Zondag 10 september jl.

Het hotel waar we in Bremen overnachtten, lag dicht bij het spoor. De eerste trein passeerde om 6 uur... dit maakte dat alle hotelgasten, ondanks dat het zondagochtend was, vroeg bij het ontbijt zaten. Dit maakte ook dat wij fijn vroeg konden vertrekken voor het vervolg van onze heenreis.

Vanuit het Duitse Bremen reden we naar Puttgarden op het Duitse eiland Fehmarn. Vanuit de haven van het kleine Duitse dorp aan de Oostzee, Puttgarden, namen we de ferry naar het Deense Rødby. De 18 km van zeestraat Fehmarnbelt wordt in 45 minuten door de boot afgelegd. Ine had nog even schrik dat ze zeeziek zou worden, maar de boot was dusdanig groot en de zee zó kalm dat ze absoluut niks gewaar werd van de overtocht.

Als we, zoals eerst de bedoeling was, enkel déze dag voornamelijk gereden zouden hebben, zouden we ná de ferryoverzet niet zo heel veel meer doen. We zouden dan namelijk acht uur onderweg geweest zijn. Aangezien we nu nog maar vier uur onderweg waren en het nog maar 15u was tegen we van de boot afwassen, hadden we wel nog wat zin en tijd om iet ste gaan doen.

Vanuit Rødby reden we nog een half uurtje tot Nykøbing Falster. Dit stadje ligt verspreid over twee Deense eilanden, namelijk Falster en Lolland. Op deze Deense eilanden waren we nog niet eerder. Toen we in juni 2017 naar Denemarken gingen, bezochten we namelijk enkel het (grootste) eiland Jutland.

Er was niet zo héél veel te zien in Nykøbing F. maar het was zeker een fijn stadje met mooie straatjes (foto 2) met mooie en interessante gebouwen... en ook deden we er een terrasje (foto 1): het was er het weer naar... Johan had niet precies begrepen wat dit kostte... maar waarschijnlijk is dat ook beter zo: "een terrasje doen" is namelijk erg prijzig in Scandinavië ;-)

Ons hotel lag op het eiland Lolland. We kwamen er terecht in een kamer met verzamelijk hondenbeeldjes en -schilderijtjes... aan het hele hotel te zien, zijn het koppel eigenaars nogal grote verzamelaars... en hebben ze verschillende verzamelthema's ;o)

Uiteten deden we in het naburige stadje... en daarbij kwamen we bij de plaatselijke... Chinees terecht... We vinden dit zelf bijzonder grappig, maar we hadden geen zin in Italiaans en ook niet in hamburgers... en dus kwamen we bij de Chinees uit. Wat ons meteen opviel, was dat de gerechten pikanter zijn dan dat ze bij onze Chinese restaurants zijn... iets meer zoals het écht in China is, dus.