The Voice of Hind Rajab

Al van de eerste keer dat Ine over de film "The Voice of Hind Rajab" hoorde, toen die werd voorgesteld op het Filmfestival van Venetië 2025, wilde Ine er heen. Het was wachten tot de film deze week in de zalen kwam... en gisterochtend zaten we om 11u klaar in filmzaal Pathé (vroeger Euroscoop) in Genk C-Mine.

Het verhaal van de film:
Op 29 januari 2024 vlucht een familie in hun auto Gaza-stad uit tijdens de Israëlische invasie van de Gazastrook. Vrijwilligers van de Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging ontvangen een noodoproep: Eerst spreken ze de Palestijnse Layan, die met haar nichtje Hind Rajab een eerste aanval op hun auto overleefde. Als Layan bij weer een volgende aanval gedood wordt, neemt de vijfjarige Hind de telefoon op. Hind praat gedurende drie uur met de hulpverleners die hulp voor haar proberen te regelen. Dat moet via het Internationale Rode kruis ofwel de Israëlische overheid die een vrijgeleide moeten vragen aan het Israëlisch defensieleger. De twee ambulanciers die haar uiteindelijk te hulp kunnen komen, worden onderweg, met zwaailichten aan, gebombardeerd door het leger. Even later wordt definitief het contact met Hind verbroken. 

Ná de gebeurtenis waarover de film gaat, beweerde Israël dat er geen troepen in de buurt aanwezig waren geweest en ontkende het de aanval te hebben uitgevoerd. Dit werd echter ontkracht door onderzoeken van The Washington Post en Sky News, die zich baseerden op satellietbeelden en visueel bewijs. Hieruit bleek dat er inderdaad een aantal Israëlische tanks aanwezig waren en dat één ervan waarschijnlijk 335 kogels had afgevuurd op de auto waarin Hind en haar familie zaten. De tankbestuurders hadden kunnen zien dat er burgers, waaronder kinderen, in de auto zaten. Uit het onderzoek van Forensic Architecture bleek verder dat een Israëlische tank waarschijnlijk ook de ambulance had aangevallen die het meisje ter hulp wilde komen. Pas op 10 februari '24 was het veilig genoeg om het gebied in te gaan en werden Hind, haar familie en de twee ambulanciers dood teruggevonden in kapotgeschoten wrakken. Hind haar grootvader vertelde later aan verslaggevers dat Hind gewond was geweest aan haar rug, hand en voet. 

De échte stem van de kleine Hind en ook die van de mensen van het callcenter van de Rode Halve Maan van de geluidsopnames van die dag worden in de film gebruikt, vandaar ook de titel van de film "de stem van Hind Rajab". De rest is nagespeeld en brengt het verhaal van de hulpverleners. Op het einde komt de moeder van Hind ook aan het woord en worden beelden getoond van toen ze de ambulance en de auto vonden. 

De film was, zoals verwacht, heel erg aangrijpend... door de echte geluidsopnames met Hind kwam haar hulpeloosheid en angst duidelijk over, maar vooral de grote machteloosheid van de hulpverleners en de frustraties die zij voelden door hoe een eenvoudige ambulance voor Gaza geregeld moet worden, maakte grote indruk op ons... Beiden waren we na de film best lang sprakeloos en Ine was letterlijk misselijk geworden van de film...

De trailer:

Hind en haar familie waren op de vlucht. Ze vormden geen enkel gevaar. De ambulanciers deden hun job en zouden, volgens internationale oorlogsregels, beschermd moeten zijn tijdens het uitvoeren van hun job, ze zouden zelfs vrije doorgang moeten gekregen hebben omdat alle voorschriften hiervoor nagekomen waren...

Dit was een bewuste en pure afslachting van onschuldige burgers en hulpverleners... waaraan de Israëli zich veelvuldig schuldig hebben gemaakt... een genocide, een etnische zuivering... On-ge-loof-lijk dat mensen achter hen blijven staan! 

In eerste instantie werd geen partij gevonden om The Voice of Hind Rajab in de Verenigde Staten uit te brengen... wegens té controversieel... Ondertussen is een kleine distributeur bereid.