We reden in de namiddag, samen met pa Sus en ma Lizette, naar Pelt, naar het Dommelhof. Van 28/10 t.e.m. 7/11 is er daar "Theater op de Markt"... en dat is een onderdeel van "Circuswerkplaats Dommelhof"... dat op zijn beurt het circusveld ondersteunt...
Om 16:08 uur startte voor ons de 'coronavoorstelling' "Applaus" van 'Circus Ronaldo' (van najaar 2020). Als tweede 'bubbel' mochten wij "hun wereld" in.
De voorstelling Applaus is ontstaan uit een grote culturele stilte. Het verhaal van een circus zonder publiek. De eenzaamheid van een artiest waar niemand naar kijkt. Een clown zonder lach, een acrobaat zonder verwondering, een ballerina zonder opkijkende kinderoogjes. Een dichtgetimmerde ingang.
Waar het over gaat:
Circus Ronaldo speelt in "Applaus" geen voorstelling… of toch? Een voorstelling zonder applaus, maar vol intens verlangen. Van sluimerende melancholie tot speelse hoop, van troostende illusie tot een ruwe realiteit.
Tijdens deze voorstelling blijft de circustent leeg. Als publiek ga je niet door de ingang van de tent naar binnen om plaats te nemen op de tribune, je gaat van wagen naar wagen, van personage naar personage. In je eigen kleine bubbel stap je doorheen het circus, gluur je stiekem onder het tentzeil door en ontdek je plekjes waar je nog nooit eerder was.
Dit was de derde voorstelling die we van circus Ronaldo zagen. Het feit dat je op dat moment het énige publiek was, maakte het wat vreemd, maar ook speciaal. Zoals steeds was er méér te zien dan wat je zag en hoorde. Het hele verhaal, van 50 minuten, zat erg goed in elkaar... en iedereen van het circus passeerde: de acrobaat, de zangeres, de dansers, de clowns en de jongleur... en dat allemaal met veel humor, al was de ondertoon, zoals steeds bij circus Ronaldo, triest en donker...
Het was zeker niet het beste wat we van hen zagen, maar het was wel weer erg creatief, zéker omdat het hen in coronatijd, toen er nog niet met honderden tegelijk in een tent samengekomen mocht worden, tóch de kans gaf om op te treden! Applaus voor Circus Ronaldo!
Ine kwam trouwens in haar lagere schooltijd wekelijks in het Dommelhof. Ze ging er op zaterdagochtend naar "de kunstacademie"... Nu was het héél lang geleden dat ze er nog eens was.
Na het circus gingen we ook nog uiteten met pa Sus en ma Lizette in het Orshof in Neerglabbeek. Op die manier kreeg Johan zijn consumptiecheques, die hij als bonus kreeg omdat hij, in de zorg, móest blijven werken tijdens de eerste lockdown, ook op... en ja! Het was erg lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten