13 juni 2010

Anders dan gepland...

's Nachts werden we een aantal keren wakker van een schreeuwend kind bij de buren... Het kind huilde en schreeuwde van de schrik... en moest dit steeds héél lang volhouden eer vader of moeder eens uit 't café kwam... :-( Maar enfin, ook dat hoor bij 't oefenen... In die slaapzalen waar we in IJsland in liggen, zal het ook niet altijd even stil zijn... :-)

Na het ontbijt vertrokken we vanuit Relaxhoris naar Ferrières, waarvan Xhoris een deelgemeente is. Van hieruit deden we de wandeling "par monts et par vaux"... en zoals de naam zegt, kwamen we heel wat "bergen en dalen" tegen onderweg... een ideale wandeling dus om onze wandelstokken uit te proberen! Omdat we niet aan nordic walking doen, loopt het wat raar op een gewone vlakke weg, maar bergop én bergaf zorgt het écht voor meer steun en voor een betere houding! Het zorgt er ook voor dat je niet te snel daalt of klimt!
We begonnen de wandeling met een flauw zonnetje en heel wat wolken... maar onderweg begon het écht te gieten... Gelukkig hadden we per toeval ieders een regenjas bij, want onze 'goede' regenjassen was Ine thuis vergeten in te pakken...
Het was een érg mooie en afwisselende wandeling van zo'n 9 à 10 km. Het volgde een erg oud pad door velden, bossen, veldwegen en gewone wegen.

Natuuuuuuurlijk gaan we in IJsland ook regen hebben - waarschijnlijk nog véél erger dan dat we zaterdag hadden - maar omdat het toch écht niet fijn is, omdat het niet echt moest én omdat we ook niet ziek willen worden in de komende twee weken, besloten we om na onze eerste wandeling naar de grotten van Remouchamps (info) te gaan. Hier wandelden we een uurtje tussen allerlei gekgevormde stalactieten en stalagmieten om vervolgens in een, volgens Ine veel te hard wiebelend en te diep in het water liggend, bootje terug gevaren te worden.
Toch vreemd hoe dit alles ontstaat, he! Wat maakt en doet de aarde mooie dingen, he, ... als de mens er maar afblijft tenminste...

Toen we de grotten uit waren, bleek het te zijn opgehouden met regenen... en konden we nog een tweede wandeling maken!
Omdat we geen tijd meer hadden voor een flinke tocht van zo'n 9 à 10 km, kozen we voor een korte maar wel stevige wandeling met heel wat hoogteverschillen in de buurt van het dorpje Sy. Deze wandeling van 4, maar door het verkeerd lopen van 5, km heette "des crêtes" (bergkammen). Ook deze wandeling had zijn naam niet gestolen! Constant moesten we klimmen en dalen op de hoogste puntjes van enkele heuvels in de buurt. Johan wandelde het oude jaagpad zonder stokken, maar Ine nam ze wél weer mee. Ze heeft echt veel minder last van haar rug, heupen, knieën en kuiten tijdens het wandelen! Hoera! Hiervoor!

Na matig smakende spaghetti - In Relaxhoris heb je geen keuzemenu's of zo. Alles is er vrij 'basic' - dronken we nog iets in de bar en gingen we vrij vroeg slapen... Typisch voor ons als we op weekend of op vakantie zijn ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten