Gistermiddag kwamen pa Sus en ma Lizette langs om naar onze "nieuwe" ramen (althans, de nieuwe kleuren ervan) te kijken (lees o.a. in dit blogbericht).
Johan bood hen een tas verse aspergeroomsoep aan, maar blijkbaar had ma Lizette datzelfde idee eergisteren ook gehad... Tja, het is natuurlijk ook 'aspergeseizoen', he (Ine koopt asperges altijd direct bij de boer, vlak bij Ines (verschillende) werkplekken in Nederlands Limburg). Tja, dan geen soep... dan maar koffie...
... geen Nespresso ditmaal,
maar Jamaica Blue Mountain-koffie!
Deze hebben we eigenlijk ook wel vaak in huis, maar is veel te duur om iedere keer en om 'zomaar' te drinken. De koffie staat namelijk op nr. 6 van de top 10 van de duurste koffiesoorten en kost zo'n $ 49 per pond koffiebonen (= € 70 /kg, maar deze zelfde prijs zagen we ook al voor een hálve kilo van deze bonen...; in vergelijking: 'gewone' koffiebonen heb je voor +/- € 10/kg)... maar de koffie is erg, erg, érg lekker (en gelukkig niet enkel maar duur... want dan hadden we 'm niet in huis): Het is sterke koffie maar smaakt mild i.p.v. bitter, wat andere sterke koffiesoorten wel nogal eens hebben.
Op de koffieplantage die wij in Jamaica bezochten (lees hier meer), lieten we ons vertellen dat deze koffie wél goed is voor de gezondheid... Het heeft wel de sterke smaak van koffie, maar niet het hoge percentage cafeïne dat andere koffies hebben. Het heeft ook een lagere zuurtegraad dan andere soorten, wat dan ook weer goed is voor het lichaam.
Zijn (of is het "Haar"?) smaak werd omschreven als chocolade-, noot- en sinaasappel-achtig van smaak, met een zoete nasmaak die achterblijft op het gehemelte... Klinkt allemaal nogal vreemd, maar als je 'm (of d'r?) drinkt, weet je wat ermee bedoeld wordt ;o)
Door velen wordt het 'de beste koffie ter wereld' genoemd... maar dus duur en exclusief...
exclusief omdat :
- het gebied waar geteeld wordt klein is (en dus ook de hoeveelheid bonen);
- de koffiebonen met de hand geplukt en geselecteerd worden;
- er nog vele kleine koffieboeren zijn die niet altijd even efficiënt werken;
- er regelmatig orkanen voor komen op Jamaica (en dus veel verwoest wordt);
- 80% van de oogst naar Japan gaat, 10% voor de VS en Groot-Brittannië is en dus maar 10% voor de rest van de wereld overblijft...
Links: het kleine gebied waar de 'Blue Mountain Coffee' geteeld wordt... en dat alles 'met de hand'
Rechts: een foto van Ine die we enkele weken geleden (maart 2014) maakten in een koffieplantage in deze Blue Mountains.
Ine zorgde, voor bij de koffie, nog voor wat kleine vanillegebakjes en macarons. Deze (semi-verse) macarons had ze speciaal gekocht om toch óók eens te proeven waar die 'hype' voor nodig is, maar vooral ook om te ontdekken of ze, als we nog eens in Parijs zijn, € 1,50 à 1,75 voor zo één exemplaar zou neer tellen of niet... Toen we daar in december (2013) waren, heeft Ine vaak getwijfeld of ze er 1'tje zou kopen of niet... maar ondertussen heeft ze een beslissing gemaakt: die dingen zijn zoveel geld niet waard!
;oP
Geen opmerkingen:
Een reactie posten