Dag 5, IJsland 2021

Op woensdag 23 juni werd opnieuw goed weer voorspeld, enfin... het werd zonnig, 12°C, maar er stond wind... véél wind, namelijk zo'n 12 m/sec... (stond bij de voorspellingen)... wat blijkbaar gelijk is aan windkracht 6... een stevig, maar typisch IJslands windje, dus :oD

Vlak voor we naar IJsland vertrokken, werd 'Pad A' afgesloten omdat er lava over het pad was gaan vloeien. Er was toen sprake van het uitdenken van een nieuw pad... dat werd 'Pad C'... een wandelpad dat al bekend, maar nog niet officieel, was... en dat 'Pad C' deden we die woensdag. Het Pad C liep/loopt van aan het "hoofdwandelpad" naar het oosten, naar het Nátthagi-dal (foto 1), het dal dat zich als derde dal is gaan vullen met lava.

Aan het lavaveld aangekomen, bleven we er even bij staan om alvast wat foto's te maken... en daarna trokken we al snel verder. We trokken óver de berg Langihryggur, die 296 meter hoog is. Met momenten was de helling erg steil... en de harde zijwind vergemakkelijkte het wandelen niet... 

We kregen, daar boven op de Langihryggur, een steeds beter zicht op de actieve Ragnar/Krater n° 5 (foto 2). We zagen ook lava omhoog spuiten in de kratermond, maar dat was niet zo heel veel... tenminste, niet zo veel als we de afgelopen weken al op de webcams konden zien... maar toch, we zagen toch activiteit!

Daar boven waaide het danig hard dat we, omwille van de steile klim onderweg, al vreesden voor de afdaling... en dus bedachten we een alternatief 'plan'... want we zagen beneden van de berg, aan de andere kant dan het lavaveld, ook een weg / wandelpad. We besloten niet de 'gewone' weg terug te nemen, maar langs de andere kant van de Langihryggur te gaan wandelen.

Na een winderige picnic werd deze afdaling echter ook best steil... maar doordat er niet zo veel mensen dit pad liepen, was dit beter begaanbaar... al viel Ine toch een keer op haar gat...

We wandelden nog terug naar het Nátthagi-dal en hielden halt aan de andere kant van de lavatong als die ochtend. We we toen stonden te kijken, zagen we veschillende kleuren in het lava... mooi!... Ook bij het lavaveld zagen we geen "verse" lava... waardoor het blijkbaar uitnodigde om er op te gaan staan en lopen... en er was zelfs een "tour" met koken op de lava, waarbij verschillende deelnemers gingen kijken naar het gecreëerde oventje in de lava... Bizar hoe mensen dom kunnen zijn... HIER kan je goed zien wat er kan gebeuren...

Na ons bezoek aan de actieve vulkaan in Geldingadalur maakten we nog enkele stops op het schiereiland Reykjanes:

We stopten eerst bij de Blue Lagoon... niet om het super commerciële geothermisch bad te bezoeken, maar om Sarah het niet-verwarmde gedeelte van de baden te laten zien, wat erg mooi is.

Nadien reden we naar het geothermisch veld Gunnuhver. De warme bron/geiser was nog steeds erg actief, net als errond, maar het rondom liggende veld was nog weinig actief. Toen we er in 2016 waren, zag het er allemaal "levendiger" uit...

Bij kraterrij Stampar maakten we een korte wandeling door de gravelassen en op één van de kraters. Deze kraters barstten uit tussen 1210 en 1240. Alles is er nog zo goed als onbegroeid... enkel ín de katers heeft zich al wat mos weten vastzetten en groeien... Mogelijk dus dat er de komende 800 jaar ook he-le-maal niks groeit op het lavaveld dat zich nu aan het vormen is...

Toen we bij Stampar was, was zich een filmploeg aan het verzamelen op de parkeerplaats. Blijkbaar werd er een IJslandse misdaadserie gefilmd... en neen, we zijn niet gebleven om met een glansrol te gaan lopen ;o)

De laatste plaats waar we die 23e juni stopten was bij de "Brú Milli Heimsálfa", "de brug tussen twee continenten". Op deze plaats gaat IJsland, net als in Þingvellir, één à twee centimeter per jaar uit elkaar. Dit is namelijk de locatie waar zich de Noord-Amerikaanse Plaat en de Euraziatische Plaat bevinden. Er werd een, symbolische, brug tussen de twee rotsenrijen gelegd (foto 3).