Dag 1 : 23 /08/2024

We waren nog voor de wekker wakker, dus dronken we nog een tas koffie alvorens ons klaar te maken voor vertrek.

In As kwamen we in een file terecht… gelukkig waren we op tijd vertrokken zodat stressen niet hoefde. We parkeerden, zoals steeds onderweg naar Londen, bij station Aarschot en namen de trein naar Brussel-Zuid. Na het aanmeten horen, vanwege veel decibels van drie oude dames, van informatie over onderbroeken, IJsland waar het in de winter -40 zou worden en waar ijsberen zouden zitten, waren we blij dat we in Brussel-Zuid konden uitstappen.

Ine ging op zoek naar een brievenbus buiten het station, maar op het trappen in een hondendrol (althans dat hopen we toch) na, was dat voor niks.

Onze Eurostar reed langer dan normaal. Deze periode zijn er immers werken aan het hogesneheidsspoor en moet de trein over het gewone spoornet.

Hoe vaak zouden we eigenlijk al in de Eurostar gezeten hebben? Hoeveel selfies namen we al in de Eurostar? We gaan in ieder geval al sinds 2010 naar Notting Hill Carnival… dit is dus de 13e (in 2020 en 2021 ging NHC niet door) keer dat we om die reden de Eurostar namen.

Ditmaal waren we om 13u (plaatselijke tijd) in Londen. We stapten naar ons vaste hotel, waar dezelfde hotelbediende als altijd ons alweer blij toelacht... We legden onze spullen op kamer 007 en trokken naar de metro.

We startten onze route bij "Sounds of the Universe", een platenzaak gespecialiseerd in "zwarte" muziek... mag dat nog gezegd worden? Enfin, de genres die verkocht worden zijn muziekgenres die oorspronkelijk door de zwarte bevolking 'bedacht' werd, maar nu ook volop door witte mensen gespeeld, zoals jazz, reggae, hiphop, soul, dub, ska enz.

Nadien trokken we naar het westen van Londen, namelijk naar de buitenwijk Kew. Hiervoor moesten we best lang op de metro zitten... Vlak over Kew Bridge moesten we zijn. Daar maakte Banksy enkele weken geleden zijn eerste van negen werken, de steenbok... of "goat" (geit) zoals het door de Engelsen gedoopt werd. Om het werk te behoeden tegen vanalles werd er een plastieken plaat over geplaatst... Die steenbok is best groot! Helaas zit er een plastiek (met een barst) voor...

Nadien was het voor ons al etenstijd: Johan moest al vóór 18u op een evenement zijn dat startte met een live interview. Gewoon omdat het steeds lekker is namen we een steak and ale pie, een soort van stoofvleespasteitje... en er stond sticky tofee pudding met custard op de menukaart, dus nam Ine er zo ook nog eens eentje!

Na het eten ging Johan naar een evenement met een interview met Gladdy Wax. Dit is een van de vaste soundsystems die hij op het Carnival bezoekt. Nadien was er ook een korte show van Gladdy Wax. 

Ine stapte vanuit de pub waar we gegeten hadden naar het tweede Banksywerk uit de dierenreeks, de olifanten! Die zijn ook groot, maar helaas is het werk beklad! Op de linker olifant werden witte strepen aangebracht :-( Jammer! En waarom?

Na de olifanten wandelde Ine verder naar de dichtstbijzijnde metrohalte. Hiervoor maakte ze een klein ommetje langs Chelsea Harbour, de Thames-haven in de Londense buitenwijk Chelsea... en ja, Ine zag (een stukje van) het stadion van Chelsea FC, maar dat interesseert haar totaal niet.

 

Na het feestje met Gladdy Wax, rond 22u, ging Johan ook nog naar een feestje van Channel One. Zij gaven een "Carnival Warm-up"... tegen dan lag Ine al in dromenland...

Johan is dus zijn Notting Hill Carnivalweekend gestart met enkele "oude knarren" van de Londense reggaescene.