03 november 2019

Dag 12 : Wells Gray Park

Onze 12e dag in Canada, op 26/9/'19, startte met een dikke twee uur rijden in de regen. We reden van Valemount naar Clearwater. In Clearwater aangekomen was het regenen gelukkig gestopt.
Na het doen van boodschappen en het bezoeken van het informatiecenter van "Wells Gray Park" reden we dit Provinciaal Park in... de berg op... de Cariboo-bergen in...

Vlak voor de middag stopten we bij de "Spahats Falls". Dit is een kleine canyon met een mooie waterval. De waterval bestaat uit twee delen, maar we zagen, aan de andere kant van de canyon, enkel het onderste en hoogste gedeelte. Dit is zo'n 60 meter hoog. Mogelijk is het bovenste gedeelte van zo'n 15 à 20 meter, dat haaks staat op het onderste gedeelte, beter te zien als het debiet groter is (?). Nadien wandelden we een kilometertje verder om meer van het dal te zien van waar de rivier, de Clearwater-rivier, zijn weg vervolgde.

Het volgende stoppunt, waarvoor we ook eventjes moesten wandelen, was "Dawson Falls" (foto links). Deze waterval in Murtle River is gevormd door een ongelijke lavastroom van 200.000 jaar geleden. Hoe breed, hoe hoog en wat het debiet is, vinden we niet terug, maar het is best een impressionante waterval... en ondertussen zijn we qua watervallen niet meer zo snel onder de indruk, he ;oP


De volgende stopplaats was nog een waterval in die Murtlerivier, de Helmckenwaterval: echt een "mooitje"! De "slanke" waterval valt 141 meter naar beneden en de nevel ervan heeft de lava erachter weggesleten. Hierdoor is een grote "inham" die op een grot lijkt, ontstaan. Met 141 meter is deze waterval nummer 4 van Canada. De waterval werd genoemd naar de Brit John Sebastian Helmcken. Hij was arts, kolonist en politicus in koloniaal Canada.

Na Helmckenwaterval namen we voor 22 km terug de, vanaf daar, onverharde, hoofdweg van "Wells Gray Park"... en dat was de ene put na de andere... We installeerden ons op camping Clearwater Lake Campground en we vertrokken meteen voor een wandeling.

De wandeling begon met een flinke "klim" en het bos was vochtig: dat was meteen flink zweten, al was het niet zo erg warm (14°C?). Gezien ons late vertrekuur (16u30), de toch wel lange wandeling (2 uur), het al snel "donker" worden in het bos en Johan die zijn kniebrace vergaat aan te doen, kortte we onze wandeling in. De "Sticta falls" vielen tegen. We vonden het eerder een langgerekte stroomversnelling in het riviertje in plaats van een "waterval", maar enfin... ;o) Ofwel gaven we het te snel op en hadden we een stukje verder moeten wandelen op het zijpaadje...
Onze volgende bestemming was "Dragon's tongue" (foto rechts). Deze "drakentong" is een lava-boebel... We hadden verwacht dat we vaker met lava en vulkanisme te maken zouden krijgen in Canada, maar dat was fout gedacht! Het was dan ook, als vulkanismeliefhebbers, heel bijzonder om op deze lavabrokken te lopen.
Alvorens naar onze mobilhome terug te gaan, gingen we ook even naar de "Osprey Falls" kijken, die vlak langs onze camping lagen. Deze waterval is niet groots, maar is wel breed.

Nadien was het etenstijd en alweer snel slaaptijd...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten