Vulkanen

Op donderdag 2 december '21 stond het Nationaal Park Caldera de Taburiente op ons programma. We startten de dag met de bedoeling te gaan wandelen op een gedeelte van de kraterwand van die enorme vulkaan. Andere wandelingen in de buurt waren/zijn gesloten vanwege de gaande zijnde uitbarsting en de daardoor aanwezige aardbevingskes en -verschuivingen.

De zeer bochtige weg naar boven was erg mooi. De bergwand staat vol dennen en struiken en aan de natste kant met varens die momenteel herfstkleuren hadden. Hoe hoger we kwamen, hoe mistiger en kouder het wel werd. Onderweg naar boven wandelden we een kort stukje naar een uitkijkpunt. Op deze plaats kan je heel goed sterren kijken... 's nachts en zonder bewolking... nu zag je niks... je zag nog net het tipje van het 12-meter hoge standbeeld "Al Infinito" (foto 1) dat er stond :-D 

Het standbeeld, dat op zo'n 2.200 meter boven de zeespiegel staat, is van César Manrique. Daar waar Lanzarote vol van zijn werken staat, is deze Al Infinito het enige op La Palma. Het werd ter gelegenheid van de komst van het Observatorio de Astrofísica (de Sterrenwacht) op El Roque de Los Muchachos gemaakt.

Even voorbij - nog hogerop de krater - het standbeeld waren we boven de wolken uitgekomen en konden we ein-de-lijk in de kratermond en de bergflanken zien. Je zag de wolken met vlagen aan komen drijven/waaien en weer verdwijnen... Gezien de hevige windstoten daar op die kraterwand besloten we om dan toch niet te gaan wandelen! De windstoten kwamen uit het niets en je moest je dan serieus tegenhouden... we vonden het te gevaarlijk om in dat weer te wandelen... We besloten dan om verschillende stops te doen en van daaruit korte wandelingen te maken naar uitzichtpunten aan beide zijden van de kraterwand. Het was overigens daarboven nog maar 3°C! Op plaatsen waar de zon nog niet aangekomen was, lag er ijs op de grond... tja, we waren ook wel al op serieuze hoogte.

Tijdens één van die korte wandelingetjes konden we de actuele uitbarsting van de Cumbre Vieja goed zien! Daar waren we natuurlijk heel enthousiast over (foto 2). Het was natuurlijk ver weg (de kraterdoorsnede is 10 km)... maar toch je zag de lava uit de krater omhoog spuiten (foto 3)! We hadden vooraf geweten dat de kans erin zat dat we dit konden zien, maar met die mist, wolken en het slechte weer dachten we dat niet te kunnen meemaken... dus toch!

Op de Taburiente liggen, zoals die met de Al Infinito, verschillende uitkijkpunten om sterren te kijken. Er staan ook enorme telescopen en ruimtetelescopen opgesteld van het Observatorium Roque de los Muchachos. Hier moesten we voorbij rijden om op het hoogste punt van de caldera, maar meteen ook van La Palma, terecht te komen. Dit punt heet "Roque de los Muchachos", staat op de noordwand van de krater en heeft een hoogte van 2.426 meter boven de zeespiegel... vrij vertaald betekent het 'de rots met de jongens', naar de enkele dicht bij elkaar staande puntige uitsteeksels boven op de kraterwand.

We wandelden daar nog een stukje verder de krater in. Hier hadden we een machtig 180° zicht... maar konden we de uitbarsting nét niet zien. Die zat op dat punt achter een bergtop (foto 4). De dikke aswolk die de krater uitbraakt, kon je er wel zien.

We waren erg blij dat we net op dat tijdstip op deze locatie waren. Je zag steeds meer wolken de krater in komen drijven... en niet meer (zoals we eerder zagen) snel weer verdwijnen/oplossen.

Vanuit de Roque de los Muchachos reden we richting het noorden de vulkaan naar beneden. Zo kwamen we weer op de bochtige weg terecht die we maandagmiddag richting ons huisje namen. Ditmaal gingen we een paar keer van de weg af om een paar dorpjes te "bezoeken"... opnieuw was er in die dorpjes weinig te zien, maar een koffie op een terrasje is altijd wel fijn... en langs die wegen is altijd wel iets interessants te zien, bijvoorbeeld een typische gofiomeel-molen, een gezellig pleintje, een oude lamp uit een vuurtoren ed. Er viel af en toe een buitje, maar het was toch nog zo'n 20°C.