Belfast, deel 1 (17-9-'24)

Op onze vierde reisdag werden we wakker in Belfast, Noord-Ierland. Op onze planning stond... Belfast verkennen... Het eerste gedeelte van de dag deden we dat onder ons tweetjes. Om half 3 (UTC) moesten we in West-Belfast zijn voor onze "Conflicting Stories- 3 hour Political Walking Tour"... Het beloofde om opnieuw weer een zonnige en zelfs warme dag te worden. Het werd zelfs 22°C... te zot voor worden eigenlijk voor Ierland... in september.

We startten onze stadswandeling in de buurt van ons appartement-met-vettige-keuken. Dit lag bij het begin van het havenkwartier, aan rivier de Lagan.

De naam Belfast stamt af van het Iers Béal Feirste, ofwel monding van de Farset, de rivier waaromheen de stad is gebouwd. De rivier zelf is opgegaan in de grotere rivier Lagan. Die Lagan stroomt in de zeearm Belfast Lough. Via deze zeearm ligt de stad in directe verbinding met de Ierse zee. 's Werelds grootste droogdok, waar de beroemde Titanic is gebouwd (1912), bevindt zich hier... maar dat en die film boeit ons voor geen meter, dus zijn we er niet heen geweest, ook niet naar het Titanic Museum. Toen wij in Belfast waren, lag dat cruiseschip voor de eeuwigdurende cruises (info) nog steeds in de haven... drie maanden na de eigenlijke vertrekdatum... ondertussen is het, na een korte valse start vanwege papierwerk dat niet in orde was,  vorige week donderdag (3-10) dan toch vertrokken... maar ook naar die "boot" zijn we niet gaan kijken.

Ook aan de Lagan, vlak bij ons appartement, ligt "the Big Fish". Deze 10-meter-grote wit-blauwe keramische... grote vis... bevat, in tegels, de geschiedenis van Belfast. De tekst en afbeeldingen gaan net zo zeer over de tijd waarin het Huis Tudor de plak zwaaide als over de schoolkinderen van in 1999, toen het beeld gemaakt werd. De vis is een zalm. Die vis komt immers in de Lagan voor.

Vervolgens liepen we via de "Albert Memorial Clock Tower" naar het "Cathedral Quarter": 

Die Albert Memorial Clock Tower is 43 meter hoog. Hij werd tussen 1865 en 1869 opgericht voor de echtgenoot van koningin Victoria. Het is een kopie van de Big Ben in Londen, maar kleiner... en staat schever.

Het Kathedraal Kwartier is een van de oudste plekken van de binnenstad en was heel lang een verwaarloosd gebied. Sinds creatievelingen en restaurateurs de wijk aan het begin van de 21ste eeuw herontdekten, is het een levendig centrum geworden. Naast verschillende restaurants, cafés en koffiebars zijn er hippe projecten, alternatievere winkels, culturele ateliers, maar staat er ook nog steeds de kathedraal, de Cathedral Church of St. Anne. De eerste steen van de kathedraal werd gelegd in 1899 en het gebouw zelf, in Romaanse stijl, bleef door de jaren heen groeien. De torenspits is er niet meer. Het is nu een glanzende 40 meter lange stalen naald die uit het dak steekt.

Natuurlijk gingen we ook langs het 'stadshuis', "the City Hall". Dit is een typisch gebouw van het begin van de twinstigste eeuw. Ook de gebouwen rondom het stadhuis zijn in die tijd gebouwd. We gingen ook de inkomhal van het stadhuis binnen. De koepel is best wel indrukwekkend.

Ondertussen hadden we ook geld, ponden, afgehaald en wilden we, voor de gidsen later op de dag, de briefjes naar 'kleinere' briefjes wisselen. We haalden ineens wat extra af omdat we ook geen ponden meer hadden voor Londen... maar dat bleek een heel "avontuur"! De ponden uit Noord-Ierland zijn uitgegeven door de Bank of Ireland. Die zijn anders als die van de Bank of England... de waarde is gelijk, maar ze worden niet overal in de andere Britse gebieden... dat wisselen en verkleinen van die briefjes ging enkel in een postkantoor (??)... en we hebben dan meteen ook maar de ponden die we sowieso voor Londen wilden houden, maar laten wisselen in biljetten van de Bank of England... tjonge, jonge... wat een gedoe!

Terug aan rivier Lagan kwamen we nog langs het kunstwerk "Beacon of Hope", baken van hoop... een zilveren vrouw met een soort hoelahoep... best een mooi beeld. Het is ook best groot: het beeld is 19,5 meter. Het beeld is opgebouwd uit verschillende spiralen. Op die spiralen staan de plaatsen waarheen mensen uit Belfast migreerden en waarmee handel gedreven wordt... en op deze manier is het een symbool voor vrede, harmonie en dankzegging wordt erover gezegd... Het was een héél gedoe om een foto van die dame te maken zonder dat er te veel storende elementen, zoals een lantaarnpaal, opstonden...

Verder hadden we, zoals we eigenlijk overal hebben, oog voor streetart. Er waren veel muurschilderingen, maar niet degene die we persé mooi vinden... De meeste die we zagen, waren eigenlijk echt schilderingen die in opdracht aangebracht werden door een kunstenaar... en ze waren meestal redelijk 'ouderwets'

Om half 3 stonden we netjes bij de ingang van Divis Tower, waar onze tour 'Conflicting Stories- 3 hour Political Walking Tour' begon... een tour over de tegenstrijdige verhalen in West-Belfast, bekeken vanuit politiek oogpunt...