We zijn ondertussen aangekomen aan dag 18 van 23, namelijk woensdag 2 oktober jl. We zaten nog steeds in Tofino aan de westkust van Vancouvereiland.
We reden die ochtend opnieuw naar het centrum van Tofino. Om 10u moesten we weer bij Ocean Outfitters voor onze derde van drie tours die we bij hen geboekt hadden. Deze tour, de "Tofino Hot Springs Cove Tour", duurde van 10 tot 16u en voerde ons over de Grote Oceaan naar een schiereilandje van Vancouvereiland op 35 km ten noordwesten van Tofino. Tijdens deze tour was de bestemming de "Sharp point Hot Springs", dat in "Maquinna Marine Park" ligt.
Het was zwaar bewolkt en de zee was érg onrustig. Het bootje, een overdekt ditmaal, beukte serieus in op de golven... Ine haar maag vond dit niet zo aangenaam, al zou ze zichzelf niet "zeeziek" noemen. Het regende nog niet maar de boot werd serieus nat van het rondspletsende zeewater... Gelukkig hadden we, omwille van de weersvoorspellingen, onze zodiac-tour omgezet in een tour met een gewoon bootje.
Onderweg naar de warmwaterbron kwamen we enkele zeeotters en twee grijze walvissen tegen. De wolven die af en toe gespot worden tijdens deze tour zagen we niet.
Nadat we het haventje voor de hot springs bereikten, moesten we nog zo'n 2 km terug naar het noorden wandelen. Dit moesten we doen over een vlonderpad doorheen regenwoud: erg mooi al die dikke, groene, bemoste bomen! maar - logisch - erg vochtig. Die vochtigheid maakte dat het stijgende pad best zwaar was. We hadden dit soort begroeiing al vaker gezien in Canada, maar het was alweer enkele dagen geleden.
Toen we een zwavelgeur, de geur van rotte eieren, waarnamen, wisten we dat we dicht bij de bron waren. Toen we dan ook nog een beekje waar damp uit opsteeg zagen, wisten we dat we bijna ter plekke waren! Dat beekje is daar 50°C warm, lazen we achteraf.
We kleedden ons om, deden badslofjes aan en gingen toen, over keien en rotsen richting het beekje... dat daar enkele watervalletjes vormt (foto 1). Het water was er serieus warm! Onder het (op de foto) voorste gedeelte kon je niet gaan staan. De volgende watervalletjes waren, omdat daarboven ook een ander beekje, met koud water, naar beneden stort, van een aangenamere temperatuur. We sukkelden (glibberige stenen en oneffen oppervlak) 'de hoek' om (foto 2), richting zee. Daar kon je fijn zitten en liggen in een heel aangename warme temperatuur. We hebben in IJsland al in verschillende warmwaterbronnen gezeten, ook enkele midden in de natuur (bv. in de warme beken van Landmannalaugar en Reykjadalur), maar deze was toch echt wel heel speciaal!
Johan "klom" nog wat verder en kwam zo bij het strand en de oceaan uit. Doordat het hoogtij aan het worden was, werden een kwartiertje later de kleinere 'poeltjes' die dicht bij zee lagen, overspoeld met ijskoud water en golven.
Na ons om te kleden, te eten en terug te wandelen, stapten we opnieuw het bootje in voor de terugtocht... en toen begon het te regenen... fijn dat dit pas ná onze uitstap was.
De route terug was tussen de eilandjes langs de kust van Vancouvereiland... en daar was de zee gewoon fijn rustig!
Op de terugweg zagen we nog enkele zeeotters, Ine zag nog een zwarte beer op een rotsstrandje en we kwamen "big mama" (foto 3), de oude grijze walvis die we de dag voordien ook zagen, tegen.
Na het doen van wat boodschapjes in Tofino reden we terug naar Bella Pacifica voor onze derde en laatste nacht op deze camping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten