Verder met het vervolg van onze "avonturen" in Parijs:
Onze vierde dag in Parijs, het was toen dinsdag 3 december, was zonnig... maar best fris
en net als de voorbije dagen was het een 'drukke' en 'volle' dag voor ons:
Half 8 de wekker, na het douchen ed. ontbijten en dan een start maken aan de volgende etappe van het verkennen van lichtstad Parijs, door de metro te nemen;
Ditmaal namen we de metro naar 'Montmartre', een levendige wijk op een Parijse heuvel met een grote geschiedenis op het gebied van kunst en cabaret.
We wandelden opnieuw een wandeling uit onze Capitool-Parijs-reisgids, wat maakte dat we alle bekende, minder-bekende en bijzondere plekjes van Montmartre konden zien, zónder ook maar één meter te veel te stijgen ;-)
Kunstenaars als de Toulouse-Lautrec, van Gogh, Pissarro, Renoir, Picasso e.a. verbleven allen een tijdje in/op Montmartre en waren goede klanten van de verschillende cabaret- e.a.-bars die de wijk 'rijk' was, maar ook een 'oord van verderf' voor de chique Parisiens en Parisiennes. We liepen langs enkele van de huizen waarin de kunstenaars verbleven, we passeerden de laatste twee overgebleven (van 12) molens (en nee, die van de Moulin Rouge is geen echte), liepen langs wat kerken en pleintjes, oude cabaretzaken, de wijngaard enz. De belangrijkste bezienswaardigheid van Montmartre, Sacré-Coeur, bezochten we natuurlijk ook...
Na onze Montmartre-verkenning stapten we terug de metro op en stapten we die weer uit aan Place de la Concorde, van waar we onze tocht, een eigen route ditmaal, verder zetten. Onze route liep een stukje over de Champs Elysees, waar een kerstmarkt stond : een ideale gelegenheid om iets te kopen om te 'snoepen' als lunch. Johan koos een stokbroodje met ham. Ine ging voor een pannenkoek met kastanjesaus.
Van aan het "Grand Palais" en het "Petit Palais" liepen we naar en over de Pont Alexandre III. Deze werden alle drie gebouwd ter ere van de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs. Van op de brug, Pont Alexandre III, konden we de Eifeltoren opnieuw zien.
In het verlengde van Pont Alexandre III ligt, al sinds 1671, het "Hôtel des Invalides". Net toen we aankwamen aan dit "Hôtel" stapten muziekanten het grote binnenplein op. Blijkbaar waren we net op tijd voor een parade!
Na een bezoek gebracht te hebben aan Cathédrale de Saint-Louis-des-Invalides, de kerk van het "Hotel des Invalides", was het weer tijd om iets te drinken. Ine koos resoluut voor warme melk met honing. Ze had immers veel last van haar keel.
Nadien was het tijd voor de Eifeltoren... Tja, een must natuurlijk als je in Parijs bent...
We gingen niet naar de eerste of tweede verdieping. Tegenwoordig moet je zelfs al € 5 betalen om met de trap naar de eerste etage te 'klimmen'... € 5 dus om jezélf in het zweet te werken!? Nee, daar doen we niet aan mee!
Grappig was wel dat, omdat ze de eerste etage aan het renoveren zijn, de Eifeltoren 'gestut' werd door vier metalen constructies... constructie-TJES in vergelijking met de mastodont die de Eifeltoren is :o)
Rond de fonteinen (Jardins du Trocadéro) aan de overkant van de Seine en onderaan Palais de Chaillot (allemaal in 'het verlengde' van het park rondom de Eifeltoren) werden hutjes en tentjes rechtgezet voor een zoveelste kerstmarkt... Spijtig dus voor ons: Echt mooie foto's konden we er niet maken... Sowieso hadden we over bijna heel Parijs pech met de fonteinen. Die werkten nu niet... logisch, he, als het kan vriezen... En goed bovendien! In Parijs zagen we al genoeg waterverspilling! We zagen dagelijks minstens op één plaats een rioleringsputje gewoon overlopen! Het liep dan ook nog eens heel 'hard' over met schoon water... :-[
Nadien gingen we nog naar "Musée Carnavalet", waar we de dag voordien - toen het gesloten was - al eens langs wandelden. In onze reisgids en op internetsites werd het museum omschreven als een interessante plaats waar de Parijse geschiedenis tot 1789 weergegeven werd in verschillende interieurs, kunstobjecten, meubels en schilderijen. Vooral die eerste drie zaken (dus niet de schilderijen) vinden we altijd interessant. Dat het museum dan ook nog gratis was, maakte dat we het zéker een bezoek waard vonden... maar eigenlijk vonden we het tegenvallen! Er waren véél meer schilderijen, oninteressante exemplaren dan nog, te zien dan wat wíj wilden zien... Maar ja, zoals al vermeldt: het was gratis ;oP
Tegen de tijd dat we buiten kwamen, was het alweer donker en etenstijd. Dit deden we die avond in de buurt van ons hotel (het eenvoudige Roi René)... en zou alweer ons 'laatste avondmaal' van een vakantie(tje) zijn.
Eten deden we zéker niet slecht in Parijs... wat we natuurlijk verwacht hadden : wat dat betreft sluiten de Belgische en Franse eenvoudige keukens (hey, we zijn geen grote fijnproevers die heel veel voor eten willen betalen, he) natuurlijk goed bij elkaar aan, he.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten