"Inpakpapier met arische motieven en koekjesvormen waarmee Duitse huisvrouwen hakenkruiskoekjes op de kersttafel konden zetten. In de jaren 1930 probeerden de nazi's kerst te stelen, en ze deden erg veel moeite om de symbolen en gewoonten rond het feest in hun nationaal-socialistische ideologie te laten passen.
Dit was nog niet zo gemakkelijk, want de hoofdpersoon van het feest, Jezus, was tenslotte joods. De nazi's probeerden dit probleem op te lossen door de christelijke symboliek uit het kerstfeest te halen.
De Duitse Sinterklaas, Sankt Nikolaus, die op 6 december kinderen cadeautjes bracht, werd aan de kant gezet en vervangen door Odin, die met zijn wortels in de Germaanse mythologie beter in het nazistische wereldbeeld paste.
De nazi's wilden dat de Duitsers IJzeren kruisen aan de kerstboom zouden hangen, maar dat sloeg nooit aan, want de bevolking was nu eenmaal vrij conservatief in de beleving van kerst.
En dan had je nog de adventskalenders. De nazi's verboden kalenders met afbeeldingen. Achter elk luikje moest een nazistische slogan staan. Chocolade of snoep in de luikjes werd wel toegestaan.
In de oorlogsjaren was het helemaal afgelopen met de adventskalender. Er was een gebrek aan karton, dus de nazitop besloot dat er geen adventskalenders meer gemaakt mochten worden.
Toen de grootste Duitse producent van adventskalenders, Richard Sellmer, ze in 1946 weer op de markt bracht, gebeurde dat met steun van de Amerikanen.
Dwight D. Eisenhower, de opperbevelhebber van de Amerikaanse troepen in Europa, werd gefotografeerd terwijl hij met zijn kleinkinderen een adventskalender opende, en die afbeelding werd gebruikt in de denazificatie van Duitsland.
De nieuwe adventskalender werd een doorslaand succes."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten