Afgelopen 23 september 2019

Terug naar onze avonturen in ZW-Canada:

Afgelopen 23 september brachten we ook in Nationaal Park Banff door. 

We namen 's morgens opnieuw de bus naar het centrum van Banff. Daar stapten we af net voordat rivier Bow overgestoken zou worden. Die rivier zouden we kilometers blijven volgen want, anders dan onze oorspronkelijke plannen, gingen we die ochtend wandelen. 

De route naar de watervallen van de Bow-rivier, die o.a. gepland stonden, was afgesloten. Dit gaf ons wat extra tijd te spenderen. Bij het aankomen rijden, de dag voordien, zagen we dat er, vlak bij onze camping zelfs, ook "hoodoos" waren in deze regio. In een kaartje dat we de dag voordien op het infocenter meenamen, vonden we een wandelroute, "Hoodoos trail", vanuit het centrum van Banff er naar toe. De route (éénrichting) was zo'n 6 km lang. 

De wandelroute liep door een bos. Op de jeneverbesstruiken na waren alle bessenstruiken leeggegeten. We waren dus vrij gerust: waarschijnlijk was er geen beer meer in de buurt. De jeneverbesjes werden, zo zagen we enkele keren, opgesnoept door de "chipmunks" (wangzakeekhoorns in het NL) en mantelgrondeekhoorn. We zagen er ook verschillende Amerikaanse rode eekhoorns die druk bezig waren paddenstoelen, bessen, nootjes ed. te verzamelen.

Het aantal "hoodoos" (zie foto 1) die er stonden, was eigenlijk een tegenvaller. De omgeving waarin ze stonden, was echter érg mooi: de vallei van de Bow-rivier, de Rocky Mountains, de herfstkleuren vs. de groene dennen vs. de blauwe rivier... een mooie wandeling!

Onze camping lag aan de andere kant van de weg van de parkeerplaats naar de "hoodoos". We gingen dus lunchen in onze mobilhome/camper. Nadien namen we opnieuw de bus naar Banff centrum. Daar wilden we eigenlijk overstappen op de bus naar de historische site "Cave and Basin", maar die bus reed sinds enkele weken niet meer ("buiten seizoen"). We besloten dan maar naar deze site te wandelen. Deze bleek niet zo heel ver buiten het centrum te liggen... Gelukkig want Johan sukkelde met knie en rug...

Op de noordoostelijke flank van Sulphur Mountain liggen negen zwavel-houdende warmwaterbronnen. Deze werden al bezocht door de oorspronkelijke bevolking, maar werden in 1859 "ontdekt" door een Schotse geoloog. Door de aanleg van de spoorweg in de buurt werden de bronnen ook steeds meer bekend. Dit leidde nadien tot bescherming van de omgeving... en zo ontstond, op die locatie, het Nationaal Park Banff. De locatie werd beschermd maar werd tevens, in de visie van toen, geëxploreerd: Er werd een zwembad, een kuuroord, gecreëerd.

Ondertussen wil "bescherming" iets heel anders zeggen en is het zwembad al enige tijd weg. Wat wél gebleven is, zijn de bronnen. Op deze locatie, "Cave and Basin" dus, zagen we er enkele, waaronder "Cave" (foto 2, de "grot" waarin een warme bron ontspringt en als een kleine waterval naar beneden valt. "Basin" ("waterbekken") is een andere warme bron die opgevangen wordt in een... waterbekken. Hierin en tijdens een korte wandeling op de bergflank over vlonders zagen we de, voor behoud van de kwaliteit van het water, kleine Banff slakjes. Zij eten namelijk de algen die in deze zwavelhoudende omgeving voorkomen... en zorgen zo dat deze bronnen kunnen blijven "leven"/bestaan.

Na ons bezoek wandelden we terug naar het centrum van Banff en namen daar de bus naar de Banff Upper Hot Springs. In ons oorspronkelijke plan zouden we de gondelbaan nemen om bovenop Sulphur Mountain te geraken, daar genieten van het uitzicht over de wijde omgeving en nadien een beetje afdalen om te gaan badderen in de warmwaterbron. De belangrijkste reden om dit niet te doen, was dat er heel veel bewolking was komen opzetten waardoor het uitzicht weinig spectaculair zou zijn. Daarnaast was die gondelbaan serieus en belachelijk duur... Zo veel geld betalen voor uiteindelijk niks wilden we niet doen. Door met het openbaar vervoer te gaan, met een dagkaartje, kostte ons dit helemaal niks...
Andere warmwaterbronnen dan die bij 'Cave and Basin', maar die wel nog vanuit Sulphur Mountain opborrelen, zorgen voor de aangename temperatuur van zo'n 38°C van het "zwembadje" van kuuroord Banff Upper Hot Springs (prentje hiernaast). Net zoals overal (uitgezonderd op het wandelpad dat we eerder die dag namen) was het heel druk in het zwembadje... ach ja... Het warme water deed goed aan de spieren van Ine. Het hielp niet voor de pijnen bij Johan... maar warm water en een ontsteking is nooit echt helpend, he...

Na het badje namen we terug de bus naar onze camping. Even nadat we waren aangekomen, liepen er enkele rendieren voorbij. Ze graasden maar wat, maar waren wel erg alert. Die periode is het altijd extra oppassen met deze dieren. Het was bronsttijd en dan zijn de mannetjes heel agressief: ze "beschermen" hun kudde voor alles en iedereen. Als je, wat toevallig kan gebeuren, tussen hem en zijn kudde komt, kan hij aanvallen. We zagen het mannetje niet, maar we bleven op een afstand om naar toilet en de afvalbakken te gaan...