Over de Siciliaanse wegen

De tien dagen dat we op Sicilië waren, hadden we een Renault Clio als huurwagen via Avis. We reden er in totaal 2.209 km mee.
Rijden op Sicilië was een… ervaring…

De Sicilianen doen hún ding op de openbare weg. Ze rijden helemáál niet defensief, denken enkel aan zichzelf en houden vooral géén rekening met de andere weggebruikers. Het gaat hén er vooral om om zo snel mogelijk ergens te geraken. Ze nemen steeds voorrang, ook al heeft een ander die volgens de Europese wegcode. Op Sicilië gaat het er vooral om om te blijven rijden en te durven. Als je wacht op jouw beurt kom je nergens. Vreemd dat er zo weinig verkeersongevallen zijn!

De wegen zijn er vaak in slechte staat: ze hebben gaten en hobbels. De lijnen op de wegen zijn vaak onduidelijk, regelmatig afwezig… of dubbel, dat ook. Dit is echter voor de Sicilianen geen probleem: die gebruiken rijvakken toch niet zoals dat in de rest van Europa gebeurt.

Op de snelwegen staat heel vaak en voor kilometers lang één rijstrook afgezet voor wegenwerken. Bij deze verkeerssituaties hebben we geen enkele keer ook daadwerkelijk werken gezien. Aan alles zie je ook dat die wegversperring er al héél lang staat. Dit lijken daarom eerder snelheidsbeperkingen om het slechte wegdek niet slechter te maken of om een gevaarlijke situatie te vermijden. Op bruggen zijn ook erg vaak snelheidsbeperkingen, maar mogelijk is dat omdat de brug in slechte staat is. Willen ze hiermee een situatie zoals in Genua vermijden?

We zagen op onze laatste dag, toen we terug naar de luchthaven reden, wel wegenwerken, maar die werden anders aangegeven als die vele aangekondigde wegenwerken die er niet waren. Snoeiwerken in de berm en in het midden van de snelweg zagen we wel vaak. Daarvoor werd ook één rijvak tijdelijk afgesloten... maar dat moet er echt wel, anders worden die arbeiders gewoon van de weg gereden, vermoeden we.

Wij zijn , normaal gezien, erg voor het volgen van de snelheidsborden. Op Sicilië heeft Ine dit welgeteld anderhalve dag gedaan... en dit, die anderhalve dag, tot grote frustratie van de Sicilianen. Ine besloot het op een gegeven moment niet meer te doen: de aangegeven snelheden waren zinloos omdat gewoonweg niet duidelijk was waarom ze golden. En in vele situaties was het gewoonweg ook gevaarlijk om ze te volgen omdat je zo riskeerde dat je ineens een snelheidsduivel in je koffer had.
Voor Fiat Panda's en andere soortgelijke kleine automodellen moest je misschien nog beter opletten dan voor de snelheidsduivels: zij reden, alsof het afgesproken was, op snelwegen steeds 70/uur, terwijl 130 km/uur wettelijk bepaald het maximum is. En er vaak harder gereden werd. 70 km/uur rijden, is dus gevaarlijk traag!

We hebben een aantal keer een file meegemaakt... dat is moeilijk voor de Sicilianen. Geduld lijkt geen competentie van de Sicilianen te zijn. Als je afstand hield uit veiligheid, liet je, in de beleving van de Siciliaan, een gaatje waar zij zich nog snel in konden wurmen.

Als er tijdens die file geen duidelijk wegmarkering meer was, stonden ze al snel met zoveel mogelijk auto's over de breedte van de weg... zo bizar dat het hilarisch werd!

Een reddingsstrook vormen bij file, een Europese verplichting, is totaal onbekend op Sicilië. Bij de file waar we in stonden vanwege een ongeval met een vrachtwagen moest op een gegeven moment een ambulance en een sleeptruck door... die moest over de pechstrook... en die pechstrook was overal maar een halve rijstrook breed... het duurde enorm lang vooraleer die voertuigen doorgang kregen. Óók in die situatie dacht de Siciliaan dus eerst aan zichzelf in plaats van aan diegene die dat ongeval had: omdat de weg gewoonweg te smal was om een auto en twee vrachtwagens naast elkaar te laten rijden, moesten de vrachtwagens naar het andere rijvak om die sleeptruck door te kunnen laten. Maar omdat er zo ruimte tussen auto's moest gemaakt worden, waren er verschillende bestuurders die er snel van profiteerden om zo wat vooruit te geraken. Áchter die ambulance en sleeptruck reden natuurlijk ook enkele anderen aan om snel wat vooruit te geraken... Echt een bizarre situatie was dat! Je zal maar een ambulance nodig hebben!

Wat we de Sicilianen wel moeten aangeven is, dat ze beter "ritsen" dan in België. Daar waar het in België misloopt omdat iedereen al veel te snel op het juiste rijvak gaat staan, reden die Sicilianen, natuurlijk, door tot ze aan de wegafsluiting kwamen.

Inparkeren doen Sicilinen meestal 'voorwaarts', terwijl wij achterwaarts inparkeren. Ze kunnen dat echt erg vlot! Knap! Achterwaarts inparkeren, leken zelfs velen niet te snappen: als je dit wilde doen, reden ze regelmatig gewoon helemaal tot achter je auto aan, alsof ze het achteruitzicht niet opmerkten.

Als er tussen twee auto's geen ruimte genoeg was om volledig in te parkeren, parkeerden ze toch: schuin er tussenin, of dwars kon ook. Of er dan nog plaats op de weg over was om langs te rijden, leek hun bezorgdheid niet, zíj́ waren waar ze moesten zijn!? Hetzelfde geldt natuurlijk voor dubbelparkeren.

In Zweden hadden we de parkeerapp "Easy Park" veel kunnen gebruiken. Die is heel gemakkelijk. Op Sicilië konden we die ook vaak gebruiken. De app en website lagen wel nogal eens uit. Als we dan op zoek gingen naar een betaalautomaat gebeurde het al eens dat we er geen enkele in de buurt vonden... en dus dan maar niet betaalden.

Vooralsnog hebben we (nog?) geen snelheids- of parkeerboetes ontvangen via Avis. We hopen die natuurlijk niet te krijgen... maar eigenlijk zou het best kunnen... en dan kan het alsnog een dure reis worden...

En hiermee zijn alle verhalen over onze reis naar Sicilië van 25 november tot 4 december 2023 verteld.