Dag 3 Ronse

Op maandag 30 november '20 werden we om 8u gewekt door de wekker. Zoals voorspeld, had het goed gevroren 's nachts en was het mistig... en spijtig genoeg bleef het dat voor de rest van de dag.

Toen we onze tijdelijke thuis verlieten, was het al/nog maar 0°C. Warm ingeduffeld trokken we erop uit (foto 1). Als eerste wandeling van de dag beklommen we, onder andere in het natuurgebied "Hotond-Scherpenberg", de hoogste berg van Oost-Vlaanderen, de Hotondberg en die daarnaast de Scherpenberg. Deze staan in de gemeenten Ronse en Kluisbergen.

De wandeling startte langs, tussen en door koeienweien. De uitkijkpunten die we passeerden, boden niet wat ze anders doen: veel meer dan mist zagen we er niet. 

Ook in het bos op de flanken van de Hotond, was goed mistig... en dit was bijzonder mooi! Alle kleuren van het herfstige bos kwamen extra goed uit hierdoor.

De Scherpenberg volgde na de top en afdaling van de Hotond... en was opnieuw best een steile (foto 2). Hierna was ons lusje van 6,1 km rond : een goede opwarmer van een koude dag!

Van op de Hotond reden we naar Louise-Marie, een deelgemeente van Maarkedal, vlak naast Ronse. Ondertussen werd de "vallende mist" steeds natter, maar echte motregen werd het niet.

In Louise-Marie lunchten we eerst... in de auto want te nat om dat op een bankje te doen... en daarna startten we aan de Muziekbos-wandelroute. Dit was een wandellus van 10,5 km door het natuurgebied "Muziekbos" en op het einde de Muziekberg. 

De wandeling was ook best mooi, door de mist, was de wandeling vergelijkbaar met die van de ochtend. We wandelden langs weien, door straatjes en door loofbosjes van verschillende groottes. Vooral op het laatste, echt op en rond de Muziekberg, was het serieus klimmen en dalen. In het voorjaar staat deze heuvel vol boshyacientjes, nu lag alles vol gekleurde beuken- en eikenblaadjes.

Om 15 uur hadden we weer bijna 17 km in de benen... en reden we weer naar "Renaixance" in Ronse om de rest van de namiddag en avond te relaxen...