij toegankelijk en behoort het niet meer tot enige religieuze stroming. Dit zorgde ervoor dat Ine er niet gesluierd binnen hoefde. Het hele complex ligt in een rustige omgeving aan de oever van het zoutmeer en is geclassificeerd als oudheidkundig monument.

Op de locatie van de moskee zijn ook nog resten van een dorp uit de bronstijd gevonden.

We wandelden nog even naar en bij het zoutmeer. Dit aangelegd zoutmeer is niet meer in gebruik om zout te winnen. Dit komt omdat er veel vuiligheid uit zee in het zoutmeer terecht kwam. Op en rond het zoutmeer worden 85 verschillende vogels gezien... wij zagen er geen... ook geen flamingo's, die thans de dagen voordien gespot waren. In de wintermaanden hebben ze hier hun onderkomen.

Van aan dit laatste bezoekplekje van onze reis gingen we, in het dorp in de buurt, op zoek naar restaurantje om te lunchen. Omdat we 's avonds op het vliegtuig zouden zitten en bij het overstappen in Frankfurt geen tijd zouden hebben om te eten, wilden we die middag toch net iets meer eten dan anders... maar we vonden geen enkel restaurantje dat open was... dus besloten we dan maar naar de luchthaven te gaan en daar te eten. Maar eerst werd de gehuurde Kia, zonder nieuwe krassen, blutsen of mankementen, afgeleverd.

Voor deze laatste dag was eigenlijk niet bijster goed weer voorspeld. Maar tot vlak na de middag was het maar wisselend bewolkt en zelfs ook zonnig, 19 à 20°, met kleine, fijne buitjes. Maar daarna, vlak nadat we de parkeerplaats van de huurwagens verlieten, werd het ineens best donker en begon het te regenen, te regenen... en daarmee zouden de Cyprioten de dagen nadien nog af te rekenen krijgen... wat een geluk hebben wij gehad met het weer, zeg!

In de vertrekhal namen we plaats in het restaurant en terwijl we wachtten op ons eten, telde Ine uit hoeveel kilometers we weer afgelegd hadden. Dit blijken er 1.048 te zijn geweest.

We hadden een eerste vlucht, naar de luchthaven van Frankfurt, om 16u35... maar die was vertraagd. Uiteindelijk zouden alle vier de vluchten die we tijdens deze reis met Lufthansa maakten vertraging hebben. We waren 55 min te laat in Düsseldorf. Het was 23:10 uur i.p.v. 22:15 uur toen we landden. We moesten ook best lang wachten op de koffers. Dat we ook nog een uur tot thuis moesten rijden, maakte dat het een korte nacht voor Johan werd, die op maandag 8 december '25 weer om half 9 aan het werk moest. Ine kon uitslapen.

En zo was een mooie reis weer voorbij... en tellen we weer af naar het volgende!