Johan en Ine
... wat ons bezig houdt, verbaast en blij verrast, wat we doen en misschien ook wat we laten ...
28 maart 2025
Pangea
27 maart 2025
26 maart 2025
Dag 6
Doordat de taxichauffeur de dag voor dien ferm onder zijn voeten had gekregen dat hij altijd te laat was, was hij overigens op deze 13e maart '25 netjes op tijd!
Van de route die we moesten nemen, van ons hotel in Port Antonio naar de woning van Austin en Tracey in Lyssons, wisten we "dat er wegenwerken waren"... dat die startten na vijftien minuten en pas stopten op vijftien minuten van onze bestemming wisten we niet... Het waren dus zestig laaannge kilometers... Ook op Jamaica (net zoals in vele Afrikaanse landen) staan Chinezen in voor de wegenwerken. In plaats van stukje bij beetje af te graven en opnieuw aan te leggen, was de hele weg voor ki-lo-me-ters volledig weg aan beide kanten van de weg. We geraakten dus maar traag vooruit. Toen het onderweg dan ook nog eens heel hard ging regenen, werd rijden helemaal moeilijk... ocharme die chauffeur... en die moest dan ook nog eens terug!Eens in de straat van Austin en Tracey moesten we, op advies van Austin, toch even vragen waar "de rasta met de landrover" woonde, de taxichauffeur vond namelijk de weg erg slecht worden... en die was echt wel heel slecht, maar we moesten gewoon nog verder doorhobbelen.
We werden hartelijk ontvangen door Austin en Tracey. Nadat we een eigen slaap- en badkamer toegewezen kregen, gingen we in de woonkamer wat bijpraten.Austin en Tracey hadden op Facebook naar onze foto's van de dagen voordien gekeken en hadden gezien dat we nog niet op een strand waren geweest. Beiden vonden dat je niet naar Jamaica kan gaan zonder op het strand te zijn geweest... wij vinden dat niet nodig, maar we hadden sowieso op voorhand gezegd dat we zouden doen wat Austin en Tracey voor ons bedacht hadden... dus trokken we ons zwemgerief aan...
Tracey ging nog wat verder met koken. Austin nam ons mee naar 'Lyssons Beach'. Deze gemeente heeft een 'openbaar' strand, voor iedereen gratis toegankelijk, dus. Toch hadden Austin en Tracey een plekje gevonden waar het iets rustiger was: aan het vissersdorpje aan de zeekant, waar een Amerikaan woont... We werden door deze nog-halve-hippie uitgenodigd in zijn woning, een reeks van aaneensluitende krotjes met alle noodzakelijke voorzieningen. Hij nam ons ook mee het vissersdorpje in... een erg armoedige plek...
Austin was al het water ingegaan. Wij gingen hem achterna. Je kon best een ver eind in zee lopen alvorens bij de branding te komen. Op de zeebodem lagen grote stenen en groeide veel zeegras. Johan zag er ook kleine visjes tussen zwemmen. Ine vond dat gras aan haar voeten maar niks. De temperatuur van het zeewater was wel aangenaam, dat vond zelfs koukleum Ine. Het was niet warm, maar zeker ook niet fris.
Nadien reden we door het centrum van Morant Bay. We stapten niet uit omdat er niet zo heel veel te zien is, en wat er te zien is... is erg onderkomen, namelijk Morant Bay Fort. Dat fort, gelegen achter het Morant Bay Gerechtsgebouw, kijkt uit over de haven van de stad en is een bewijs van Jamaica's koloniale militaire geschiedenis. Dit fort werd rond 1758 gebouwd en was strategisch ontworpen met negen kanonnen, die cruciaal waren voor de verdediging van de baai tegen mogelijke bedreigingen van overzee. Tegenwoordig zijn er nog steeds drie van de originele kanonnen op locatie.Nadat we het zeewater van ons af gedoucht hadden, was Tracey klaar met koken en gingen we eten... overigens, op iedere plek waar we tijdens onze reis overnacht hebben, ook in het hotel, was er enkel koud water. Het water is er natuurlijk niet even koud als in België en douchen gaat best, maar het is toch iedere dag even naar adem happen als dat eerste koude water over je rug loopt ;o)
Eén van de kamers bij Austin en Tracey thuis is Austin zijn "muziekkamer"... al staan over heel het huis platen. Terwijl Johan die avond in de platen van Austin keek, draaide hij, binnen, oude plaatjes. Beiden genoten van de muziek, vaak erg oude singles die ook Austin al lang niet meer gedraaid had... erg gezellig!
Ine plakte 's avonds overigens nog haar linker schoentip, die was 's ochtends ook losgekomen... de geplakte rechtertip bleef supergoed zitten!... échte superlijm!
25 maart 2025
Dagje Port Antonio
De taxi die we voor 10u gereserveerd hadden, was, natuuuurlijk, een kwartier te laat. Hij bracht ons naar het centrum van Port Antonio, op zo'n 7 km van ons hotel.
We wilden onze verkenning van het stadje starten met een drankje. Liefst hadden we dat gedaan op een terrasje van een cafeetje, maar dat vonden we niet: gezellig ergens gaan zitten om iets te drinken, is dan ook een luxe activiteit, die maar weinig Jamaicanen als zinvol zien. We wandelden dan maar richting de zee, kochten een drankje bij een verkoopstalletje en zetten ons neer op een trapje. Van op ons plekje volgden we een hele conversatie die de eigenares had met haar klanten over haar vriend, de bedrieger, die ze nooit weer wou zien, en keken we naar diegenen die voorbij wandelden en reden. Waarschijnlijk maakten we hier veel meer mee dan op het terrasje waar we naar op zoek geweest waren... enne die Jamaicaanse mannen zijn zo goed als allemaal bedriegers: velen hebben, tijdens hun huwelijk, verschillende kinderen bij verschillende vrouwen. Bob Marley is wat dat betreft geen uitzondering!
Terug aan de hoofdweg namen we een taxi terug naar het hotel: het was nog iets te ver stappen naar Jungle Retreat... en we hadden ook al heel wat afgestapt die dag.
24 maart 2025
ETA
Na onze reis naar Jamaica was dat ETA regelen één van onze prioriteiten... en gelukkig kregen we allebei voor de aanvraag van dit digitale visum ook meteen positief bericht. Dit 'grapje' kostte £ 10,00 p.p. maar is twee jaar geldig. We hoeven het gelukkig niet iedere keer aan te vragen als we naar het VK gaan. Het zorgt voor extra inkomsten voor het Verenigd Koninkrijk, maar of het positief uitdraait voor het toerisme is de vraag... nu ja, als je dan toch al een paspoort aangeschaft hebt...
Enfin, nog 3,5 week tot we naar Londen gaan!
23 maart 2025
van Kingston naar Port Antonio, dag 4
We moesten het beekje dat langs de Kingston Reggae Garden loopt, die verderop de Wag Water River wordt, helemaal volgen tot aan de kust. Hierbij slingerden we doorheen het prachtige landschap van het Blue and John Crow Mountains National Park... echt een mooie route!
In dit National Park vind je de langste bergketen van Jamaica. De bergen rijzen hier steil omhoog de wolken in en in het dichtbegroeide regenwoud wemelt het van de kleurrijke vogels. In het glooiende landschap liggen prachtige watervallen verscholen. Deze regio staat bekend om de koffieplantages.
22 maart 2025
Gelukt!
21 maart 2025
Kingston & Port Royal
Een buurman van de Kingston Reggae Garden bracht ons, Kristof als onze gids en wij, maandagmorgen 10 maart '25 rond 9u, op weg naar zijn werk, naar het centrum van Kingston.
We werden afgezet bij een bakker, Eleni's Bakery, de enige echte bakker in Kingston, vergelijkbaar zoals "bij ons", aldus Cindy, Davy en Kristof, om te ontbijten... en toegegeven het waren er goede koffiekoeken!, maar voor ons was een ander eetzaakje ook dik in orde geweest, hoor. De bakker ligt in het "uptown"-gedeelte van Kingston, de "betere" buurt, daar waar ook de "expats" verblijven.
Na ons ontbijt wandelden we naar een stopplaats voor routetaxi's en lieten we ons door een dergelijke deeltaxi met een vaste route, afzetten in "downtown Kingston". We wandelden richting de kust, langs het standbeeld "Negro Aroused" van Edna Manley. Hier waren we elf jaar geleden ook geweest. Het is een mooi standbeeld. Van daaruit stapten we naar het ontmoetingscentrum van "Kingston Creative". Dit initiatief houdt zich bezig met het opwaarderen van het stadscentrum door het laten aanbrengen van kunst, muurschilderingen en historische informatie. Ook voorzien ze in werkruimte voor kunstenaars, maar ook voor werkplekken voor beginnende zelfstandigen.
Vanuit de markt liepen we naar het busstation. Dit is nog iets wat veranderd is: het openbaar vervoer is ondertussen goed uitgebouwd, over heel het land. Wij namen de bus vanuit Kingston naar Port Royal. Dit is een klein havenstadje op de punt van het schiereiland Palisadoes, dat de baai van de hoofdstad Kingston afsluit.
20 maart 2025
19 maart 2025
Dag 1 & 2 Maartreis
Sinds gisteren zijn we alweer terug thuis van onze "maartreis"... hoogtijd om te starten met onze berichten over onze reis:
Op zaterdag 8 maart vertrokken we naar Jamaica. Op zondag 9 maart, niet zo lang na middernacht, landden we er voor ons vierde bezoek. Onze transfer bracht ons naar Kingston Reggae Garden. Hier kropen we zo goed als meteen, na even te babbelen met de eigenaars, en oude bekenden, Davy en Cindy, in bed.We waren al snel weer wakker, al hadden we tijdens onze reis niet veel geslapen. Samen met Davy en Cindy ontbeten we met hun andere Vlaamse gasten, Pascale en Frank. En nadien luierden we in de tuin van Kingston Reggae Garden, een mooi domein. Kristof, een andere bekende uit het Vlaamse reggaewereldje en net als Cindy en Davy nu wonend op Jamaica, sloot in de late namiddag aan... terwijl Ine toch even een middagdut nodig had.
Rond 19u vertrokken Kristof en wij naar Kingston Dub Club. Deze 'club' ligt volledig in de buitenlucht, wat geen probleem is aangezien het in maart 's nachts, ook in de heuvels, nog boven 20°C is. De locatie van de 'club' ligt tegen één van de heuvels rondom Kingston. De (luide) muziek wordt gemaakt door een sound system met een MC en komt uit verschillende grote torens boxen. In 2014 waren we ook al in de Kingston Dub Club. Het werd er ondertussen vergroot. Opnieuw was het er best druk.Bij Kingston Dub Club kwamen we Maarten, ook een bekende van ons en een Vlaming, nog tegen. Het was er dus best gezellig... en ook het eten was er lekker!
Rond middernacht werden we opgehaald. De Kingston Dub Club eindigt dan (ongeveer) ook... maar we "moesten" 's maandagsochtends vroeg op, dus veel later moest het ook niet worden... en dan was het nog een uurtje rijden tussen de Dub Club, aan de ene kant van Kingston, en de Kingston Reggae Garden, aan de andere kant.
Héél veel deden we niet, deze dag, maar we hadden ons sowieso voorgenomen om eens een rustige vakantie te nemen!
08 maart 2025
Jamaica#4
Op dinsdagochtend worden we opgehaald en naar ons hotel vlak buiten Port Antonio, LF Jungle Retreat, gebracht. We gaan daar in de buurt van het hotel wandelen, Port Antonio bezoeken en de "Blue Lagoon" en omgeving bezoeken. We overnachten er twee nachten.
Vanuit Port Antonio trekken we voor twee nachten naar Austin en Tracey. Zij wonen in Lyssons, bij Morant Bay. Austin en Tracey kennen we uit Londen, in eerste instantie van op Notting Hill Carnival. Johan heeft verschillende shows en contacten voor Austin, als The Mighty Jah Observer Sound System, geregeld op Jamaica toen Austin er pas woonde en ook nog steeds de afgelopen jaren op het Europese vasteland. We hebben hen al dikwijls in Londen, maar ook op andere plaatsen, gezien. Elf jaar geleden, toen Tracey nog niet op Jamaica woonde, hebben we Austin al thuis bezocht. We laten het helemaal aan hen wat ze met ons gaan doen tijdens ons verblijf bij hen.Nadien, het is dan alweer zaterdag, gaan we nog voor twee nachten terug naar Kingston Reggae Garden. Op zondagochtend worden we daar opgehaald om naar de Blue Mountain Peak, het hoogste punt van de Blue Mountains, te wandelen. En die zondagavond gaan we weer naar de Kingston Dub Club of naar een ander "feestje".
Op maandag 17 maart verlaten we Jamaica alweer. In de namiddag (lokale tijd) vertrekt onze vlucht richting JFK airport. De nacht van maandag op dinsdag vliegen we de oceaan weer over. En, als alles naar wens verloopt, staan we dinsdagmiddag 18 maart weer op de luchthaven van Schiphol...
Er is overigens een tijdverschil van zes uur. Jamaica heeft EST-tijd.
07 maart 2025
06 maart 2025
05 maart 2025
2024 Noord, 2025 Zuid
We moeten nog alles boeken, hoor, maar het plan is alvast gemaakt! Toen we in het noorden waren, was het véééél te warm, tegen 40°C. We hopen, nu we in de winter gaan, dat er wél fijne wandeltemperaturen gaan zijn!