Zondag 2 juli '23

Op zaterdag waren we in Nottingham aangekomen maar hadden we er eigenlijk nog niets 'verkend'. Dat deden we op zondagochtend. Op zaterdag waren we langs het infokantoor gegaan omdat, volgens onze reisgids over heel Engeland, in Nottingham niet veel te zien was... en dat is ook zo. Op het kaartje uit het infokantoor hadden we uitgezocht waar we langs wilden gaan. Als eerste was dit de "Victoria Centre Clock Tower". Deze klokkentoren uit 1898 is 30,50 meter hoog. Het is nog het enige oude gebouw tussen hypermoderne gebouwen.

Tijdens onze 'wandeling' naar het volgende passeerden we langs de eeuwenoude (sinds 1240) pub & hotel Ye Olde Salutation Inn. In Nottingham zijn er nog drie van de oude pubs... wat zou dáár allemaal niet gebeurd zijn? Ze bestonden al in de Middeleeuwen, maar maakten ook de Engelse Burgeroorlog mee, vele koningswisselingen enz.

Nottingham is de stad waar Robin Hood (foto 1) en zijn 'Merry Men' in en rondom leefde. Of Robin Hood echt bestaan heeft, is niet duidelijk. Eind 13e eeuw waren er wel een groep vogelvrijverklaarden die allerlei strooptochten hielden vanuit Sherwood-bos.

Het standbeeld van Robin Hood staat bij Nottingham Castle (foto 2). De eerste gebouwen hiervan werden al in 1068 neergezet. Na de Engelse Burgeroorlog waren enkel maar de muren en de poort nog intact van de eerste burcht. In 1670 begon men aan de heropbouw. In 1831 werd het deels platgebrand bij een opstand waarna in 1870 daarvan de (gedeeltelijke) renovaties startte... maar in feite werd de oorspronkelijke burcht, met de meeste geschiedenis, nooit meer herbouwd.

Het kasteel/fort is sinds 26 juni '23 maar terug open. Daarvoor was het van 2019 tot 2021 gesloten voor een renovatie en het uitbouwen van een nieuw museum. Na deze renovatie was er protest van locale toeristische bedrijfjes en gidsen dat de dure inkomprijs erg overdreven was voor wat er veranderd en te zien was (£ 13 p.p.). Er bleek een slecht bestuur gevoerd te zijn en er waren gigantisch veel schulden. Het fort werd tijdelijk gesloten en ondertussen is de werking overgegaan naar de gemeente... maar de inkomprijs is nog steeds erg hoog, namelijk £ 12 p.p... en neen, dat hadden we er niet voor over! Wat dat betreft hebben we al genoeg van dit soort forten/kastelen bezocht, dat het ons geen € 28 meer waard is... en bovendien hadden we die dag ook niet de tijd om een lang bezoek te doen... en was het z'n prijs ook daardoor al niet waard.

We vonden dat het ondertussen ook tijd was geworden om iets te drinken. Gelukkig vonden we ook een particuliere eetgelegenheid in plaats van de grote commerciële ketens. Ine koos bij haar chai latte ook een stuk "big cake", wat een groot stuk limoencake bleek te zijn (foto 3)... Ze vond dit grote stuk wel toepasselijk voor het allerlaatste stuk Engels gebak dat ze tijdens deze reis zou eten ;o)

Vanuit Nottingham reden we naar Stamford. Dit ligt weer in Lincolnshire en lag 'mooi' op onze route terug richting Londen. Het plaatsje wordt beschreven als charmant, pittoresk en karaktervol. In het stadscentrum zijn geen echte bezienswaardigheden, maar het geheel aan oude woningen en gebouwen maakt het er mooi en 'schattig' (foto's 4 & 5). We liepen gewoon wat rond in het stadscentrum en aten er lunch.

Na Stamford hadden we nog een uurtje te rijden naar Bedford, waar we een kamer gereserveerd hadden in The Pilgrims Progress. Vanuit Bedford was het immers, voor de dag nadien, niet meer zo ver rijden naar Londen, waar we onze terugreis naar huis zouden starten.

Nadat we onze kamer gekregen hadden in ons hotel en alles daar neergezet hadden, wandelden we nog even het centrum in. Dat centrum was net als het hotel: toe aan een renovatie en/of op z'n minst wat opfrissing. Er was eigenlijk niks te zien in het marginale stadje, maar we hadden Bedford dan ook puur om z'n ligging gekozen in plats om bezienswaardigheden. Er zijn zeker mooiere steden in de buurt, zoals Cambridge en Northampton, maar die vragen wat meer tijd om te bezoeken. Die zullen we in maart 2024 bezoeken, als we weer in die regio zijn.

'Bedford Castle' (foto 6) werd na de Normandische verovering van Engeland in 1066 gebouwd. De burcht/kasteel werd na een belegering in 1224 echter weer afgebroken in opdracht van Hendrik III van Engeland. In de 17e eeuw, tijdens de Engelse Burgeroorlog, werden er weer enkele verdedigingswerken terug opgebouwd maar nadien werd het hele gebouw weer een ruïne. Tijdens de uitbreiding van het stadje werden de resten weggeruimd om er te kunnen bouwen. Enkel een torenvormige versterking op een heuvel (foto 6) bleef bestaan.

Op het moment dat we in het stadje waren, was het jaarlijkse "Italian Festival" aan de gang. Er stonden allerlei kraampjes met Italiaanse specialiteiten, er waren Italiaanse zangers en het hele centrum stond vol met Italiaanse auto's (foto 7).

's Avonds aten we gewoon in de pub onder/in ons hotel en maakten we onze koffers reisklaar.