Dag 3 Junireis 2023

Maandag 26 juni '23 werd opnieuw een goed gevulde, mooie dag voor ons. Er stond beweging, cultuur en geschiedenis op onze planning.

Die beweging kregen we van opnieuw een mooie wandeling uit onze Pathfinder Guide: Peak District. We kozen wandeling 5: 'Deep Dale and the Magpie Mine' uit. Deze was 7,6 km lang en had 240 hoogtemeters volgens het boekje: een vrij korte, gemakkelijke wandeling dus. De wandeling startte en eindigde in Taddington, op 5 km van onze cottage. Via deze link zie je de wandeling ook, maar die geeft 7,7 km en 287 hoogtemeters.

We wandelden via "publieke paden" door bos, langs weilanden, door weien, dwars door weilanden, over wegen, stoepen enz. Regelmatig moesten we, via houten of stenen trapjes, de stenen muren tussen de verschillende weilanden over (foto 1). Eén keer kozen we ervoor om door de wei náást diegene van het pad te lopen: op het pad stonden en lagen veel koeien, kalveren en een stier... dat vonden we net iets te link...

Het eerste deel van de wandeling liep door 'Deep Dale', wat 'diep dal' betekent. De wandeling was lange tijd vals plat. Ze startte onderaan groene heuvels en liep verder tot óp die heuvels langs een bedding van een nu droogstaande beek.

Halverwege de wandeling kwamen we bij de oude loodmijn 'Magpie Mine' in Sheldon aan. 

Van 1740 tot 1958 werd op de locatie van Magpie Mine lood gewonnen. Het was daarmee de langst openblijvende loodmijn van Derbyshire.

Vanaf Magpie Mine (foto 2) stapten we dwars door een graanveld richting het kleine dorpje Sheldon. Om vervolgens, op het einde van de wandeling, echt érg steil naar beneden, eigenlijk een beetje te steil, te stappen door de bossen die uitkwamen in Deep Dale.

Op aanraden, de dag voordien in het infokantoor van Bakewell, bezochten we het dorpje Youlgreave, voor de "Well dressings". Maar eerst gingen we nog lunchen in één van de pubs van het dorp. Johan koos een huisgemaakt worstenbroodje... dat gi-gan-tisch groot was. Ine koos er de huisgemaakte 'Bakewell tart' met 'custard'... dat gi-gan-tisch lekker was! Het taartstuk werd, net als de vla, warm geserveerd: héérlijk!

Die 'Bakewell tart' is de 'moderne' variant van de 'Bakewell pudding'. In plaats van het bladerdeeg kuipje bij de 'pudding' wordt bij de 'Bakewell tart' kruimeldeeg gebruikt. Verder lijkt het op onze frangipanetaart, maar steeds met aardbeienjam.

In Youlgreave stonden op vijf plaatsen, aan vijf verschillende bronnen, 'welldressings'. Deze waren echt wel van een veel beter niveau dan die we de dag voordien in Bakewell zagen! Het leken wel kunstwerken van natuurlijke materialen (foto 3). HIER kan je alle werken van de afgelopen jaren zien.

Na de beweging en het cultuurmomentje van de aangeklede bronnen reden we naar onze laatste stopplaats voor een beetje geschiedenis... via het erf van een boer en doorheen enkele weien kwamen we bij de "Arbor Low Stone Circle" en "Gib Hill Barrow" aan. 

De Arbor Low steencirkel (foto 4) is zo'n 4000 jaar oud en stamt dus uit de neolithische tijd. Het zou het "Stonhenge van het Noorden" genoemd worden, volgens ons gidsje van de Peak District. Het werd waarschijnlijk als ceremonie- en ontmoetingsplek gebruikt. De veertigtal stenen liggen nu allemaal neer, maar stonden waarschijnlijk ooit wel allemaal rechtop. Rondom de stenen werd de aarde opgehoogd. Hierin werden twee toegangen gemaakt. De locatie zou zo'n 2000 jaar gebruikt zijn, tot ver in de bronstijd.

Twee weien verder stond een kleine, steile heuvel, Gil Hill Barrow. Dit is een grafheuvel, maar een raadselachtige... Mogelijk is die onderdeel van een geheel waar ook de steencirkel deel van uit maakt. Beide liggen op slechts 320 meter afstand.

... en dan zat de dag er alweer op...