Ditmaal hadden we de wekker maar gezet om nog iets van onze voormiddag te hebben... en we waren zelfs eerder wakker. Ine had de avond voordien de koffertjes alweer ingepakt, dus waren we, na het douchen, snel klaar om uit te checken. Onze koffertjes lieten we nog even in de bagageruimte van Hotel Wardonia achter. En we trokken naar de metro om van onze laatste ochtend in Londen van dit paasweekend nog iets te maken.
Ontbijten deden we op onze plaats van bestemming : Tate Modern. We hadden deze locatie uitgekozen omdat we toch nog eens wilden gaan kijken of de Rothko's terug waren... en omdat er regen voorspeld was voor die ochtend, leek dit ons ook een aangenamere bestemming dan iets te gaan doen waarbij we nat zouden worden... en zo de Eurostar in moesten...
We zagen in een plannetje van Tate Modern dat de Rothkokamer nog niet terug geïnstalleerd was. Ine ging daarom navragen wat de plannen daarvan waren... en men wist ons te vertellen dat de Rotho's deze zomer terug zouden komen van hun uitwisseling met kunstwerken uit Parijs... Mogelijk dus dat we ze eindelijk terug gaan zien als we eind augustus terug in Londen zijn... waarom ze zo bijzonder zijn? Het zijn eigenlijk gewoon vierkanten op doek, maar als je er langer naar kijkt, zie je dat de vierkanten uit zoveel méér zijn samengesteld... echt bijzonder!
Enfin, wat ook bijzonder was, waren de kunstwerken die er momenteel in de centrale hal hingen: De drie kunstwerken samen heetten "Behind the Red Moon". De twee gigantische doeken en de mobile werden gemaakt door de Ghanees El Anatsui. Hij naaide vééééle platte dopjes, kragen en andere metalen die gebruikt worden op/voor flessen sterke drank. Momenteel verblijft El Anatsui in Nigeria, waar dit materiaal al eeuwenlang gemaakt wordt. Hiervoor werden in de koloniale tijd lange routes aangelegd om de grondstoffen tot bij deze fabriek te brengen... en via die route werden ook vele Afrikanen, eeuwen geleden, weggehaald uit hun thuislanden om als slaaf weggevoerd te worden... wat meteen ook de achterliggende symboliek van het werk is.
Door de beweging van de mensen in het gebouw, door ventilatie van het gebouw, door de verschillende lichtinval bewogen de drie kunstwerken steeds... erg stilletjes, maar merkbaar. Dit maakte dat het er ook steeds anders uitzag...
Verder gingen we nog wat neuzen in de benedenverdieping van Tate Modern. In de oude olie-opslagtanken en de daarrond liggende ruimtes zijn ook steeds nieuwe installaties/opstellingen, voornamelijk met beeld en geluid. Daar gingen we dus ook nog even kijken... en toen was het al tijd om terug de metro naar ons hotel te nemen om onze koffertjes op te halen... en de Eurostar naar huis te nemen. Met een beetje vertraging vanwege een technisch defect dat opgelost moest worden, vertrokken we vanuit London... en treinden we, via Lille Europe, naar Brussel-Zuid...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten