Dag 7 van 10

Op donderdag 14 maart '24 waren we zeven dagen op maartreis 2024. We verbleven nog steeds in de Bluebell Cabin in Badsey... en de weersvoorspellingen waren nog steeds "grote kans op buien". Dit betekende dat er die dag dus opnieuw geen wandeldag inzat. We kozen weer twee autoroutes uit om, selectief, af te leggen. We startten route 1 uit Rough Guide Staycation, Cotswolds aan het einde van de tocht. Van route 2 bezochten we slechts enkele plekken;

We startten onze dag in Gloucester. Deze stad, die al in 48 na Chr. ontstond, ligt op 45 minuten rijden van Badsey. Onderweg naar het stadscentrum liepen we voorbij een Oxfam Wereldwinkel. In Oxford waren we ook in een dergelijke winkel, maar zonder succes, binnengeweest, op zoek naar een nieuwe Dopper voor Ine omdat ze de hare tijdens onze wandeling verloren was. In déze winkel had Ine meer geluk: ze vond een nieuwe Dopper en zelfs aan meer dan de helft van de prijs!

In de hoofdstraat/winkelstraat van Gloucester stonden verschillende oude huizen met diverse mooie gevels. We wandelden van daaruit naar de kathedraal van Gloucester. Hiervan bekeken we enkel de buitenkant. We gingen er niet binnen. 

Vervolgens wandelden we naar de dokken en haven aan rivier de Severn. Aan deze dokken zijn nog veel elementen uit de 19e eeuw bewaard gebleven: oude opslag- en havengebouwen, stukken van een spoorweg, oude machines enz. Tot in de negentiende eeuw was de Severn een belangrijke verkeersader. Transport van zware of breekbare goederen, zoals de in deze streek belangrijke producten en grondstoffen gietijzer, aardewerk, kalksteen, ijzererts en steenkool gebeurde tot de opkomst van de spoorwegen grotendeels over water. 

In de havens lagen verschillende kleurrijke narrow-/smalboten, die typisch voor Engeland en Wales zijn.

Gloucester is blijkbaar een zusterstad van Saint Ann's Bay op Jamaica. Dat bezochten we tijdens onze eerste keer op het eiland, in 2005.

Vanuit Gloucester reden we naar "Saul Junction", een half uurtje verder naar het zuidwesten. Saul Junction is een knooppunt van twee kanalen, namelijk het Gloucester & Sharpness Canal en Stroudwater Navigation. Aan het knooppunt liggen een droogdok, een haventje, een plezierhaventje en ook enkele havengebouwen.

Beide kanalen zijn in de 18e eeuw gegraven. Er was toen veel vervoer over deze wateren, net als over de Severn. Momenteel is er vooral pleziervaart. Ook hier zagen we verschillende narrowboten. Hier zag je ook waarom die boten zo smal moeten zijn: de kanalen zijn veel smaller dan dat ze bij ons zijn.

Nog een kwartiertje verder kwamen we aan in Berkeley. We wilden even naar Berkeley Castle gaan kijken, maar dat was gesloten voor publiek. Via de kerk en het daarrondliggende kerkhof vonden we toch nog en plekje om het kasteel te zien. Koning Eduard II van Engeland, die normaal gezien, als de Franse koning haar niet gevangen genomen zou hebben, met een Vlaamse zou trouwen, stierf in dit kasteel. Het is niet zeker of hij vermoord werd of hij er een natuurlijke dood stierf, versneld door zijn gevangenschap in het kasteel.

Toen we op het marktplein van Berkley stonden rond te kijken, passeerde ons een héél erg belangrijke Brit(se)... we weten echter niet wíe het was: het kruispunt werd al even afgezet in afwachting van een duur gepantserd voertuig met zwart getinte glazen en met politie-escorte...

We lunchten in een gezellig zaakje. Ine nam natuurlijk weer gebak, een stuk 'Victoria sponge cake' die keer en Johan nam soep.

In North Nibley stopten we even om het Tyndale Monument van onderaan de heuvel te bekijken. Het puntvormige monument is een oriëntatiepunt en is op vele punten in de regio te zien. Je kan er opklimmen om overheen de regio te kijken. Het monument is echter enkel te voet te bereiken... en het steile voetpad erheen zag er heel vettig uit. We besloten dus gewoon een foto onderaan de heuvel te maken. Het dikke wolkendek op dat moment zou het uitzicht verder ook ernstig beperkt hebben.

In Dursley, weer wat verder naar het oosten, maakten we een stadswandelingetje. Heel veel was er in de dorpje niet te zien, maar onze stop was toch de moeite waard: we zagen het historische stadhuis, de kerk en markthallen.

In de informatie van de autoroutes stond beschreven dat deze 'kant' van de Cotswolds anders was dan de andere gedeelten. Dat was inderdaad zo, deze zuidwestelijke kant van de mooie regio was qua natuur en omgeving even mooi, namelijk heuvelachtig en erg groen. De huizen en gebouwen waren er echter niet zo unaniem gel van de kalksteen. Hier hadden de gebouwen en huizen eerder de gewone kakofonie aan kleuren en stijlen... niet lelijk, want nog steeds wel typisch Engels, maar minder idyllisch.

Vervolgens reden we naar "Coaley Peak", een heuveltop met een erg mooi uitzicht, zélfs met die dikke bewolking... maar net toen we daar stonden te kijken naar die mooie omgeving begon het hard te regenen. We stapten toch nog even verder over de heuvel naar "Nympsfield Long Barrow". Dit is een "langgraf", een grafheuvel met twee hunebedden uit de oudheid.

Eerder die dag had het steeds korte buitjes geregend, maar het was meteen duidelijk dat die regen die daarboven viel voor de rest van de avond zou zijn. Gezien het uur besloten we toen om maar al terug te rijden naar Badsey. Dat was ongeveer nog een uur rijden.

Net zoals al de avonden in Badsey kookte Johan en zochten we foto's uit. Aangezien dit onze laatste avond in de 'cabin' was, moesten we ditmaal onze koffers ook weer terug maken.