Gisteren in Estland...

Gisteren hadden we gewoonweg geen tijd om bericht uit te brengen over onze dag...

We vertrokken gisterochtend vanuit Valga nadat we even de grens overstaken naar Valka, het Letse gedeelte van de stad.  Als goede EU-grens was er geen controle.

Een eerste plek waar we halt hielden was het paleis/kasteel van Sangaste.  In het Ests wordt dit dan 'Sangaste loss'... totaaaaaaaal anders dan het Letse 'pils' dus...  Het is een mooi kasteel, maar het is duidelijk overgerestaureerd...  vooral het glazen koepeltje links is er toch zwaaaaaar over... ;-)  Maar overgerestaureerd of niet, zo'n stulpje krijgen we graag als cadeautje voor Kerst 2010, hoor!  LOL

Vervolgens reden we naar 'Tamme Lauri Tamm'...  alleen de naam is al leuk, he!  Deze Tamme Lauri Tamm is een eik.  Het is de oudste boom van Estland.  Hij zou z'n 700 jaar zijn ondertussen.  Van doorsnede is hij 8,5 meter...  best indrukwekkend, dus!

Na de oudste boom van Estland zagen we het diepste meer, 'Rouge Suurjärv' van Estland.  Dit meer ligt in het dorpje Rouge.  Het is niet heel groot, maar het is wel zo'n 38 meter diep.

En omdat we wel van extremen houden, reden we ook naar 'Suur Munamägi'.  Deze is het hoogste in zijn soort in Estland, maar ook over heel de Baltische Staten...  Het is de hoogste berg...  Alé "berg"...  Hij is 318 meter hoog.  We gingen er bovenop op ook nog eens op een dertigmeterhoge uitkijktoren staan...  En spijtig van de hoge dennebomen... anders hadden we Brussel, 1690 km verderop, zéker zien liggen ;-)  Het weer was, ondanks de slechte voorspellingen, best nog wel oké.  Het was bewolkt maar bijna windstil en zelfs 21°!

In Obinitsa en Värska leerden we het een en ander over de 'Seto'-gemeenschap.  Deze groep van mensen wonen deels in Rusland en deels in Estland...  Terwijl ze zich niet Ests en ook niet Russisch voelen... maar anders...  Ze hebben een eigen klederdracht, eigen bouwstijl (zie foto), eigen interpretatie van het Russisch-orthodoxe geloof, eigen taal enz. enz.  Maar ze worden niet erkend als afzonderlijke gemeenschap...  Door de verdeling van de landsgrenzen na WO II liggen ze dus nu ook verspreid in twee landen... en vóór de onafhankelijkheid van Estland konden ze toch nog gemakkelijk naar hun Russische 'companen'... maar nu dat de grenzen tussen Estland en Rusland gesloten zijn - en het bovendien heel moeilijk is om een visum te krijgen - kunnen ze niet meer samen komen op belangrijke feestdagen...  Trieste realiteit eigenlijk...

We eindigden onze dag gisteren in Tartu.  Dit is de tweedegrootste stad van Estland.  Het is een moderne studentenstad met vele mooie pastelkleurige gevels (foto)... maar spijtig genoeg ook nog héél veel renovatiewerk voor de boeg...  We maakten er een stadswandeling en gingen er op restaurant.  Qua maaltijdprijzen viel de stad dik tegen.  Het leek wel of je gewoon naar een menukaart van bij ons keek...  maar ja.  we aten er wel héél lekker en veeeeeel te veel.  Ine gaat zich de komende weken goed kunnen geven op de Infraligne om weer in haar nieuwe kleren te geraken, denkt ze ;o)