Op zo'n 15 km van ons huisje in Büllingen-Mürringen, in de gemeente Malmedy, parkeerden we maandagochtend om de "rode wandeling met het hertje" te gaan doen... Op het informatiebord stond de wandeling omschreven als "één van de mooiste van het hoogplateau van de Hoge Venen".
De website www.Ostbelgien.eu schrijft het volgende over het (hoog)plateau:
"Het plateau van de Hoge Venen is één van de laatste stukken wildernis in onze streken. Het ligt in en rondom de vierhoek Eupen-Monschau-Malmedy-Spa. De kern van het gebied is een bergrug van oude leisteen, met toppen tot 694 meter boven zeeniveau, meteen het hoogst gelegen deel van de hele Benelux. Op de schrale, moeilijk waterdoorlatende bodem vormden zich 10.000 jaar geleden - na de laatste ijstijd - de eerste hoogvenen.
Op de flanken van het hoogplateau liggen dorpen en kleine steden, maar de kern van het gebied, zo groot als een halve provincie, is behoorlijk ongerept, zonder bewoning of sporen van landbouw. In het desolate oerlandschap bovenop het plateau overheersen de weidsheid en de rauwe leegte..."
De wandeling was 12,6 km en was in-der-daad érg mooi! Ze was ook héél gevarieerd: we kwamen op enkel iets meer dan 12 km in heel verschillende landschappen terecht!
In het begin van de wandeling volgden we een riviertje, de Bayehon, tot aan de Waterval van de Bayehon.
De waterval van de Bayehon is 9 meter hoog en ligt op een 510 meter boven de zeespiegel. Het zou één van de mooiste natuurlijke watervallen van België zijn.
Tijdens onze voorbije reisavonturen zagen we al héél veel en al erg prachtige en machtige watervallen, maar deze waterval was best mooi door zijn vorm en zijn omgeving.
Na de waterval trokken we afwisselend door veengebieden en door bossen (van dennen en/of beuken). De kleuren waren prachtig: de bemoste dennenbossen waren, door de door-de-wolken-en-bomen-priemende zon, erg fel groen van kleur en er stroomden verschillende kronkelige en mooie riviertjes door.
De venen/vennen waren erg kleurrijk door de herfstkleuren van de struiken en bomen, de dorre grassen, de groene grassen... en het was er ook erg... nat... Logisch, aangezien het venen zijn... maar het seizoen en de regen van de nacht voordien, zullen het toch nog wat erger gemaakt hebben... Het was op plaatsen héél erg pretschie pretsch!... maar met goede wandelschoenen als de onze kan dat geen kwaad!
Aangezien er geen koffietje of biertje op café in zit op dit moment (lockdown, remember), reden we na de wandeling terug naar Rümmingen en zorgden we zélf voor dat koffietje of biertje...
Hierna gingen we in de infraroodsauna en na een uurtje warmte was het alweer tijd om het avondeten te maken en te eten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten