30 juni 2021

Dag 4, IJsland 2021

Op dinsdag 22 juni 2021 was het opnieuw niet al te best weer in ZW-IJsland. We deden daarom, net als de dag voordien, een, door Ine uitgestippelde, autoroute. De autoroute van maandag 21 juni was in de regio waar de hooglandroute F26 start. De autoroute van deze dag was in de regio waar de F35, ook een hooglandroute (enkel voor 4x4), start. Beide regio's worden 'gevoed' door grote gletsjerrivieren. 's Maandags was dat de Þjórsá, 's dinsdags was dat de Hvítá.

We startten de route met een korte stop in het plaatsje Laugarvatn, bij het meer Laugarvatn. We gingen er naar het warme bronnetje "Vígðalaug". De kleine natuurlijke hotpot is zowat een meter in doorsnede en is zo'n 60 cm diep. Er mag niet in gewaad en gebaad worden omdat het een historische waarde heeft.

In het jaar 1.000, toen de IJslanders zich bekeerden tot het christendom en de Noorse goden afzwoeren, werden er in Vígðalaug verschillende hoofdmannen in gedoopt... omdat ze zich niet in het koude water wilden laten dopen bij het parlement in het koude water van het meer van Þingvellir. In 1550 werd er de vermoorde, laatste rooms-katholieke bisschop van IJsland in gewassen. Nadien werd IJsland protestants.

Nadien parkeerden we onze gehuurde Renault Mégane (automaat) op een parkeerplaats naast rivier Brúará. We wandelden 3,5 km ongeveer langs de oever van dit fel blauwe riviertje... want onze bestemming was enkel te voet bereikbaar. Onderweg passeerden we watervalletjes Miðfoss en Hlauptungufoss, maar onze bestemming was de Brúarfoss of Brúarárfoss (foto 1)... een ware beauty! ...en de wandeling, in af en toe een kort buitje, meer dan waard!

Het volgende gebied waar we heen reden was het dal 
Haukadalur. Het was ons vierde bezoek, maar zéker niet het laatste! In dat Haukadalur liggen namelijk de immer interessante en fotogenieke geiser Strokkur, de rustende geiser Geysir, de mooie dubbele warmwaterbron Blesi en verschillende andere geothermische fenomenen...

Hoe geisers werken, hoe warm het water is enz. lees je HIER.
Hiernaast zie je een foto van Ine van de 'blauwe bel' die Strokkur héél eventjes vormt alvorens met grote kracht water omhoog te spuiten... Ine vindt dát het mooiste en speciaalste van deze geiser... Wanneer we in de buurt zijn, zullen we sowieso steeds stoppen om Strokkur te bewonderen!

Nadien reden we nog tot op het punt waar wegnr° 35 over gaat in wegnr° F35, waar het dus hooglandroute "Kjalvegur" wordt. Op die plaats, in rivier Hvítá, ligt waterval Gullfoss. Gullfoss is, net als Strokkur, één van de meest toeristische bestemmingen in IJsland... en dat was op beide plaatsen duidelijk te merken.

In / Bij
Brúarhlöð (foto 3), een canyon/kloof in de Hvítá, waren we dan weer helemaal alleen... terwijl het er best wel interessant was: vreemd gevormde rotsen door het voorbij razende groenige water...

Waterval Faxi wordt ook Tungufoss of Vatnsleysufoss genoemd. Naast de 80 meter brede waterval werd een zalmtrap geïnstalleerd, maar de zalm gebruikt blijkbaar toch liever de 'natuurlijke' weg en springt, om te gaan paaien, tegen de zeven meter hoge waterval in...

We stopten nadien nog kort in Skálholt, de locatie waar de eerste kathedraal van IJsland stond. Skálholt was eeuwen lang een belangrijke plaats, maar telt nu enkel enkele huizen en een grote kerk.

De laatste plaats waar we die vierde dag van onze IJslandreis stopten, was bij de 3000-jaar oude krater Kerið. Deze krater is onderdeel van een kraterrij die van op de kraterrand goed te zien is. Je kan er wandelen over de 170 bij 270 meter kraterrand. De krater is 55 meter diep. Via een aangelegd pad konden we ook naar beneden, om langs het blauw-groenige kratermeer te wandelen...maar dat deden we niet omdat daar eigenlijk niets te zien is... Het mooie aan Kerið is de rode kleur van de kraterondergrond, de kleur van het kratermeer en het groen van het mos.



Na onze dagtocht gingen we eten in Restaurant Tryggvaskali, genoemd naar de ontwerper van de hangbrug die in 1891 in Selfoss gebouwd werd over de Ölfusá, de naam die de Hvítá daar heeft. Het huis waarin het restaurant zich bevindt, is het eerste huis van het stadje Selfoss, dat door de komst van de hangbrug snel groeide.
Johan nam IJslands lam. Ine at vegetarisch, Sarah IJslandse zalm... érg lekker!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten