Op vrijdag 21 september jl. bleven we na ons ontbijt nog even in Zabljak en we zagen nadien nog veel meer van het nationaal park Durmitor.
Het duurde even vooraleer we het gevonden hadden, ookal is het immens groot, maar uiteindelijk stuitten we op het monument tegen fascisme van Zabljak. Het monument werd na wereldoorlog II opgericht als herinnering aan de vreselijke tijd van het fascisme (van nazi-Duitsland) en ter herdenking van de slachtoffers hiervan.
Onder andere Montenegro besloot om, als antwoord tegen de dreiging van nazi-Duitsland, zich te verenigen tot Joegoslavië.
Na dit monument gingen we naar het "Crno Jezero" (foto 1), wat 'zwart meer' betekent. Dit gletsjermeer lijken twee meren maar er is een verbinding tussen, die wel droog kan staan. Het meer ligt op de berg Durmitor waar het nationaal park naar vernoemd is. Het ligt op 1.416 meter boven de zeespiegel.
We wandelden rondom het meer (zo'n 3,5 km) en gingen tussendoor ook zoeken naar "Tito's grot"... maar dat bleek geen echte grot te zijn, maar een overstekend gedeelte van een rots... in ieder geval zou Tito er tijdens WOII zijn wapens, spullen e.a. weggestopt hebben.
Onderweg, tijdens de wandeling rondom het meer, bespraken we wat het volgende was dat we zouden doen: met de stoeltjeslift een berg op gaan en daar wat wandelen of een volledige panoramatour gaan rijden... We besloten panoramatour 2, waarvan we in het centrum van Zabljak te weten waren gekomen dat deze een "ronde" was, te rijden.
Al snel dat we de panoramotour gestart waren, reden we onder de stoeltjeslift - waar we mee naar boven wilden gaan - door. Deze bleek niet te werken. Deze periode is natuurlijk ook laagseizoen.
Vanuit een eerste stopplaats liepen we een beetje over het glooiende landschap... en opeens kregen we Crno Jezero weer te zien (foto 2)!
We reden de panoramaroute in de omgekeerde richting als het korte stukje dat we de dag voordien al deden. Dit gedeelte was helemaal anders: we reden over heel smalle en best slechte wegen en dit gedeelte was veel meer begroeid. Doordat het, zeker 's nachts, al aardig begint af te koelen op deze hoogte, was de natuur al in herfstkleuren. We reden ook over groene (hoog-)vlaktes met veel "putten" in het landschap en net erg vlakke stukken.
Op een bepaald moment veranderde dat ook weer. Toen werden de bergen 'kaler' en 'ruwer' en kwamen we terecht in een regio van NP Durmitor waar het erg winderig en een pak kouder was... en al vrij snel reden we daarna ook in het landschap waardoor we de dag voordien even gereden hadden... Waauw! wat een divers nationaal park!
Na verschillende fotostops, een picnicpauze en véle prachtige landschappen kwamen we, 4 uur na het vertrek, uit op de weg naar onze volgende bestemming. We maakten onze route dus niet meer 'rond'.
We hebben geen routebeschrijving van deze 'panoramaroute 2' en weten daarom ook niet waar we allemaal gereden hebben. Met al die haarspeldbochten, continu dalen en stijgen, hebben we geen idee waar we overal zaten.
Om te overnachten reden we nog een stukje verder. Dit deden we voornamelijk om de route van de dag nadien wat te verkorten. We gingen op hotel in Niksic.
Vlak voor het donker werd, liepen we nog langs enkele bezienswaardigheden van dit stadje: een kerkje, een voormalig paleis en middeleeuwse graftombes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten