Donderdag 20 september 2018 was onze zesde dag van onze reis door Montenegro, Bosnië & Herzegovina en Dubrovnik en was onze 16e huwelijksverjaardag.
We vertrokken al vroeg uit het nationaal park Biogradska Gora. De hele, veel lager gelegen, vallei hing nog onder een dikke mist.
Onze eerste stopplaats van de dag was het Dobrilovina klooster (foto 1). We zagen er één non die op dat vrij vroege uur al hard aan het werken was in de tuin. Ze vond wel even de tijd om ons in hun kerkje binnen te laten (ze gaf Ine hiervoor eerst een rok om aan te doen. Met een broek mocht ze blijkbaar de kerk niet in). Het interieur was vergelijkbaar - althans door onze lekenogen - met de abdijkerken die we al bezochten in Montenegro.
Vervolgens reden we "lang" doorheen de canyon van de felblauwe Tararivier. We zagen onderweg enkele mooie locaties, maar om deze canyon nu gaan te bejubelen... neen, zo mooi was hij nu ook weer niet. We stopten voor een "wandeling" over de "Tara-brug" (foto 2) en dronken een koffie met deze brug als uitzicht. We hadden op die rivier en over die canyon ook allerlei "extreme sports" kunnen doen, maar dat is niks voor ons...
We reden nadien, als ommetje, naar het stadje Pljevlja. Hier bekeken we de oude Hussein Pasha moskee en Sv Trojka abdij. In Montenegro, net als in de rest van ex-Joegoslavië, leven alle godsdiensten op dit moment terug vredig naast elkaar. In Montenegro is men echter in hoofdzaak orthodox en zie je dus niet vaak moskee. In Pljevlja waren er verschillende.
Om te overnachten, reden we naar skistadje (in de winter) Zaaljak in natuur park Durmitor. Hier vonden we een kamer in een familiehotelletje.
Onderweg naar Zabljak hadden we borden gezien met "panoramaroutes". Hiervan stond niets in onze Bradtreisgids, maar het leek ons wel iets om hier een gedeelte, want we hadden niet zo heel veel tijd meer, namelijk maar een dikke twee uur, vooraleer het donker zou worden... en jawel, hoor dát was een goede keuze! We kregen prachtige landschappen (foto 3 & 4) te zien!
Het waaide wel hard en het was, op deze hoogte, best fris, maar dat weerhield ons er niet van om vaak de auto uit te gaan voor foto's... waaaaaauw!
Gezien de onverlichte, smalle weggetjes reden we wel op tijd terug richting Zabljak... we hadden geen zin om dat prachtige landschap in te 'totteren'...
In de Bradtreisgids stond omschreven dat ons hotel, hotel Javor, erg goede, traditionele gerechten serveerde. We besloten dan ook om gewoon in ons hotel te eten die avond... en jawel hoor, het was er goed eten... maar véél en véél te veel!
Yep, onze 16e huwelijksverjaardag was een geslaagde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten