Savoca - Messina - Milazzo (2/10)

We startten onze vakantie op Sicilie met een klein beetje uitslapen. De dag voordien, onderweg van thuis naar ons appartementje was lang geweest en Ine was niet helemaal kiplekker. We besloten dan ook om niet al te veel kilometers te maken deze zondag 26-11-‘23. 

We reden eerst een stukje de bergen in, naar Savoca. Oké, we hadden geen verlaten dorp verwacht… maar vijf bussen vol oude Italianen hadden we ook weer niet verwacht! Gelukkig werden die stevig geëntertaind. Hierdoor konden we alsnog in alle rust het dorp verkennen… al moesten we er wel eerst een fikse hagelbui bijnemen. Savoca was filmdecor van enkele scènes in ‘The Godfather’. Johan herkende de kerk ‘Chiesa di San Nicolò’. 

Verder heeft het dorpje ook nog een 14e eeuwse stadspoort, een ruïne die ooit een burcht was, pittoreske hoekjes en kantjes (foto 1)… en natuurlijk, het is Italië, verschillende kerken. Na onze reis naar Zweden is “een fika doen” helemaal ingeburgerd in onze reisdagen… maar eigenlijk deden we dat al steeds, maar hadden we er geen naam of werkwoord voor… voor deze eerste fika op Siciliaanse bodem zetten we ons op een terrasje in de zon. De hagel was immers van korte duur geweest. 

Als laatste bezochten we nog de catacomben van de Convento dei Cappuccini. Aangezien foto’s maken niet mocht en je ook echt heel goed in de gaten werd gehouden, hebben we via Google afbeeldingen maar een oplossing gezocht en twee prentjes bij onze foto’s gevoegd (Prentjes). In die catacomben worden gebalsemde lijken van rijken bewaard. In de 17e eeuw dacht men dat als men zich liet balsemen, men ooit terug tot de levenden kon komen... Ze lieten zich goed uitdossen om in net pak weer tot leven te komen. Het is echter nog niemand gelukt... en als ze toch nog tot leven komen, zien ze er ondertussen echt niet uit! Eerst stonden deze doden rechtop. Nu liggen ze in afgesloten kasten en kisten… om meer schade te voorkomen van de tand des tijds, maar blijkbaar ook vandalisme. 

Vanuit Savoca reden we naar Messina. In die stad is niet veel te zien, maar alleen al de Duomo di Messina maakte het wel een bezoek waard: de toren van de dom, die los staat van de kerk, heeft een indrukwekkend klokkenspel (foto 2). Dagelijks om 12:00 uur draaien al de verschillende figuren naar buiten. We waren hier net te laat voor. 

Nadat we pizza aten in het stadscentrum en terug langs enkele grootse gebouwen wandelden, reden we naar het strand. Hier is ‘de straat van Messina’ het smalst: het Italiaanse vasteland en Sicilië ligt hier maar 4 km van elkaar (foto 3). Vroeger liep het hoogspanningsnet over dit stukje zee. De torens staan er nog, de kabels zitten sinds 1994 ondergronds. Er zijn al lang plannen om een brug te maken om beide landstroken te verbinden. Het ondertussen vrijgemaakte geld hiervoor is echter foetsie… 

In Milazzo kwamen we eigenlijk net te laat aan. Doordat het al schemerde, wandelden we enkel een gedeelte van de brede dijk af. We bezochten het hoger gelegen dorp nog niet. “Nog niet” omdat we sowieso nog eens terug naar Milazzo zullen gaan : de ferry’s naar de Eolische eilanden vertrekken immers vanaf hier. 

Na nog snel een koffie en brioche reden we weer naar ons appartementje.