Eifel: dag 1 & 2

Gisteren rond 17u vertrokken we richting Philippsheim, waar in 'Landhaus Biehl' een kamer voor ons gereserveerd was... De tocht duurde een half uur tot drie kwartier langer dan verwacht wegen files omwille van wegenwerken, maar ook omdat wij niet de enigen waren die het Pinksterweekend in de Eifel wilde doorbrengen.

Vanmorgen kregen we een ontbijt waarbij we wel heel veel keuze hadden in vlees, kaas, zoet ed.! Met hopen extra energie (kilocalorieën dus)  in ons lijf stapten we de auto in voor onze eerste wandeling. Alhoewel deze eerste dag enkel bestond uit "matige" wandelingen, zijn we nu, nu dit getypt wordt, allebei bekaf... We wandelden dan ook dertig kilometer vandaag...

De eerste wandeling, eentje van 19km, startte en eindigde in Gillenfeld. De mooie wandeling bracht ons aan "Pulvermaar", het diepste Duitse meer. Hierna liepen we langs een tweede vulkanisch gevormd "meer", enfin 'moeras', "Strohner Märchen". Na een tussenstop in 'Strohn', waar Johan een soepje at en Ine het plaatselijk gebakje "lavabombe", liepen we naar de echte "lavabom"... wat een grote "bol" lava is... zoals je op de foto hiernaast kan zien... Deze ligt echter niet op de oorspronkelijke vindplaats... Verder liep de lange wandeling langs 'Holzmaar'... Wat zo'n "maar" eigenlijk is, kan je hier lezen.

De tweede wandeling van vandaag liep ook langs drie van die vulkanische meren, de "bekendste", 'Dauner Maare' (prentje van de drie meren samen). Deze wandeling was 11 km lang en bracht ons dus aan die dertig kilometer van vandaag... De wandeling liep van 'Schalkenmehrener Maar', langs Weinfelder Maar en 'Gemündener Maar", door Mehren en terug naar de beginplaats in het dorpje Schalkenmehren.

Vervolgens reden we naar het kleine dorpje Wallenborn, waar een toch wel grote attractie staat! : de Wallende Born (foto hiernaast).
Deze geiser wás een fumarole, maar toen bij een boring in het gat grondwater geraakt werd, veranderde deze in een "geiser"... Niet écht natuurlijk ontstaan dus, maar draai het of keer het hoe je wil: het fenomeen is nu wel natuurlijk.

Om de +/- 35 minuten heeft de geiser het proces van 'vullen' en 'spuiten' voltooid. Doordat we in het dorpje aten, hadden we de kans en tijd om 'm twee keer 'aan het werk' te zien. Leuk!
Het filmpje dat we maakte van deze vier meter hoog spuiter komt er binnenkort aan...

En zo reden we met mooie herinneringen terug naar ons hotel...
Morgen meer Eifelverhalen...