Oxford

Op 12 maart '24, Johans 51e verjaardag, werd voor Engeland veel regen voorspeld. We besloten daarom om een stadsbezoek te doen... en zo reden we naar Oxford. Deze stad ligt in het oosten van de Cotswolds... en die voorspelde regen viel er ook echt...

Na een bezoek aan het toeristisch infokantoor om een een stadskaartje te halen, stippelden we een route uit in een koffiebar. Deze koffiebar was voor Ine enigsinds een teleurstelling: er was geen toog waarin alles uitgestald lag, maar alles moest op computerschermen, aan de hand van foto's, besteld worden... en Ine haar flapjack met chocola en cocos viel wel erg klein uit. Gelukkig was er Johan om haar een stukje van zijn bakewelltaart te geven.

Oxford is eigenlijk een aaneensluiting van historische gebouwen, zo goed als allemaal in gele kalksteen. Er was dus constant iets te zien.

Een eerste erg interessante plek was het Christ Church College. Doordat het even stopte met regenen, konden we er ook eens goed rondkijken... tenminste op de gratis toegankelijke plaatsen, die er bij dit college veel waren omdat dit college niet tussen de rest van de stad gepropt ligt, maar veel open ruimte heeft voor een boerderij, weien en dergelijke. We zijn in geen enkel gebouw in Oxford binnen geweest. We wilden namelijk geen tientallen ponden per gebouw betalen om eens rond te gaan neuzen in de, vooral toch, toegankelijke kerkgebouwen... die afzetters en uitbuiters hebben geld genoeg! en daarnaast planden we ook maar één dag in Oxford en hadden we dus niet genoeg tijd voor een zeer grondig bezoek aan al die colleges van de Universiteit van Oxford en alle andere gebouwen en bezienswaardigheden van de stad.

De Universiteit van Oxford bestaat uit 39 colleges en 5 permanent private halls. De universiteit bestaat dus niet uit één campus. Een college is vaak gebouwd om een centraal plein of grasveld, waar docenten en studenten vaak intern verblijven. Toekomstige studenten kiezen van tevoren een college (indien hun vak er wordt aangeboden).

Elk college is apart gesticht, doorgaans door een rijke weldoener of vorst, een aantal al in de 13e eeuw. Elk college heeft zijn eigen atmosfeer, tradities, kleuren, geschiedenis, eetzaal, bibliotheek en kapel, maar is academisch gezien niet verschillend van andere colleges. Ieder college heeft dezelfde toegangseisen en er is in principe dan ook geen verschil in reputatie tussen de colleges. Die toegangseisen zijn erg streng. Uit vele kandidaten worden slechts de besten aangenomen.

Hetgeen wij vooral hadden willen zien van de colleges zijn de centrale grasvelden met daarrond de studentengebouwen. Die worden zo goed en mooi in beeld gebracht in TV-series als Endeavour, Inspector Morse en Lewis. Helaas zijn die net niet toegankelijk voor niet-studenten. Soms konden we even binnenpiepen aan de grote poorten van de colleges, maar heel veel kon je dan niet zien van de gebouwen rondom de binnenplaatsen. Ine slaagde er wel in om, even snel, het voorste grasveld/centrale plein van College St Edmund Hall te fotograferen. Bij de inkomplaats van Mansfield College kregen we ook een grasveld te zien, waar we zelfs rond (niet OP!) mochten lopen...

Oxford is zéker een mooie stad, maar als je echt in de gebouwen wil gaan ook een erg dure stad... en dat het in Oxford énkel regent als er iemand begraven wordt, zoals dat lijkt in die drie eerder genoemde series, klopt dus niet : wij hebben de hele dag buien gehad in het centrum van Oxford ;-)

Toen we weer naar Badsey reden, hadden we heel wat kilometers in de voeten.