Wijsheid...

Weer naar 'Elding'

We hebben weer geboekt bij Elding !

Net zoals tijdens ons vorige bezoek aan Reykjavík gaan we dus 'whale watchen' !

In 2010 deden we de 'Midnight Whale Watching Tour'. Toen was deze avondtour het enige dat lukte omdat we in Reykjavík niet genoeg tijd hadden na onze wandeltocht (Laugavegur). 

Dit jaar hebben we meer tijd omdat we op onze laatste dag, op zondag1 juli, pas een namiddagvlucht hebben... en daar maken we natuurlijk gebruik van! We gaan met de eerste 'tour' van die dag, die van 9 uur, mee ! Hopelijk zien we dan op z'n minst evenveel als die vorige keer (lees hier), maar meer als de allereerste keer (berichtje van toen)... en omdat er dan 'gewoon' daglicht is en geen 'midzomernachtlicht', kunnen we betere en duidelijkere foto's maken dan in 2010... hopen we toch... ;-)

Zo, wéér iets om naar uit te kijken!

... en 't komt serieus dichterbij, he!

Foto-album(s)

Natuurlijk maakten we méér foto's in de Eifel dan te zien waren in onze blogberichtjes over dit 'weekendje weg'... We hebben alleen nog geen tijd gehad om deze in een webalbumpje te zetten... Het komt er aan, dus!

We merkten dat er wat foto-albums van onze blog niet meer te bekijken zijn. Dit proberen we ook zo snel mogelijk op te lossen!

Maar eerst terug aan het werk, he! ;oP

Foto: Laacher See

Laatste Eifeldag

Vanmorgen ging onze weekendtas terug de auto in... Vannacht slapen we immers weer thuis want ons verlengd weekend in de Eifel zit 'r op...

Vanuit Philippsheim reden we vanmorgen naar 'Maria Laach', waar de Abdij Maria Laach ligt... maar daarvoor reden we niet tot daar. De abdij ligt aan de oever van de Laacher See, die we echt graag wilden zien. Het is namelijk de enige caldera van Centraal-Europa!

We maakten een wandeling van zo'n 12 km (en één misgelopen kilometer extra) op de kraterwand... die op dit moment volledig onherkenbaar is... en er uitziet als... een gewoon bos op een gewone heuvel ;o)
De wandeling had verschillende langgerekte beklimmingen en afdalingen... en geloof het of niet maar Ine hoopte steeds maar op beklimmingen... want bij het afdalen had ze behoorlijk wat last van haar heupen en bovenbenen... maaaaaar ze zette door, hoor ;o) Johan begon ook wat te 'sukkelen' naar het einde van de wandeling toe: Hij had al een blaar onder zijn voet, maar daar had hij niet zo'n last van... maar blijkbaar zorgde dit wel voor een andere manier van lopen, wat dan weer spiertjes aan het werk zette, die dat normaal gezien niet doen... met spierpijn en -kramp als gevolg... Goh, wat een geklaag! Hahahahaha
Het was wel weer een mooie wandeling! En die Laacher See is groooooot! Daar zit inderdaad een ferme vulkaan onder... die al hééééél lang slaapt... en dat nog wel lang zal doen... maar de media zal er wel af en toe iets over schrijven om sensatie op te roepen...

Vanuit Maria Laach reden meer naar het noorden van de Eifel, namelijk naar Zülpich, wat tussen Aken en Keulen ligt... en nog heel wat middeleeuwse overblijfselen heeft... Zo zijn er nog vier toegangspoorten, een groot gedeelte van de muur om het "oude" Zülpich, een burcht en nog verschillende typische gebouwen uit die tijd. Wat érg jammer is, is dat er veel onderkomen is én dat er heel veel moderne huizen gebouwd werden in het dorp in plaats van de oude te renoveren... Na wat rond te "waggelen" (van de pijntjes en stijve spieren) door het dorp, zetten we ons op een terras en aten onze laatste "weekendje weg"-in-de-Eifel-maaltijd...

En zo zitten onze vrije dagen erop...
en werden die goed opgevuld met veel natuur en wandelen...
De kleine 70 km die we liepen, zijn in ieder geval een goede voorbereiding geweest voor IJsland...
waar we overigens veel minder "moeten" wandelen dan afgelopen weekend (zo'n 15km en ev. een extra wandeling per dag)...

Süd-Eifel

Vandaag vertoefden we in het zuidelijk gedeelte van de Eifel. We wandelden de volle 20 km van wandeling '10' uit 'Eifel Moezel Actief'. Deze startte in Neuerburg en stak enkele bergen/heuvels over tot in Sinspelt... Vooral de lange stukken klimmen, dalen en opnieuw klimmen en dalen, maakte deze wandeling 'moeilijk'...
en moeilijk werd het voor ons allebei: de plekken op onze voet(en) waar we blaargevoelig zijn, zorgden weer voor wat pijntjes... maar ook spieren en de heupen van Ine maakten het niet gemakkelijk om vlotjes te wandelen. Het was een mooie wandeling, met gelukkig niet té veel asfaltwegen... daar kunnen Ines voetjes immers niet goed tegen.

Een tweede wandeling zat er vandaag niet meer in vanwege onze fysieke toestand, maar ook niet gezien de tijd.
We bezochten 'Teufelsschlucht'. Hier moesten we natuurlijk ook naartoe en doorheen wandelen, wat de stappenteller op 23 km zet voor vandaag.
Die 'Teufelsschlucht' is best mooi, al was het jammer dat het al na zessen was eer we er waren.

Nadien reden we even over de Luxemburgse grens om te tanken... Tja, we móesten dat sowieso, dus beter en klein beetje omrijden en € 0,22 per liter uitsparen i.p.v. niet profiteren van dit voordeel! (op dit moment in Luxemburg: Diesel: € 1,228/liter, Benzine 95: € 1,374 en 98: € 1,416; Diesel in Duitsland: € 1,448...).
Na een doucheke aten we in Speicher heerlijke pasta!... De afgelopen grammetjes zijn er dus weer aan ;o)

Eifel: dag 1 & 2

Gisteren rond 17u vertrokken we richting Philippsheim, waar in 'Landhaus Biehl' een kamer voor ons gereserveerd was... De tocht duurde een half uur tot drie kwartier langer dan verwacht wegen files omwille van wegenwerken, maar ook omdat wij niet de enigen waren die het Pinksterweekend in de Eifel wilde doorbrengen.

Vanmorgen kregen we een ontbijt waarbij we wel heel veel keuze hadden in vlees, kaas, zoet ed.! Met hopen extra energie (kilocalorieën dus)  in ons lijf stapten we de auto in voor onze eerste wandeling. Alhoewel deze eerste dag enkel bestond uit "matige" wandelingen, zijn we nu, nu dit getypt wordt, allebei bekaf... We wandelden dan ook dertig kilometer vandaag...

De eerste wandeling, eentje van 19km, startte en eindigde in Gillenfeld. De mooie wandeling bracht ons aan "Pulvermaar", het diepste Duitse meer. Hierna liepen we langs een tweede vulkanisch gevormd "meer", enfin 'moeras', "Strohner Märchen". Na een tussenstop in 'Strohn', waar Johan een soepje at en Ine het plaatselijk gebakje "lavabombe", liepen we naar de echte "lavabom"... wat een grote "bol" lava is... zoals je op de foto hiernaast kan zien... Deze ligt echter niet op de oorspronkelijke vindplaats... Verder liep de lange wandeling langs 'Holzmaar'... Wat zo'n "maar" eigenlijk is, kan je hier lezen.

De tweede wandeling van vandaag liep ook langs drie van die vulkanische meren, de "bekendste", 'Dauner Maare' (prentje van de drie meren samen). Deze wandeling was 11 km lang en bracht ons dus aan die dertig kilometer van vandaag... De wandeling liep van 'Schalkenmehrener Maar', langs Weinfelder Maar en 'Gemündener Maar", door Mehren en terug naar de beginplaats in het dorpje Schalkenmehren.

Vervolgens reden we naar het kleine dorpje Wallenborn, waar een toch wel grote attractie staat! : de Wallende Born (foto hiernaast).
Deze geiser wás een fumarole, maar toen bij een boring in het gat grondwater geraakt werd, veranderde deze in een "geiser"... Niet écht natuurlijk ontstaan dus, maar draai het of keer het hoe je wil: het fenomeen is nu wel natuurlijk.

Om de +/- 35 minuten heeft de geiser het proces van 'vullen' en 'spuiten' voltooid. Doordat we in het dorpje aten, hadden we de kans en tijd om 'm twee keer 'aan het werk' te zien. Leuk!
Het filmpje dat we maakte van deze vier meter hoog spuiter komt er binnenkort aan...

En zo reden we met mooie herinneringen terug naar ons hotel...
Morgen meer Eifelverhalen...

Negen gasten!

Gisteren hadden we ineens negen gasten in onze tuin!

 

Geen ideeeeeee waar die vandaan kwamen!??

Hoge druk

Terwijl Johan het gras maaide en onkruid wiedde, 

trok ook Ine gisteravond 'werkkleren' aan... 

en dat was maar goed want ze werd serieus vuil van het afspuiten van het terras met de hogedrukreiniger! Na twee volle uren was Ine klaar... en zodanig vuil dat ze zelf afgespoten moest worden in de douche ;o)

Manmanman, wat een zwarte troep en mos kwam van dat terras af! Een andere keer moet het tuinpad ook nog 'ns onder "handen" genomen worden, maar daarvoor was het gisteren al te laat geworden en bovendien was het aan het donderen en bliksemen toen het terras klaar was... waar later dan toch geen regen van kwam...

Zwei Tage

Jaja, over twee dagen rijden we, vrijdag na onze werkdag, naar de Vulkaaneifel, waar we onze voeten, benen en tenen enkele dagen gaan trainen voor onze trektocht door het IJslandse binnenland, die over precies één maand start!... Enfin, op 23 juni komen we aan in IJsland. De trektocht zelf start op 24 juni.

We hopen natuurlijk op aangenaam weer, zijnde niet te warm of koud en natuurlijk droog... maar toegegeven dat lijkt NIKS op het weer dat ons in IJsland te wachten staat ;o)

We zijn fans!

Inderdaad! Hierboven zie je de inzending van Rusland voor het Eurovision 2012!

Heeeeeeeerlijk nummer!

Hahahahaha, om mee te lachen, maar ook heel mooi...

mooi omdat ze het immers doen om geld in te zamelen voor een nieuwe kerk! Ze doen het niet voor de "glamour" en "fame", maar gewoon om iets waar te maken, iets te verwezenlijken! Mooi, toch!?

En die anderen? 

Manmanman... !!!

Rijk !

Rijk zijn we! Rijk!

Tuinwerken

Eigenlijk waren we van zin om twee dagen naar Kokopelli festival te gaan... maar we vonden de afstand toch wel ver... zeker voor wat we er zouden kunnen zien en horen...
We besloten daarom gisteren om thuis te blijven en wat nuttig werk te verzetten...

Aangezien er onweer voorspeld was, riskeerde Johan het niet om een tuinhuiswand aan de buitenkant te beitsen. Zo'n wand moet immers vier uur kunnen opdrogen. Hij schilderde daarom de binnenkant van het tuinhuis. Daarin zijn nu het dak en drie wanden klaar!
Johan zette ook al een houten rek terug in elkaar en creëerde zo alvast wat functionaliteit in het tuinhuis ;o)

Ine zat ook niet stil: Zij bespoot het terras en een gedeelte van het tuinpad met "groene aanslag reiniger" in de hoop de mooie kleuren weer te doen 'heropleven'. Verder hield zij zich weer bezig met de vakantiefoto's... wat een werk! ;o)

Opnieuw "Kokopelli"

Inderdaad, dit bericht gaat opnieuw over "Kokopelli", zoals dat van eerder op de dag,... maar deze keer gaat het niet over het festival, maar over het figuurtje "Kokopelli".

Toen we in 2009 door de Verenigde Staten toerden, zagen we Kokopelli, in de zuiderlijke staten, vaak als souvenir... maar in Dinosaur National Monument zagen we ook een "echte" afbeelding van het figuurtje op een rotswand (zie onze foto hiernaast). Het figuurtje was er zo'n 3000 jaar geleden opgetekend door de Anasazi Indianen. Het was heel indrukwekkend om zien! We zagen meerdere van die prehistorische tekeningen, maar dat we een 'Kokopelli' konden zien, was toch extra speciaal!

Wat informatie over "Kokopelli":
Kokopelli is de god van de indianen. Hij is het symbool van de vruchtbaarheid, plezier, goed geluk en gezondheid. Op z’n rug draagt hij een zak met zaden en speelt al dansend op zijn fluit. Hij dateert van meer dan 3000 jaar geleden.

Het verhaal van Kokopelli is een scheppingsverhaal, zoals wij bijvoorbeeld kennen van Adam en Eva. Het komt oorspronkelijk bij Anasazi-Indianen vandaan en gaat als volgt:
Het verhaal gaat, dat toen de mensen op aarde werden gezet, zij werden door een adelaar. Deze aardelaar schoot een pijl in twee “Mahus”, insecten die de kracht van het vuur bij zich droegen. Prompt begonnen zij op hun fluit te spelen, en hun muziek was zo mooi, dat hun doorboorde lichamen ter plekke geneesden. De Anasazi gingen hun eigen weg, en ieder groep werd begeleid door een Mahu. Deze verdeelden de vruchten en zaden over het land en hun fluitspel bracht en liet zaden groeien. Zijn naam KOKO staat voor hout en PILOU staat voor bult (de zak zaden op z’n rug) die naam is hem gegeven tijdens zijn lange reis. Dit is een van de vele verhalen.

Een ander verhaal gaat als volgt:
Deze vertelt dat Kokopelli reisde van dorp naar dorp en de winter veranderde in de lente; sneeuw liet smelten en het liet regenen voor een succesvolle oogst. Het fluitspelen symboliseerde de overgang van winter naar lente. Men zegt dat Kokopelli’s fluit gehoord kan worden in de lentewind, terwijl deze warme lucht aanvoert.

Ook werd Kokopelli gezien als de bron van conceptie. De legende verhaalt dat iedereen ‘s nachts zong en danste als men Kokopelli op zijn fluit hoorde spelen. De volgende morgen waren alle vruchtbare vrouwen zwanger.

Kokopelli

Gistermiddag stond "Kokopelli" op ons programma. Dit is een festivalletje dat voor de 6e keer georganiseerd werd in het West-Vlaamse Gullegem. Wij waren er nog nooit geweest... tot gisteren dus ;o) Sinds dit jaar is Kokopelli partner van de Benelux Reggae Contest en om die reden (en uit zin en nieuwsgierigheid) reden we dus dat hele eind...

Om 14u waren we al daar, dat betekende dat we nog heel wat tijd en plaats hadden om ons in het zonnetje te nestelen... Heerlijk, zeg! Maar, zoals altijd, hadden we geen zonnecrème bij en verbrandden we toch wel een beetje... Érg hardlerig zijn we op dat gebied ;oP

Enfin, tegen drieën was het tijd voor de 'Sunrockers', inderdaad de Benelux Reggae Contestwinnaars. Zij móesten het deze keer helemaal anders aanpakken: Ze zijn immers van drummer veranderd en deze kon gisteren niet. Bijgevolg stonden ze gisteren maar met z'n drieën op het podium: een toetsenist, een gitarist, een (elektrische) contrabas-bespeler en alle drie zongen ze daar ook bij. Deze 'set' was erg minimalistisch, maar opnieuw erg goed. Deze muzikanten weten echt waar ze mee bezig zijn !

Na de 'Sunrockers' snoepten we wat: gebakken banaan en mini-samosa's... Mmmmmm...
Daarna was het tijd om het standendorp, enfin twee infostands en twee verkoopstanden, te onderzoeken. Dit leverde Ine toch weer een ring en een armband op ;oP
In een tent 'speelden' tussendoor allerlei audio-visuele gezelschappen. Dit boeide ons eigenlijk niet zo... Wij gingen liever nog wat in de warme zon zitten ;o)

Opnieuw profiteerden we ervan dat we Afrikaans konden eten: Ine at kip met pindasaus (op z'n Afrikaans) en rijst. Johan at kip met een okra-saus (de benaming zijn we vergeten) en rijst. Lekker! Zo Afrikaans smaakt toch altijd!

Nadien besloten we om terug naar huis te rijden. Johan had nog graag 'Le Peuple de l' Herbe' aan het werk gezien, maar die zouden pas om 23u aan de beurt zijn... en dat duurde toen toch nog een aantal uren...en wat te doen ondertussen!??
Dit maakte dat we om iets na half negen thuis waren en niks moesten missen van onze gebruikelijke zaterdagavond / canvas-crimi-avond ;o)

Tweede nalevering...

Zoals we in dit bericht schreven, ontbraken er nog enkele "stukken" van het geleverde tuinhuis, namelijk nog

• twee houten 'ruitjes' en 
• twee ijzer-schroeven voor het slot van het raampje.

Johan heeft deze nabesteld:
1. uit principe, omdat we voor alles betaald hebben en dus ook alles moeten krijgen; maar ook
2. voor het geval de afwerking van het dak niet zo mooi is, dan kunnen we die ruitjes tóch gebruiken (te zien op dit prentje, in het 'tipje' van het tuinhuisdak). Misschien dat ze dan wel wat kleiner gezaagd mogen worden...

Gisterochtend, gelukkig was Johan, die avonddienst had, thuis, werd het kleine pakketje geleverd. Toegegeven, het pakket was niet volledig, maar het naleveren is twee keer erg snel gegaan! De service van Azalp.nl is dus goed geweest... al is dat wachten natuurlijk wel vervelend als je, zoals Johan, een bepaalde planning hebt en maar weinig tijd hebt om iets te doen... al lijkt Ine dit veel beter te kunnen relativeren dan Johan... wat overigens een nieuw gegeven is! ;oP

Gezien de regen kon Johan gisteren niet aan de buitenwanden van het tuinhuis werken. Hij is dan maar binnenin het tuinhuis beginnen beitsen... en zo geraakt het ook wel klaar, he ;o)

Feest voor vier !

Gisteren gingen we naar Buulse in Olen. Hier vierden we vier verjaardagen in één keer:

1. die van pa Julien (07/05; 67 jaar), 
2. zus Sofie (op 10/05 32 geworden), 
3. neefje Jaimie (10/06; 11 jaar) 
4. en ook die van Johan (die op 12/03 39 werd).

Na het aperitieven kregen de jarigen hun kado's, waarna het tijd was voor het voorgerecht, het hoofdgerecht en het toetje/dessert.

Met een serieus goed gevulde buik was het daarna tijd om te bowlen. Neefje Jaimie, zussen Sofie en Karin en ma Rosine vormden één team en speelden met "hekjes" voor de 'goten'. Schoonbroer Ronald, nichtje Annelies en Johan vormden het tweede team. Zij speelden zonder "hekjes"... waardoor er toch menig bowlingbal in de 'goot' terecht kwam ;o)
Het was al snel duidelijk dat Ronald en Annelies serieus uitblonken in vergelijking met de rest ;-P
Pa Julien en Ine waren de toeschouwers. Schoonbroer Yvo was er deze keer niet bij. Hij was thuis gebleven omwille van veel te veel pijn door twee hernia's... een wel héél geldig excuus om er niet bij te zijn, dus... ;o) Veel beterschap, trouwens, Yvo!

Het was een fijne middag/avond! Zo bowlen is weer 'ns iets anders dan dat er anders gedaan wordt... en iets nieuw is altijd leuk!
Nogmaals aan iedereen: "Bedankt voor de bonnen en kado's! Het komt allemaal héél goed van pas!"

2,5 jaar later...

2,5 jaar na onze reis door de USA zijn de 5464 foto's die we er maakten uitgezocht geraakt... en zijn er 748 afgedrukt...
Als de 7 panorama's ook klaar zijn, kan het verdelen, inplakken en het tekstjes schrijven beginnen...
Wat een werk !
en wat een werk nóg !

Ei

Gelezen op Facebook...

en waar gebeurd...

Meisje van 3 zegt tegen haar moeder: 

"Mama, weet jij dat de vogels nu in ons eitjes leggen?"

Mama vraagt, 

"Hoezo 'in ons'?"

Antwoordt het meisje:

 "Ja! De juf zei dat de vogels in 'mei' eitjes gingen leggen."

Wat 't niet betekent en wat wel

Ine wil het niet, maar het is zo...

Eén wand

En jawel!

Terwijl Ine bij Infraligne aan het sporten was,

nam Johan gisteren de verfkwast ter hand en beitste alvast één wand van het tuinhuis...

Tja, zo voor en na zal 't allemaal moeten gebeuren... de weekenden zitten vol tot half september...

Het Tuinhuis

Allereerst even een rechtzetting:
Er was geen missende plank in het geleverde pakket, maar er werd één verkéérde plank geleverd.

Gisteren zetten pa Sus en Johan ons tuinhuis dan toch in elkaar. Hier en daar waren 'satéstokjes' nodig om de boel helemaal passend te maken, maar het staat per-fect en ziet er mooi uit ! ;oP

De werken hebben wel lang geduurd! Van half 11 tot half 9 om precies te zijn... en dan moeten de shingles nog op het dak en moet dit verder nog afgewerkt worden.
Er waren nog enkele stukken die er niet bij waren: twee ruitvormige plaatjes als afwerking van het dak en twee ijzerschroeven om het slotje van het raam te bevestigen.
Die plaatjes hoeven we niet, die vonden we toch niet mooi, maar die ijzerschroeven hebben we betaald... dus eigenlijk moeten we die ook laten naleveren... We zien wel wat we hiermee doen...

En nu maar hopen op tijd en regenloze dagen als er tijd is...

Ine ging 's middags met Ma Lizette naar Oud Dommelhof in Neerpelt... Tja, verschil moet er zijn, he ;o)

Hier is ie weer:

Op de foto hiernaast zie je inderdaad een gletsjer, inderdaad, een IJslandse gletsjer. Het is de Mýrdalsjökull...
en voor diegenen die het vergeten zijn: Hieronder ligt vulkaan Katla !

Van Katla wordt al lang verwacht en gedacht dat hij "snel" zal uitbarsten... tot nog toe is dat nog niet gebeurd... maar opnieuw is er, net zoals vorig jaar juli, een kleine 'gletsjerdoorbraak' gaande (info). Dit betekent dat er ineens erg veel smeltwater van de gletsjer de rivierbeddingen vult en zich een baan verder weg baant... en inderdaad dat smeltwater ontstaat doordat het ijs op een bepaalde plaats smelt door hitte van aanwezige magma. Net zoals in juli snelt het water door de bedding van de Múlakvísl-rivier, die ten zuiden van de Mýrdalsjökull ligt en het smeltwater naar zee voert.
In september-oktober 2011 was er ook al meer geothermische activiteit (info) waargenomen, waar we toen ook over bericht hebben...

Katla is inderdaad de vulkaan waarvan verwacht wordt dat hij, als hij barst, veel vliegverkeer-ellende met zich mee zal brengen, maar óók zal hij in IJsland veel schade maken...

En ja, of deze gletsjerdoorbraak (ook "jökulhlaup" genaamd, naar hetzelfde IJslandse woord) wijst op een naderende eruptie is niet zeker... Enfin, het is niet zeker of hij snél zal uitbarsten... uitbarsten zál hij doen... maar wanneer??? Vulkanisme is geen exacte wetenschap, he ;o)

Reggae - Theater - Reggae

Gistermiddag reden we naar het noorden, naar Raamsdonksveer in het Nederlandse Noord-Brabant, meer precies. Hier gingen we, net als vorig jaar, naar Reggae Fèr, een klein reggaefestival.
Reggae Fèr is een partner van de Benelux Reggae Contest en hadden (dus) dit jaar Sunrockers op hun podium. We zagen hen dan ook opnieuw aan het werk. Gisteren waren ze met vijven. De twee blazers die er vorige week in Maastricht bij waren, waren er nu niet bij. Eigenlijk 'misten' we hen wel. Verder hadden ze wat dub-achtige geluidseffectjes in hun show van gisteren verwerkt. Dit was leuk. Alleen (opnieuw) spijtig dat ze maar voor een klein publiek speelden... Het publiek van Reggae Fèr liet wat op zich wachten... Wij bleven niet lang op het festival. We hadden nog andere plannen...


Na te hebben gegeten in 'Basics', de Brasserie bij C-Mine, zagen we "Low-La" van Bruno Vanden Broecke, (onvolledige) Info en Nico Sturm (onvolledige info).
"Low-La" hebben ze geheel in eigen beheer gemaakt en uitgebracht. Ze startten ermee in het vorige theaterseizoen (2010-2011 dus).

Beiden vonden we het erg goed: het was lachen, maar ook serieus wezen, er was absurditeit en er was "het dagelijkse leven"... Mooi! Alleen jammer dat we op de eerste rij zaten en dus alles 'van onder uit' hebben moeten bekijken... Maar ja, het was uitverkocht... en wij kochten onze kaartjes pas in de helft van het theaterseizoen...

Recensie van "Low-La"

Na de theatervoorstelling bracht Johan Ine naar huis, die haar bed in dook... een halve dag buiten doorbrengen en dan ook nog 'ns een avondje uit is, spijtig genoeg, erg vermoeiend (eigenlijk té vermoeiend) voor haar... Het enige dat dan helpt, is slapen, lang slapen...

Johan reed nog door naar Luik, waar hij naar "Inna Dangerzone 6/ Special Roots Dub Reggae" ging... Dub dus... Johan wilde persé Paul Fox (UK) zien... die enkele jaren geleden ook in de 18" Corner van Reggae Geel "stond". Dit 'bewijs' zie je overigens als je de link bekijkt: Paul Fox draagt namelijk, op de foto op die website, een Reggae Geel T-shirt!

Het dubfeestje trok maar weinig geïnteresseerden... wat erg jammer is, want ze misten een goed feestje!
Eerst bracht Johan een tijdje door in de backstage, waar hij gezellige babbels had met de verschillende artiesten, waarvan hij er sowieso de meesten al kende. Daarna zag hij verschillende van deze mensen aan het werk. Paul Fox kon hij maar een half uurtje bezig zien/horen. Het was toen immers al aardig laat... maar hij ging tevreden naar huis!

Sweet Sixteen

16 jaar geleden, op 13 mei 1996, werden WIJ een koppel !

Wat vliiieeegt de tijd !

... en wat een mooie herinneringen hebben we allemaal niet van deze 16-jarige periode !

... en we gaan gewoon verder met hetgeen we bezig waren !

Ferrari op de Muur + UPDATE d.d. 13/05

De Chinezen zijn boos!

Op de Chinese Muur ter hoogte stadsmuur van Nanjing reed een Ferrari op de Chinese Muur stadsmuur om een reclamespot op te nemen... wat geen probleem vormde...

Maar een Chinese autoverkoper zag zijn kans schoon om eens goed te gaan 'scheuren' op het stuk Muur stadsmuur, die dateert uit de Ming-dynastie (1366-1644) ... en dit liet echter bandensporen na van de brandende rubber...
Wat dan weer wél een probleem is!...

vooral de arme Chinese middenklasse vindt dit een probleem... Zij zijn immers de uitspattingen van de kleine groep superrijke Chinezen méér dan zat! Volgens 'die' middenklasse, denken 'die' rijken zich alles te kunnen permitteren... zelfs dus het vernielen van het grote symbool van China: De Muur... Nanjing : de stadsmuur...

Artikel met o.a. 'n filmpje van de 'scheurder'

Foto: De Chinese Muur, hoe en waar WIJ ze zagen in oktober 2011 (Groot-Peking)
Foto: Stadsmuur, waar wij er eentje zagen (Xi'an) in oktober 2011...

Sorry, voor de verkeerde informatie bij de eerste publicatie !

Ze is er !

De missende plank van het tuinhuis is er !

"Johan"

Na "Goedele", "Linda", "Tom" en "Donald Duck" is er nu ook een "Johan" ! 

En nee, dan hebben we het over een nieuw, een vernieuwd, tijdschrift, niet over het óude "Johan"!

Lees het tijdschrift "Johan" hier...

En als je langs gaat:

Ze hebben de lekkerste couscous !

en natuurlijk ook nog veel meer lekkers, leuks en moois...

Al is Oxfam natuurlijk óók commercieel... 

maar ja, ze doen OOK goede dingen met hun winsten...

Één tekort...

Gisteren kwam pa Sus langs om ons, afgelopen vrijdag geleverde, tuinhuis in elkaar te zetten...
Bleek dat één van de onderste balken/planken er niet bij zat! :-(
Vandaag (al) komen ze die ene balk/plank naleveren...
maar ja, vandaag is er geen tijd om op te bouwen: Johan moet werken...
Het wordt nog even puzzelen wanneer het tuinhuis dan wél opgezet kan worden...
Vervelend vervelend vervelend!
Maar ja, natuurlijk ook weer niet 't einde van de wereld, he ;o)

Foto's

Ine is nog 'ns in actie geschoten met de vakantiefoto's!

Ze staat immers héééééééél veel vakanties achter bij het maken van (niet-digitale) fotoboeken, namelijk:

vier "grote" vakanties

• Zambia, 2008 (enkel de tekst moet nog)
• Verenigde Staten, 2009;
• Baltische Staten, 2010 en
• China, 2011.

en maar liefst elf "korte" vakanties...

• Turkije, 2008 (enkel nog inplakken);
• Spaanse Pyreneeën, 2008 (enkel nog inplakken);
• Schiermonnikoog, 2009;
• Lanzarote, 2009;
• Jordanië, 2010;
• IJsland, 2010;
• Jamaica, 2010;
• Marokko, 2011;
• Kroatië, 2011;
• Spanje, 2011 en
• Finland, 2012.

Nog heeeeel wat te doen dus... en er komen er ook nog steeds bij, he... ;o)

Zwaar luxeprobleem dus...

CONTROLE !

