Kraterfront, 10-6

Zaterdagmiddag vertrokken we, met onderweg een snack en drankje op een terrasje in de zon, richting Ieper. Aangezien we iets te vroeg waren om in te checken aan onze B&B, "B&B Pottenbreker", in de Ieperse deelgemeente Vlamertinge, reden we eerst even door naar Poperinge. In Poperinge dronken we iets op het terras van café "Oud Vlaenderen", dat leek ons, gezien de rijke geschiedenis van de hele streek, gepast.

De eigenares van B&B Pottenbreker, een kleine maar erg goede B&B!, bleek een enthousiaste Westvlaamse spraakwaterval. Ze vertelde dat er tijdens dit weekend in de omgeving vanalles te doen was: in Vleteren was er het "Vleteren Craft Beer Festival", in Ieper waren het "Dolle Dagen" en op de grens van Heuvelland en Mesen was er de herdenking van de Mijnenslag: Zero Hour & Kraterfront... en daar waren wij voor gekomen... De eigenares vertelde dat ze vrijdagavond al had staan kijken, want het is in de verre omtrek te zien, naar de repetitie van de lichtshow van 'Kraterfront'. Ze was van mening dat het mooi ging worden...

Na een drankje van het huis werd ons "onze kamer van één nacht" toegewezen... en die was dik in orde, zeker voor die prijs in die regio! (en dan te bedenken dat we, als we niet via Booking.com geboekt hadden, waarschijnlijk nog minder hadden moeten betalen)

We kleedden ons snel om, namen onze plooistoeltjes en warme laagjes voor later op de avond mee en vertrokken richting een parkeerweide van Zero Hour & Kraterfront. De twee parkeerweides gingen open om half zes. Wij waren al voor half 7 ter plaatse en er was al veel volk. Omdat we redelijk vroeg waren, konden we nog een toegangssticker voor de zittribune (met 4.000 zitplaatsen) bemachtigen. Reserveren hiervoor ging niet, op tijd zijn was dus de boodschap... en dat waren wij dus! Er werd sowieso veel volk verwacht op deze twee (volledig gratis) evenementen: de voorziene 8.000 parkeerplaatsen waren allemaal gereserveerd.

De plaatselijke traiteur baatte de eetstanden uit. Deze was niet echt ingespeeld op het bedienen van grote aantallen, waardoor het lang aanschuiven was bij de eetstanden. Nadat we, fijn gezeten op onze lichtgewicht plooistoeltjes, gegeten hadden, was het al bijna 20 uur. We wandelden de gemeentegrens Heuvelland (meer specifiek Wijtschate)-Mesen over om te gaan zien wat het slotevenement van 'Zero Hour' precies te bieden had. 

"Zero Hour" had de dagen voordien al enkele evenementen georganiseerd ter nagedachtenis van de Mijnenslag. Het organiseerde op deze zaterdagavond, als laatste evenement, een internationale concertavond. Tijdens dit evenement traden artiesten uit Nieuw Zeeland (foto, een filmpje van hun optreden kan je hier bekijken), Ierland, Australië en België (meer specifiek: West-Vlaanderen) op. Na een dik uurtje vertrokken we al richting zittribune, voor "Kraterfront".

De Mijnenslag in het kort: Tijdens de Mijnenslag liet het Britse leger 19 dieptemijnen ontploffen onder de heuvelrug om en rond Mesen/Wijtschate, vanaf Hill 60 tot The Birdcage, ten oosten van Ploegsteert. De ‘Tweede Slag bij Mesen’ (7 tot 14 juni 1917) ging de geschiedenis in als de zwaarste militaire ontploffing tot de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki in 1945 en veranderde het landschap in de omgeving van Heuvelland en Mesen definitief. 19 kraters zijn de stille getuigen van een enorm slagveld dat het begin betekende van wat men later ‘de waanzin van Passendale’ zou gaan noemen.

Lees HIER nog meer over de Mijnenslag, wat er aan vooraf ging, wat het resultaat was ed.

"Kraterfront" was het openingsevenement van editie ’17 van 'GoneWest' ter herdenking van de Mijnenslag. Het was een artistieke beeld- en geluidshappening langs elf kraters (ontstaan door de Mijnenslag) in het landschap waarbij kunstenares Shelbatra Jashari, een Syrische die in Brussel studeerde, instond voor het beeldende luik en de Canadese formatie 'Godspeed You! Black Emperor' voor de live soundtrack. Er werden 2100 kaarsen geïntegreerd die gemaakt werden door de kinderen van de lagere scholen van West-Vlaanderen die de afgelopen weken gewijd hadden aan de Mijnenslag.

Kraterfront startte met projecties van namen van slachtoffers, foto's ed. van de Mijnenslag en het landschap van vandaag geprojecteerd op een 100-tal mensen in witte chemische pakken die in de stellingen naast het podium stonden. De witte pakken waren nodig om het projecteren mogelijk te maken, maar dienden ook als symbolische verwijzing naar de chemische stof yperiet/mosterdgas die, vanaf 1917, tijdens WOI vaak gebruikt werd.

Nadat de aandacht gevestigd werd op de duizenden kaarsen door de uitgeblazen kaarsen opnieuw aan te steken, startten zowel 'Godspeed You! Black Emperor' als de lichtshow vanaf verschillende mijnen in het achtergelegen landschap. Doordat het deels bewolkt was, in mooie wolkenslierten, verdook de net-niet-meer-volle maan zich regelmatig achter de wolken.

 

De dramatische, meesleurende, donkere muziek van Godspeed paste heel mooi bij het decor en de sfeer die men wilde creëren. Zij hadden, zoals steeds, achteraan op het podium een projectiescherm waarop ze donkere, obscure beelden toonden. Tijdens hun, speciaal voor dit evenement, gecomponeerde nieuwe nummers waren beelden te zien van tijdens WOI en de Mijnenslag. Voor zij die Godspeed niet kennen, kan het geleken hebben alsof die beelden ook van de kunstenares Jashari waren, maar dat is niet zo. Godspeed heeft ieder optreden een eigen medewerker mee die steeds live de projecties projecteert met 'old-scool' filmbanden.

De lichtshow op zich was mooi, maar eigenlijk weinig bijzonder. Eigenlijk waren het steeds laserstralen die op het ritme van de muziek meebewogen... niet echt origineel... Wij hadden verwacht dat, door middel van lichteffecten, de Mijnenslag nagebootst zou worden, met explosies en dergelijke... maar dat was niet zo...

Ach ja, we amuseerden ons, het wás sowieso bijzonder om dit meegemaakt te hebben én we hebben opnieuw (en zelfs gratis) een supergoed concert van Godspeed You! Black Emperor mogen bijwonen! Laat die nieuwe CD/plaat met materiaal dat ze dus speciaal voor zaterdagavond componeerden, maar komen!

Lees HIER een recensie over het concert.

Iets voor half één was het evenement afgelopen. Van de parkeerweide afgeraken, was niet simpel! Als halve gekken wilden sommigen iedereen voorbij steken... en als je dan bedenkt dat de meeste aanwezigen echt wel 55-plus was, was het écht niet weer de jeugd van tegenwoordig! ... die zijn dit immers al gewoon van na festivals en weten dat je best heel goed oplet bij et verlaten van die parkeerweides in het donker!