05 december 2018

West-Austvågøy, Gimsøya & Zuid-Vestvågøy

Dinsdag 4 december 2018 vertrokken we om 8u45 uit het Polarlightcenter, waar we drie nachten verbleven hadden. Hierdoor waren we aan de andere kant van het eiland Austvågøy toen het licht was en konden we optimaal gebruik maken van de volle vier uur licht.
Het was opnieuw wat druilerig en miezerig waardoor we geen zin hadden om te gaan wandelen, terwijl we dit in de buurt van Brenna wel hadden willen gaan doen. Hier zou het aan de kustlijn erg authentiek zijn qua bebouwing (houten vissershutjes ed.). We liepen wel tot aan het strand en zagen daar enkele van die vissershutjes, dus wat dat betreft was onze missie wel "geslaagd"... zonder echt nat en moe te worden ;oP

Via een heel steile brug reden we dan van Austvågøy het kleine Lofoteneiland Gimsøya op. 
Er werd ons verteld dat het een maand te vroeg was voor drogende kabeljauw op de typische visrekken... maar zoals jullie hiernaast (foto 2) zien, hebben we wel degelijk drogende "stokvissen" gezien! Aangezien het niet aan het vriezen was de afgelopen dagen, maar wel veel aan het regenen, was de vis eerder aan het "fermenteren" dan aan het "(vries-)drogen"... maar misschien komt het allemaal wel goed met die honderden koploze vissenlijken die daar per twee hingen te stinken... WIJ stonken zelfs naar vis toen we terug in de auto gingen! Toch wel bijzonder om zo'n oud gebruik eens te zien (en ruiken)!
Op het kleine Grimsøya zagen we een visarend die zich moeilijk liet fotograferen, bleven we nadien dat strandje ook nog wat zoeken naar zee-egel-pantsertjes en zagen we enkele mooie vergezichten, maar verder zagen we er niet veel.

Omdat we nog tijd en licht (alhoewel het bleef steeds zwaar bewolkt) hadden, reden we verder naar het volgende eiland, "Vestvågøy".

We besloten er een gedeelte van de zuidkant van het eiland te doen.
We reden over een gravelwegje naar 'Malnes'. Daar zouden nog sporen te zien zijn van grafheuvels... maar daar zagen we niks van. Wat we wel zagen (en meteen onze picknickplek (omwille van gemiezer in de auto) werd) was een authentieke "rorbu", een traditioneel Noors vissershutje op palen (foto 3).

Nadien reden we nog door enkele dorpjes langs de kust... en zagen nog veel rorbuer (meervoud van rorbu). We stapten enkel nog uit voor wat foto's. Het weer bleef slecht en ondertussen begon het donkerder te worden.

...en gelukkig waren we vóór 16u aan onze nieuwe overnachtingsplaats want de receptie van "Svinøya Rorbuer" in Svolvær (terug op Austvågøy) sloot om 16u! 
We kregen onze eigen rorbu toegewezen en gelukkig voor ons stond die erg achteraan en op een vrij donkere plek (handig om noorderlicht te fotograferen)... Deze, voor toeristen aangepaste, rorbuer hebben een badkamer, slaapkamer, zitplaats en keukentje. Ditmaal hoefden we dus niets te delen met anderen... luxe, he...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten