We hadden de wekker gezet om de zonsopgang te zien. Het landschap aan Dorze Lodge was prachtig op zich, maar een zonsopgang mogelijk nóg beter… In eerste instantie was het te bewolkt om de zon te zien, maar tien minuten later priemde de zon zich even door de wolken… en ja, hoor: wéér een prachtig uitzicht! Na enkele minuten trokken de wolken weer samen en kwamen er zelfs nevelachtige wolken aanzetten die lager dan de lodge hingen…
Om 9 uur maakten we kennis met een lokale gids. Hij had voor die dag de opdracht gekregen om ons inzicht te geven in het “leven zoals het is als Dorze-stamlid”. We startten op school, meer specifiek in het voorbereidende jaar (vanaf 5 jaar) en het eerste tot en met vierde leerjaar. Gelukkig was het schoolbezoek niet zoals in het schoolbezoek dat we in Gambia meemaakten. Toen moesten de kinderen zinloze liedjes voor de toeristen zingen. Ditmaal deden ze gewoon door met de les en lieten de kinderen zien wat ze konden. Er wordt in het Amhaars les gegeven, maar vanaf het voorbereidende jaar krijgen ze ook al Engels.
Na ons bezoek aan school gingen we een “compound” van een Dorze-familie binnen. Ze hebben een bijzondere vorm van hutten, ze noemden ze zelf “olifanthutten”, naar de hoge hutten met een soort uitstulping aan de voorkant en twee openingen aan de zijkant voor de rook. In deze hutten wonen en slapen de hele familie en hun vee, tenminste als ze niet buiten bezig zijn. De oudste zoon gaat binnenkort trouwen. Hij is nu, in dezelfde compound, zijn "olifantenhut" aan het maken om in te gaan wonen met zijn vrouw.
In de tuin heeft de familie vele "valse bananenbomen" staan. Deze bomen lijken op bananenbomen en zijn er ook "familie" van, maar ze krijgen geen bananen, vandaar dat ze "vals" genoemd worden. Typisch aan deze streek is het koken en werken met deze bomen.
Tijdens ons bezoek aan de compound werd ons voorgedaan hoe we met deze plant, na wat "fermenteren", pannenkoeken kunnen maken, hoe ze de bladeren voor vanalles en nog wat gebruiken en hoe ze er touw van maken om hun vee mee vast te binden. Daarnaast oefende Ine ook met het spinnen van wol. Dit was toch geen succes! De Dorze-mensen zijn bekend om hun mooie weefwerken.
Terwijl Ine "hard" aan het werk was, kreeg Johan, om 10u 's ochtends, de opdracht om drie "rondes" (voor de beleefdheid) zelfgemaakte granenlikeur te drinken...
Daarna bezochten we nog de plaatselijke kerk, liepen we met verschillende kinderen aan onze handen langs de wekelijkse markt op en gingen we "fasting injera" eten in een locaal zaakje. Iedere woens- en vrijdag vasten de Ethiopisch-Orthodoxe Ethiopiërs (63 %). Dit houdt in dat ze op die dagen geen dierlijke producten eten... en dat dit ook niet te bestellen is. Ine neemt bij een Ethiopisch restaurant bijna steeds een mix aan vegetarische gerechten. Hetgeen ze dan krijgt is "fasting food": veel groentjes dus!
Nadien was het tijd om eens wat de natuur in te trekken. We wandelden een heuvel met enkele velden omhoog en kwamen uit bij een best wel mooie waterval. Onze dag sloten we opnieuw af met een zonsondergang over de prachtige, groene omgeving van de Dorze lodge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten