Zaterdag 22-9-'18, onze achtste reisdag, startte om 7u in Niksic in het noordwesten van Montenegro.
Om de route niet te langdradig / saai te maken, reden we via een omweg naar onze volgende bestemming, Sarajevo in Bosnië & Herzegovina. Na een klein uurtje rijden, kwamen we aan aan de Piva abdij. We stopten er even om wat rond te neuzen.
Op het moment dat wij er waren hadden de heren monniken de dames zusters op bezoek en zaten ze, op wat leek, te brunchen... Tja, 't was zaterdagochtend voor iedereen...
De abdijkerk was mooi gedecoreerd met grote fresco's en het typische interieur van een orthodoxe kerk. We hadden er de kans om foto's te maken. Dit hadden we voordien nog niet gehad... blijkbaar hebben de orthodoxen dat niet graag?... of willen ze graag hun postkaarten verkopen?...
Nadien reden we door de canyon van de Piva-rivier. Dit is ook een stuwmeer op een gegeven moment.
Nadien kwamen we aan de grens tussen Montenegro en Bosnië & Herzegovina. We gingen die aan de grenspost tussen Šćepan Polje (Montenegro) en Hum (Bosnië & Herzegovina) over. Waar we de grens overgingen is deze gelijk aan rivier Tara, die daar in de buurt samenvloeit met de Piva.
Het was erg rustig aan beide grensposten. We hoefden niet aan te schuiven.
Meteen toen we de grens over waren, viel ons een groot verschil op: Het wegdek in Bosnië & Herzegovina is in slechtere staat dan in Montenegro. Vooral déze weg, toch ook drukbereden, was écht slecht!
Vanaf de grens moesten we nog een kleine 100 km rijden tot we aankwamen aan onze bestemming, de hoofdstad Sarajevo.
We kozen een degelijk hotel uit, uit de Bradtgids en hadden - gelukkig is er gps - geen probleem om het te vinden. We hadden er ook geluk dat er een tweepersoonskamer beschikbaar was (We kregen de 'junior suite' aan "gewone" prijs) en dat we de auto goedkoop in de hotelparking konden parkeren.
De temperatuur was bijzonder aangenaam in Sarajevo. Het was er +25°C... Ine trok haar zomerkleedje dus aan alvorens de stad in te trekken. We trokken sowieso goed voorbereid de stad in: Op een gratis stadskaartje duidde Johan een route aan met de bezienswaardigheden die we zéker wilden zien... en zo gingen we dus op pad.
Het valt meteen op dat de verschillende culturen van de moslim-, orthodoxe- en joodse gemeenschappen met elkaar verweven zijn in het oude Sarajevo. Hun gebedsruimten (respectievelijk moskeeën, kerken en synagogen) liggen op wandelafstanden van elkaar. Wel is er een duidelijk verschil, van oudsher als gevolg van de bewogen geschiedenis van de regio, tussen het Arabische en Oostenrijks-Hongaars gedeelte van de stad.
Naast de zichtbare verschillende culturen, zagen we ook nog verschillende monumenten en "sporen" van de burgeroorlog. We besloten onderweg tijdens onze rondwandeling langs religieuze-, maar ook universiteits-, culturele en andere gebouwen en monumenten, dat we de volgende dag, een volledige dag in de hoofdstad, een tour wilden gaan doen gewijd aan de burgeroorlog... naar Bosnië & Herzegovina gaan en niets extra's over de oorlog van de jaren '90 doen, kan niet, he.
We informeerden naar prijzen voor tours en besloten een privé- "War tour Sarajevo" te boeken. Dit kostte niet zo heel veel meer, we zouden niet moeten wachten op treuzelende toeristen en we zouden tijdens de tour de vragen kunnen stellen die ons interesseerden...
's Avonds aten we traditionele gerechten (Montenegro en Bosnië & Herzegovina verschillen hierin niet zo heel veel) in een voormalige "caravanserai" in het Arabische gedeelte van Sarajevo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten