Ine had sinds de zomer een kleurloze, ovaalvormige huidverdikking ter hoogte van haar rechter elleboog/onderarm. Het zag er een beetje uit zoals de 'plek' op het prentje hiernaast.
De 'plek' werd langzaam groter, jeukte soms, maar verder zat die 'plek' er gewoon.
Toen Ine eind juli bij haar huisarts was, liet ze hem er naar kijken. Hij schreef voor twee weken een zalfje voor en zei een afspraak bij een dermatoloog te maken als er geen verandering optrad.
Ine smeerde braaf twee weken lang twee keer per dag het zalfje, maar het hielp niets en Ine maakte dus een afspraak bij een dermatoloog.
Op 9 oktober, in Ine haar laatste vakantieweek, had de afspraak plaats. De dermatoloog keek eens naar de 'plek', die ondertussen vrij klein was geworden, en zei dat het mogelijk kwaadaardig kon zijn, maar dat dit onderzocht moest worden. De dermatoloog nam een biopt. Ze sneed hiervoor een "flink" stukje weefsel weg en hechtte dit wondje met twee draadjes (NL= hechtingen). Ine moest twee weken later, afgelopen vrijdag, terug gaan voor de uitslag en het verwijderen van de hechtingen.
De woorden "mogelijk kwaadaardig" speelden toch steeds door onze hoofden die twee weken, al hielden we het stil omdat het nog niet zeker was en we niemand onnodig ongerust wilden maken.
Voordat Ine afgelopen vrijdag ging werken, ging ze bij de dermatoloog langs. Deze viel eigenlijk meteen met de deur in huis en zei dat het onderzoek uitgewezen had dat ze "granuloma annulare" (info) heeft.
De dermatoloog zei dat ze eigenlijk ook dit vermoeden had gehad. Ze lichtte toe dat het goedaardig was, niet besmettelijk, dat het een uitpuiling was van bindweefsel-cellen, dat het chronisch is, dat niet geweten is hoe het ontstaat, op alle plaatsen van de huid voor kan komen, maar ze het nog nooit bij iemand op het gezicht gezien had en dat Ine dezelfde zalf mocht smeren als haar huisarts voorschreef, maar dat deze gedurende een véél langere periode gesmeerd moest worden...
Toen Ine, vroeg, op haar werk kwam - vroeg want de afspraak was al om half 8 geweest - ging ze meteen googlen natuurlijk...
... en ineens werden er een aantal zaken duidelijk:
- deze huidziekte heeft Ine als extraatje bij/door haar reuma gekregen;
- één van de behandelmogelijkheden blijken anti-malariatabletten te zijn... logisch dus dat de 'plek' gekrompen was tijdens/na onze vakantie in Oeganda... toen námen we ook anti-malariatabletten!;
- maar toen Ine steeds meer foto's zag (o.a. die van hieronder) werd nog iets anders duidelijk! Deze 'plek' was niet de eerste uiting bij Ine geweest van deze huidziekte... ineens weten we nu ook wát de uitslag was die ze in 2009 kreeg tijdens onze reis door de Verenigde Staten!
Tijdens de reis door de VS had Ine ferme uitslag gekregen. Ze merkte de uitslag, op haar rug, op toen we een week van huis waren. Een dag of tien later had ze ook wat uitslag op haar buik, achterwerk en benen gekregen en waren de fel rode, ronde plekken pijn beginnen doen. Ine besloot er maar mee naar de dokter te gaan (lees erover in dit blogbericht).
De uitslag die Ine toen had (vergelijkbaar met hieronder) is dus óók "granuloma annulare", maar toen was het de 'uitgebreide vorm' en nu had Ine de 'locale vorm'.
"Had" ja, nu is het 'plekje' helemaal weg! De anti-malariatabletten, die we tot de ochtend van de bioptname moesten nemen, deden dus nog goed werk ;o)
Natuurlijk zijn we SUPER-tevreden dat het niks kwaadaardigs is!
... maar die stomme reuma geeft dus niet alleen pijn (héééééééérlijke periode nu, aarrrgghhhh) en toekomstige afbraak van het weefsel in Ine haar gewrichten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten