28 september 2021

Afgelopen 5 september

Zondag 5 september 2021 werden we iets na zeven wakker op camping Valle Verde in Predazzo, in het Italiaanse Zuid-Tirol... onze vakantie was nu écht begonnen!

Vanuit de camping reden we, nadat we snel naar de bakker waren geweest, 12 km wat hogerop de bergen in.... die bergen waren "onderdeel" van de Dolomieten, het gebergte dat opgenomen is op de UNESCO-Werelderfgoedlijst.
Het dorp van de camping, Predazzo, ligt op 1050 meter boven de zeespiegel. Het bezoekerscentrum in Natuurpark Paneveggio-Pale di San Martino ligt op 1541m hoogte en onze bestemming, berghut Malga Bocche, op 1946 meter.

Onze wandeling, Paneveggio - Malga Bocche - Paneveggio, had dus een hoogteverschil van 405 meters en was zo'n 7,5 km lang... een korte afstand met niet al te veel hoogtemeters om te beginnen...

Bij vertrek was het wat frisjes en was het bewolkt. Het werd al snel warmer, wat zonnig en het werd zelfs erg benauwd... en dan voelden we een tijdje lang af en toe een druppel... maar in plaats van te stoppen met druppelen, begon het te hagelen en flink te regenen... De regenjas ging aan. De regenhoezen gingen over de rugzakken... en voor we het wisten, waren we nat tot op ons ondergoed...


Serieus nat kwamen we op de mooie hoogvlakte (foto) aan waar de berghut Malga Bocche ligt. Die hut had geen stoel meer vrij en er stonden nog vele schuilers onder de droge plekjes rondom de hut... en ook wij namen plaats op zo'n droog plekje en schoven aan totdat er een klant van de berghut zin had om de regen in te gaan...

...en uiteindelijk lukte het om een plekje in de hut te bemachtigen. Beiden kozen we voor een traditioneel gerecht: Johan ging voor polenta met champignons en gesmolten kaas, Ine voor gebak met pecannoten en appel... mmmmmm, zowel het eten als het opdrogen was zalig.

Toen we klaar waren, was het regenen en hagelen gestopt. Het duurde wel even alvorens we weer op onze wandelroute zaten, maar al snel konden we weer op weg... vooral naar beneden op dat moment. 

Al snel hoorden we weer gerommel... en kregen we een tweede bui over ons. Gelukkig was die niet zo hevig en duurde die niet zo lang als die eerste lange onweersbui.

Na vierenhalf uur stonden we weer aan het bezoekerscentrum / bij onze auto. Teruggekomen aan onze tent, bleek dat het ook op de camping, tegen de weersvoorspellingen in, geregend had. Dit maakte dat het 's avonds wat frisjes was, maar om te slapen, was dat fijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten