Dag 9

... en dan zijn we aan de negende dag van onze reis door Noord-Cyprus gekomen. Dit verslagje gaat over zondag 30 juni 2024.

De avond voordien hadden we onze koffers weer gemaakt. Ditmaal niet om naar een volgende bestemming te gaan, maar om weer naar huis te gaan.

Na ons ontbijt wandelden we met onze koffers naar de parkeerplaats waar onze auto in Famagusta had gestaan. Zoals we gepland hadden, vertrokken we om 9:00 uur de stad uit. Het was al 32°C en we hadden die ochtend al heel wat zweet moeten afvegen... eens terug thuis zou dat gedaan zijn...

Vanuit Famagusta was het een dik uur rijden naar de luchthaven. Echt rustig rijden, was het niet... maar dat ging op Cyprus ook niet... er rijden nogal wat 'hevige' chauffeurs rond... wat dat betreft leken de Turks-Cyprioten veel op Turken. Maar voor de rest eigenlijk niet. Wij hebben de Cyprioten als minder luidruchtig en veel rustiger ervaren dan de Turken.

Met de tweede witte Fiësta hadden we, eens aangekomen op luchthaven Ercan, 430 km gereden. Dat betekent dat we, met de 480 km die we met de eerste huurauto reden er bijgeteld, in totaal 910 km gereden hebben in Noord-Cyprus... wat erg weinig is in vergelijking met onze andere reizen, maar Noord-Cyprus is klein. Het past tien keer in België...

We hadden enkele dagen voordien verschillende mailtjes gekregen met wijzigingen van zetels op onze vlucht van Ecran naar Istanbul. Tijdens deze vlucht, van geen anderhalf uur, zaten we niet langs elkaar.

Zondag kregen we dan nog mails dat onze vlucht van Istanbul naar Düsseldorf verlaat was: Eerst een mailtje over 45 min. vertraging, daarna over bijna anderhalf uur. Op de luchthaven van Istanbul bleef de oorspronkelijke vertrektijd echter steeds gecommuniceerd, zonder vertraging. Toen iedereen in het vliegtuig zat, kregen we te horen dat we met een vertraging van 45 minuten zouden vertrekken. Als reden hiervoor werd de drukte in het Europese luchtruim aangegeven... en aangezien wij van buiten dat Europese luchtruim kwamen, moesten wij wachten... tja, hetzelfde hadden we op onze terugvlucht vanuit Georgië. Dit zou komen doordat, vanwege de oorlog, niet over Oekraïne gevlogen kan worden.

Toen we, in Düsseldorf, naar onze auto aan het wandelen waren, viel er af en toe een verdwaalde regendruppel. Toen we beiden in de auto zaten, begon het te regenen. Tegen dat we op de snelweg waren, regende het hard. De temperatuur, 20°C, voelde voor ons aan als een aangename verkoeling na een week van meer dan 35°C! Het zou ons ook goed doen om in aangename, koele temperaturen te kunnen slapen... in ons eigen bed!

                                                         (DUR)

En nu zijn we weer aan het aftellen naar het volgende weekend weg naar het buitenland...

Dit is opnieuw, zoals de afgelopen jaren, een trip naar Londen voor Notting Hill Carnival en daar vertrekken we vrijdag 23 augustus naar... 

nog 45 dagen afwachten...

maar dat betekent zeker niet dat we de afgelopen tijd thuis gaan blijven zitten wachten!