Op 3 december '25 waren we al zeven dagen op Cyprus. Vanuit ons appartement in Paphos reden we, op een uurtje, naar het uiterste westen van het eiland, naar het
Akamasschiereiland. Meer specifiek reden we naar het gebiedje "
Baths of Aphrodite"... genoemd naar de "Baths of Aphrodite" of de Baden van
Aphrodite die er liggen...
Het is een populaire toeristische plek waar, volgens de
Griekse mythologie, de godin Aphrodite baadde en haar geliefde
Adonis ontmoette. Op zich is een natuurlijke grot met een koel, zoet waterbad, omringd door weelderige vegetatie, een plek van legendes over eeuwige jeugd, hoewel zwemmen er niet is toegestaan. Omdat het zo vaak bezocht wordt, is de plek wat uitgebreid met een park, een parkeerplaats, verkoopstanden, een camping, restaurants enz.
Natuurlijk reden we niet enkel naar die plek om naar een natuurlijk badje met een onbeduidende waterval te kijken. We gingen er de "
Aphrodite Trail" wandelen. Deze start aan dit natuurlijke 'bad'.
Deze Aphroditewandeling is een 'mythisch' natuurpad dat in de voetsporen treedt van de godin Aphrodite. De route is bewegwijzerd en is, op zich, niet zwaar maar loopt over steile en rotsachtige ondergrond. Het is een ronde en is zo'n 7,5 kilometer.
Langs het pad liggen ook resten van een katholiek klooster, passeer je een van de langstlevende eikenbomen waar (volgens de mythologie) Aphrodite na haar bad zou gaan rusten en in het beboste gebied komen heel veel verschillende, vaak zeldzame en beschermde soorten dieren en planten voor...
Die eikenboom waar Aphrodite ging rusten, ligt best al hoog op de steile, rotsachtige heuvels... ze zou beter ook een bad in de buurt van die boom hebben gezocht! Wij waren in ieder geval niet meer fris en fruitig toen wij aan die boom aankwamen... maar wij zijn dan natuurlijk wel geen goddelijke verschijningen...
Wij rustten niet aan die boom. We wandelden verder, weer een andere, hogere heuvel op.
Qua het tegenkomen van dieren (vogels, zoogdieren en reptielen) hadden we weinig geluk... al kwamen we wel, op verschillende plekken, in totaal drie, loslopende, grazende geiten tegen... tja, 't is iets, hè...
Johan wandelde nog even een 'zijsprongetje' en nam een kort wandelpad naar de top van die laatste heuvel. Hier kreeg hij vanop een rotsachtig plateau een wijds zicht over de hele omgeving. Ine rustte ondertussen, iets lager dan Johan, op een rotsblok in de schaduw uit. Het was ook deze dag best warm geworden en er was niet veel schaduw tijdens de wandeling.
Al snel nadat we weer samen verder wandelden, en de afdaling ingezet werd, kreeg ook Ine hetzelfde zicht op de omgeving dat Johan bovenop de berg had gehad. We kregen tijdens de afdaling mooie, panoramische uitzichten op de
Arnaoutis-kaap en over de
Chrysochou Baai.
Daar waar de wandeling, totdat we op een onverharde weg uit waren gekomen, erg afwisselend en mooi was geweest, was het laatste stuk van de wandeling, op die weg, echt saai en weinig mooi.
Aphrodite is trouwens, in die Griekse mythologie, de godin van de vrouwelijk schoonheid, liefde, seksualiteit en vruchtbaarheid. Er zijn verschillende verhalen over de geboorte van de godin die net als de andere hoofdgoden haar woonplaats op de Griekse berg Olympus had. De Romeinse equivalent van de godheid is Venus.
Toen we weer aan onze huurauto waren, legden we Johan zijn camera en Ine haar wandelstokken in de auto en gingen we nog, lekker, eten in het restaurant naast de parkeerplaats.
Er stond nog veel op onze vooraf gemaakte planning. Die plannen werden aangepast. We besloten weer van het schiereiland af te rijden en naar de, bij wijze als link met de Aphrodite, naar de
Baths of Adonis, dicht bij Paphos te rijden.
Johan had er niet veel over gelezen, maar hij wist dat er die baden waren én dat er een waterval bij lag.
De weg naar die Baths of Adonis was hel! Op de wegwijzers van de Baths of Adonis stond steeds dat deze te bereiken waren met alle auto's... maar de rivierbedding van de dag voordien was er niks tegen! De weg van afwisselend beton, steenslag, hard-gereden zand/modder, was he-le-maal kapot, zat val diepe scheuren, op verschillende plaatsen was er verschillende keren over gereden toen de beton nog nat was geweest... enfin, op IJsland zou deze weg een classificatie bergweg-enkel-voor-grote-jeeps gekregen hebben, op Cyprus vindt men blijkbaar dat je er met ieder type auto over kan... De toegangsweg naar de Baths of Adonis was mogelijk nog slechter dan de weg er heen!
Doordat we best lang onderweg waren geweest omwille van die slechte weg, was het al 16u toen we op de parkeerplaats bij de Adonisbaden aankwamen. Bij de inkompost, wat we sowieso al bijzonder vonden om naar een natuurlijk bad en waterval te gaan, werd duidelijk dat de inkomprijs € 15 p.p. was... Wat!? Nadat Ine dit in vraag stelde aan de kassière, zei deze dat deze prijs voor een heel concept, een heel park was... maar dat ze iets van de prijs zou kunnen afdoen... Dit was be-la-chelijk! en we besloten geen belachelijk hoog bedrag te gaan betalen voor commerciële afzetterij! Nadien bleven we nog steeds achter ons besluit staan! Los daarvan is deze hele plek als de Baden van Adonis verzonnen, want deze baden komen niet voor in de mythologie! Het is echt een "tourist-trap"!
Nadat Johan, tussen de bomen door, nog snel een foto nam van het standbeeld van Aphrodite, stapten we dus weer onze Kia in. We hadden gehoopt dat de terugweg, een andere route dan hoe we naar de baden toe gereden waren, beter zou zijn... maar neen, hoor... en de wegwijzers met de boodschap dat ieder voertuig naar de baden kon rijden, bleven we voorbijrijden... Ine was, tegen de tijd dat we weer op asfalt terecht kwamen, stikkapot van het geconcentreerd zigzaggen en ervoor zorgen dat ze de Kia niet kapot zou rijden!
Waar de dag dus startte met een mooie wandeling, eindigde die serieus in mineur... maar ook dit is natuurlijk weer een ervaring geweest... en ondertussen kunnen we al wat lachen met dit avontuur... en we zijn nog steeds héél blij dat we geen platte banden en/of serieuze stukken gereden hebben over die verschrikkelijke wegen!
