en ze vindt het heel erg leuk!
Ze is blij dat ze de uitdaging aanging! Het is een goede keuze geweest!
In die éne week is er veel gebeurd en heeft Ine van vanalles kunnen en mogen 'proeven':
Ze had een cursusdag, deed verschillende en erg diverse huisbezoeken, kreeg heel veel leesvoer om te verwerken, leerde het 'WMO-Adviescentrum' van binnenuit kennen en maakte kennis met de meeste van haar collega's.
De cursusdag, afgelopen dinsdag, was Ines officiële eerste werkdag van de detachering vanuit "Daelzicht". Tijdens deze dag werd het verschil in de 'oude' wetgeving (t.e.m. 31-12-2014) en "indiceren" bekeken en besproken en werden de gevolgen voor verschillende partijen van de nieuwe wet (vanaf 01-01-2015) naast elkaar gelegd (eenvoudige info over die Nederlandse wet "WMO" lees je hier).De cursusdag was van een goed niveau, wat Ine toch erg belangrijk vindt! Ze leerde e.e.a. bij en leerde weer nieuwe collega's kennen.
Ine legde, met een collega-consulent, al in totaal vier huisbezoeken af. Ze waren alle vier totaal anders: bij het eerste bezoek dat Ine deed, werd de vraag naar een 'scootmobiel' onderzocht. Het tweede bezoek ging over het aanvragen van een verlenging van 'Hulp in het Huishouden' in een overbelast gezin waarvan de ouders van drie kinderen een fysieke beperking hebben en een zoontje verschillende beperkingen heeft. Het derde huisbezoek was een erg schrijnende situatie: door geldproblemen moest een oude dame haar huis verkopen. Om te gaan huren en op de urgentielijst terecht te komen (verhuizing is ten laatste half december), schakelde ze de gemeente in om een onderzoek tot medische urgentieverklaring uit te voeren (via GGD) en om (o.w.v. de geldproblemen) verhuiskostencompensatie aan te vragen. Het vierde en laatste huisbezoek sloot ook meteen de eerste werkweek af. Hierbij gingen Ine en een collega langs bij een 85-jarige man die zijn trap niet meer opgeraakte en echt wel op de eerste etage moest geraken omdat de badkamer daar ligt.
Bij deze huisbezoeken wordt altijd eerst gevraagd/bekeken welke alternatieven er zijn en of er hulp vanuit de omgeving ingeroepen kan worden. Hierbij wordt gedacht volgens een 'rechtermodel' (zie tekening hiernaast, waarbij gestart wordt in bovenstaande vlak). In eerste instantie wordt namelijk uitgegaan van de eigen kracht van de mens en zijn netwerk. Waar vroeger, in Nederland, iemand recht had op aanpassingen, hulpmiddelen en voorzieningen vanuit de gemeente gefinancierd, wordt sinds enkele jaren en zéker vanaf 1 januari as. bekeken hoe het ook ánders en goedkóper kan.Het gaat nu meer om maatwerk. Iemand die écht iets nodig heeft, zal dit zeker ook krijgen, maar als er andere alternatieven mogelijk zijn, zal de gemeente niet zomaar bijspringen. Deze visie wordt de "kanteling" genoemd (meer info, verduidelijkend filmpje).
Ine deelt deze visie volledig: als mensen vanuit hun eigen kracht oplossingen vinden, zullen deze oplossingen beter bij hen passen én blijven ze zich verantwoordelijk voelen voor wat hen aanbelangd. Bovendien kan men op deze manier bezuinigen op een manier waarop men er het minst last van heeft: mensen die écht hulpmiddelen, zorg, aanpassingen ed. nodig hebben, kunnen dit nog steeds krijgen, maar mensen krijgen dit niet automatisch omdat ze 'toevallig' een bepaalde aandoening of beperking hebben. Wat iemand niet persé nodig heeft, hoeft hij/zij ook niet te hebben (bv. waarom moet een professionele kracht boodschappen gaan doen voor iemand met een fysieke, verstandelijke, psychische e.a. beperking terwijl deze persoon of zijn netwerk dit zélf kan doen!? Of waarom een ligbad laten verbouwen naar een inloopdouche als iemand het niet erg vind om te verhuizen naar een woning die al een inloopdouche heeft!?)... Hoeveel werd er niet geprofiteerd in het verleden!!?? Hoeveel werd er niet gegraaid omdat het gewoon voor het grijpen lag!?Het moeilijke nú is dat de gedachte van 'overal recht op te hebben' die mensen hebben te doorbreken... Deze gedachten moeten "gekanteld" worden naar de nieuwe visie... en dat is o.a. de taak van een wmo-consulent.
Het vele leesvoer dat Ine te verwerken kreeg, heeft ze allemaal nog niet kunnen doornemen... en zeker ook nog niet onder de knie. Er zijn namelijk allerlei gemeentelijke bepalingen, werkprocessen, uitzonderingen ed. die Ine moet leren én dan zijn er nog de computerprogramma's waarvan verschillende compleet nieuw zijn voor Ine.
Het is een hele geruststelling dat Ine een coach toegewezen kreeg die met haar meekijkt en haar uitleg geeft waar nodig!
Het wmo-adviescentrum ligt in het ziekenhuis van Sittard-Geleen (Orbis) en ontvangt, op een laagdrempelige manier, mensen met en zonder een afspraak. Naast via het "wmo-loket" op het gemeentehuis kan ook in dit adviescentrum een melding van een burger van de gemeente Sittard-Geleen opgenomen en verder onderzocht worden.
Ine maakte er donderdag een gesprek mee van een 90-jarige dame die plots in het ziekenhuis terecht was gekomen en van de ene dag op de andere zwaar-hulpbehoevend geworden was. Voordien reed ze nog auto, maar omdat dit nu niet meer mogelijk was (en ze te oud is om haar dit, met aanpassingen, te leren), werd nagedacht over mogelijke oplossingen. Voor deze vrouw werd een aanvraag voor 'collectief vervoer' opgestart en werd afgesproken dat, eens bekend was wanneer ze ontslagen werd uit het ziekenhuis (revalidatie-afdeling), de wmo-consulent de woning van deze vrouw zou bezoeken om na te gaan welke mogelijke aanpassingen noodzakelijk zijn om zelfstandig wonen mogelijk te maken (bv. deuropener met afstandbediening, douchestoel). De aanwezige familieleden kregen alvast de opdracht om e.e.a. uit te zoeken (i.v.m. een hooglaagbed, een rolstoel ed. bij de ziektekostenverzekeraar)...
Ondertussen is er ook al wat veranderd aan Ines werkuren. Omdat Ine het sowieso gewend is om 'door' te werken en geen pauze te nemen, heeft ze ervoor gekozen om dit nu ook te doen. Dit betekent dat ze op dins- en woensdag van half 9 tot iets voor zes werkt en op donder- en vrijdag tot vijf... Ine moet wel wennen aan het vroege opstaan en moet echt aandacht hebben voor het niet-te-laat-naar-bed gaan, maar dat komt vanzelf goed. Tot nu toe heeft haar 'fibrolijf' (nog?) niet heviger gereageerd op het veranderende weer als andere jaren...
Dinsdag start Ines tweede werkweek opnieuw met een opleidingsdag. Voor woensdag en vrijdag staan huisbezoeken gepland en donderdag zal ze weer op het wmo-adviescentrum te vinden zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten