"Noordal en domein Altenbroek" & "Rondom Heijenrath"

Over ZES dagen vliegen we (een vierde keer) naar IJsland. De afgelopen weken kon je hier al vaak lezen dat we ons hier fysiek op aan het voorbereiden waren. We willen er namelijk verschillende wandelingen maken en omdat het IJslandse landschap nogal ruig en gevarieerd is, is het nodig (zéker voor Ines spieren en blaargevoelige voetjes) dat we op voorhand al goed 'oefenen'. Gisteren hielden we onze laatste 'oefening'. Hiervoor haalden we opnieuw onze "ANWB Wandelgids Limburg" boven en kozen 2 'kortere' wandelingen in het Nederlands-Limburgse Heuvelland uit. We kozen, net als vorige week, voor deze regio omdat we ook zéker het stijgen en dalen getraind wilden hebben... want als je iets moet doen in de IJslandse natuur is het toch wel het omgaan met hoogteverschillen!

Onze eerste wandeling van gisteren kreeg de titel "Noordal en domein Altenbroek". Als ondertitel kreeg deze wandeling de naam "Kleine beek, groots dal" mee. Vertrek- en eindpunt liggen in het kleine Noorbeek, deelgemeente van Eijsden-Margraten en is 7,5 km lang.
De route bracht ons via het dal van de beek "Noor" naar België. Deze beek/rivier is de enige die van noord naar zuid stroomt. In 's-Gravenvoeren stroomt ze de "Voer" in. Na het Noordal wandelden we deze gemeente binnen in de richting van Altenbroek. Hier begon het een beetje te druppelen, maar daar bleef het dan ook bij en na een kwartiertje was het ook weer gedaan.
Ter hoogte van de Molen van Altenbroek klommen we terug omhoog om vervolgens weer Nederland binnen te lopen.

Over de weilanden konden we het grote en mooie Kasteel Mheer zien liggen. We wandelden ook door Mheer maar zagen het kasteel niet meer van dichterbij. Na het volgen van nog enkele landweggetjes en smalle voetpaadjes kwamen we terug aan aan ons vertrekpunt: de kerk van Noorbeek.

Voor onze tweede wandeling, met titel en ondertitel "Rondom Heijenrath. In het dal van de Gulp", moesten we 6,5 km meer oostelijk rijden. Deze route was 6,5 km lang en startte aan een kapelletje in het dorpje "Heijenrath", deelgemeente van Gulpen-Wittem.

De route startte op een "hoogvlakte" en ging nadien serieus bergaf... Eerst liepen we door het "Groote Bosch"... niet hetzelfde als vorige week, maar vóór grote kapwerken in de 19e eeuw, was het één en hetzelfde. Toen was het écht een 'groot bos'. Het stond toen op een gedeelte van het huidige Belgisch Limburg, de Belgische provincie Luik en Nederlands Limburg.

Daarna daalden we verder het dal van de Gulp af en volgden we deze beek/rivier een tijdje om vervolgens weer enkele keren het "Groote Bosch" in en uit te wandelen. Tussendoor moesten we verschillende 'klimmetjes' en 'dalertjes' doen... dat was best puffen, al was het maar zo'n 20°. Ine merkte dat ze nog steeds last heeft van polyneuropathie. Dit zal ze, na de IJslandreis, dus verder moeten laten onderzoeken.

Op het einde van de wandeling werd de lucht opnieuw erg donker, werd het heel vochtig in het loofbomenbos, wat het "Groote Bosch" is, maar ditmaal vielen er zelfs geen druppels en hielden we het droog. Dit gedeelte was een ferm steil stuk... maar ja, we moesten ook terug die 'hoogvlakte' waarop het dorpje Heijenrath ligt op, he ;-)

Op de terugweg stopten we in Slenaken om de wandeling af te sluiten met een koffie verkeerd en een lekker dik stuk vlaai (Ines keuze... maar deze vermelding is eigenlijk overbodig, he ;o) ?) en een 'Gulpener Dort' (Johan).

Deze twee wandelingen waren echt erg mooi! Tegen de tijd dat het nodig is om "heuvels te oefenen" voor onze septemberreis naar de Azoren gaan we zeker nog meer van deze regio verkennen! ... maar eerst nog naar IJsland gaan, he ;oP