Dag 8 : naar het zuiden

Op zaterdag 2 december 2023 reden we naar het zuidwesten van Sicilië. Zoals je op de foto's ziet, is het zwaar bewolkt deze dag. De temperatuur is meestal wel aangenaam, zo'n 20°, maar als er een zeebriesje opsteekt, is het vanaf 's middags wat frisser, maar klam. Het weer is wel ideaal om te wandelen...

...en wandelen is wat we op onze eerste bestemming van die dag moesten doen om alles gezien te krijgen! We bezochten namelijk het "Parco Archeologico di Selinunte".

Selinunte is de Italiaanse naam voor de Oudgriekse stad Selinous. De stad werd rond 650 of 630 voor Christus gesticht en groeide uit tot een grote en belangrijke stad. Ze was regelmatig betrokken bij conflicten. De stad werd in 409 v. Chr. door de Carthagers verwoest. Een deel van de 25.000 inwoners werd toen als slaaf verkocht. Kort daarop werden de stadsmuren herbouwd, maar de grootse rol van Selinous was uitgespeeld. Nadat het in 250 opnieuw door de Carthagers was aangevallen, bleef het als een onbeduidende plaats voortbestaan.

Het Archeologisch Park van Selinunte bestaat uit drie verspreid liggende archeologische gebieden: de Oostheuvel, de Akropolis en het Heiligdom van Demeter Malophoros. Op de Westheuvel liggen enkel een huis en een toren. Dit hoort niet tot de archeologische sites.

Er werd ons aan de kassa gezegd dat het circuit dat wij wilden doen, de drie archeologische gebieden, 10 km wandelen was. We kregen de optie om met een golfwagentje mee te rijden... uhhh neen, dank je!

Al meteen bij het binnenstappen van het Parco Archeologico di Selinunte (info), op de Oostheuvel, valt de (deels herbouwde) "Tempel E" meteen op (foto 1). Deze tempel is van ± 460 v.Chr. Mogelijk is deze tempel gewijd aan de godin Hera, de echtgenote en de zus van de oppergod Zeus.

Achter Tempel E liggen tempels F en G... en dat is letterlijk: de tempels liggen verspreid over de plaats waar ze gestaan hebben. Door er tussendoor te lopen, zag je hoe groot de verschillende onderdelen van de tempels waren.

Tempel F (foto 2) was het kleinste, maar de oudste van de drie. Mogelijk was deze tempel gewijd aan Athena.

Op een informatiebord lazen we dat Tempel G (foto 3), waarschijnlijk ter ere van Zeus, zelfs enkele verdiepingen had! De tempel zou 5.000 m2 groot zijn geweest, tenminste als hij afgeraakt zou zijn. Dat was waarschijnlijk niet zo. Aan verschillende resten, hebben archeologen gezien dat deze nog niet afgewerkt zijn.

De opgravingen in het park hebben zes grote Dorische tempels aan het licht gebracht. Deze dateren van de 7e tot de 5e eeuw v.Chr. Ze worden aangeduid met letters omdat men slechts vermoedens heeft van voor welke godheid ze opgericht werden. Verschillende wanden en gevonden voorwerpen staan in musea.

Nadat we de tempelresten van de Oostheuvel bekeken hadden, wandelden we naar de heuvel met de Acropolis. Tussen de twee heuvels liggen nu kleine stroompjes die even verder in zee uitmonden. Er wordt er gewaarschuwd voor overstromingen, wat overdreven leek. In de tijd dat Selinous groot was, waren hier echter twee havens.

Acropolis betekent in het Grieks het hoogste punt van de stad (= polis) en is de naam die aan de stadsburcht gegeven werd. Op deze heuvel/in deze burcht woonden de tienduizenden inwoners (80.000 op een gegeven moment), werd handel gedreven, cultuur beleefd en stonden ook enkele tempels.

In 1925 werden enkele zuilen van Tempel C terug rechtop gezet (foto 4). Men denkt dat dit een tempel ter ere van Apollo of Herakles was. Er werden ook verschillende muurtjes blootgelegd/rechtgezet om verschillende gebouwen, met hun vertrekken, in de stad te laten zien. Interessant!

Voor het Heiligdom van Demeter Malophoros moesten we de heuvel van de Acropolis af en weer een nieuwe op. We passeerden hierbij een stukje van het natuurreservaat van de Belicemonding. Het heiligdom was volledig ommuurd en was gewijd aan de vruchtbaarheidsgodin Demeter Malophoros.

Dwars door het heiligdom liep ook een nog duidelijk zichtbaar kanaaltje langswaar water werd aangevoerd vanuit een verderop gelegen bron (foto 5). Het stroomt langs het platform waar de tempel van Demeter verrees. Vermoed wordt dat in het heiligdom, naast offers aan Demeter, ook rituelen werden uitgevoerd voorafgaand aan de begrafenis van gestorven bewoners in de necropolis nog verder buiten de stad.

In de onmiddellijke buurt van het heiligdom werden later nog enkele kleinere tempels gebouwd. Van één ervan, vermoedelijk gewijd aan Hera, is de structuur nog goed herkenbaar. Van twee andere tempels, waarvan één was gewijd aan Zeus en een andere aan Hekate, zijn enkel nog de funderingen te zien.

Als laatste, op de terugweg, liepen we nog langs een gedeelte van de dubbele oude stadsmuren van de Acropolis: wat een constructie!

Terug op de parkeerplaats gaf Johan zijn gsm aan dat hij 7 km gestapt had: de 10 km die de medewerker benoemde bij onze start van het bezoek was dus wat overdreven.

Vervolgens reden we naar het stadje Sciacca. Het stadje is bekend om zijn keramiek en is een kuuroord. Het badhuis zag er niet echt nog in gebruik uit. Het hele stadje is echt onderkomen... maar mogelijk maakte de dikke bewolking het er allemaal ook niet mooier op. We aten er 's middags wel lekker en we vonden, met behulp van Google Maps, de twee openbare trappen met keramiek die op iedere foto van de stad verschijnen (foto 6 & 7).

In Mazara del Vallo sloten we onze achtste vakantiedag af. Dit havenstadje staat vol verrassende historische gebouwen in allerlei stijlen en overal zijn er keramieken kunstwerkjes aangebracht, zéker in de smalle straatjes zodat je er als voetganger ongestoord (op de vele passerende brommers na) naar kan kijken (foto 8): mooi! En lekker... voor vertrek at Ine er nog een overheerlijke toren "Profiteroles pistacchio"!