De Wereld

Ondanks het slechte weer gingen we gisteren, Ine pas na haar werk bij dagbesteding Amusant, naar de tweede editie van 'El Dunya Festival' in Maastricht.
"El Dunya" betekent 'de wereld'... inderdaad het was/is een wereldmuziekfestival.

Langs de Onze Lieve Vrouw Wal (Prentje) aan het begin/einde van het Maastrichts stadspark stond het festival opgesteld. In de loop van de middag was er vanalles te zien qua randanimatie en ook op het podium... maar toen waren wij er nog niet...
Er stonden verder ook verkoopstandjes, infostandjes en eetstandjes... waar we natuurlijk langs liepen en e.e.a. kochten en proefden ;o)

Na een koffietje in de stad, om even terug goed op te warmen, aten we van de Afrikaanse eetstand : samosa, kip, yam met rode bonen, gebakken banaan, mafe (pittige pindasaus), tabouleh en rijst... Het was écht smullen! Mmmmm, lekker! die Afrikaanse keuken! Als dessert/toetje kochten we kokos-rozijnenrotsjes (zeg maar "rotsen" i.p.v. "rotsjes") bij de Jamaicaanse eetstand.

Ondertussen was het erg rustig geworden op het natte en modderige festivalterrein... (dat al heel veel te lijden had gehad met Koninginnedag)... wat erg jammer was voor de hoofdact van het festival.
De hoofdact - en ook de reden waarom wij het slechte weer getrotseerd hebben - waren Sunrockers, de winnaars van de Benelux Reggae Contest 2012 (Info).  Het is écht een verdiende winnaar! Ze spelen erg goed, erg gevarieerd en hebben ook een eigen stijl. Het zijn goede muzikanten, de mix zit goed en ze spelen 'strak'. Ook is hun rhythmsectie (drum en bas) erg goed. Eén minpuntje: De pauzes tussen hun nummers duurden gisteren eigenlijk wel wat te lang.
Op zaterdag 4 augustus staan ze ook op het hoofdpodium van Reggae Geel... maar tegen dat het zover is, hebben wij ze al heel vaak gezien, aangezien we naar de meeste festivals gaan die partner zijn van de Benelux Reggae Contest en dus de Sunrockers op hun podium hebben staan ;o)

Wat verder erg "opviel" aan het festival: Ze begonnen al met opruimen en afbreken tíjdens het optreden van de hoofdact!? Tegen het laatste nummer waren alle doeken van de hekken, waren alle banken, eettafels en sta-tafels al weg! Beetje gek, maar het stoorde eigenlijk ook weer niet...

Het festivalletje was wel gezellig en leuk eigenlijk! Hopen op beter weer voor de editie van 2013!

Artikeltje dat gisteren, meteen na het festival, online ging

Goede afloop!

Nog stééds vindt Ine het S-U-P-E-R dat het water in bad en in de wastafels zomaar zonder problemen wegloopt 

en bij ieder was- en vaatwasmachine die ze opzet, denkt ze eraan dat ze nú niet meer moet nadenken wannéér deze op te zetten en wanneer niet... ;-)

Manmanman, wat was die verstopping toch een misérie! En hoe lang hebben we dat eigenlijk niet vól gehouden!? Tjongejonge!

Voor degenen die totaal niet weten waar dit over gaat: Lees hier

Oud en Nieuw

Gisteravond waren Johan en zijn collega's van Katarsis allemaal samen in café Tourisme in Zutendaal voor een feestje van Ward.
Sinds deze week is Ward, die jarenlang directeur was van Katarsis, namelijk met pensioen en hij vierde gisteren zijn afscheid.
Bij wat hapjes en drankjes kregen de collega's nog 'ns de kans om bij te praten en het eens niet over de cliënten te hebben... Dat is altijd leuk en fijn!

Ondertussen is er ook al een nieuwe directeur gestart op Katarsis. Hij heet Julien. Ook hij was gisteren op het afscheidsfeestje van zijn voorganger.
Het overdragen van hun functie is goed verlopen. En na enkele dagen is het al helemaal duidelijk dat Ward en Julien twee totaal andere karakters zijn/hebben en een totaal andere manier van leidinggeven hanteren...

Geniet van je pensioen, Ward!

Gastvrij?

Wil jij, net zoals ons, dat je gemeente gastvrij is voor vluchtelingen?!

Surf dan naar 'gastvrijegemeente.be', een initiatief / campagne van 'Vluchtelingenwerk Vlaanderen' en breng je stem uit !