07 december 2020

Dag 5 Boutersem

Het werd behoorlijk koud tijdens onze laatste nacht in guesthouse Biolleke. Aangezien het weer niet echt gelukt was om alles rustig aan in te pakken en in te laden, zochten we nog een extra stopplaats voor in de voormiddag. We kozen hiervoor het kasteel van Gaasbeek uit. We moesten hiervoor nog een eindje rijden, maar met Ine haar enkel konden we toch niet veel meer dan dat...

We hadden op de website al gezien dat het kasteel van Gaasbeek momenteel gesloten is voor renovatie. Het was ook sowieso niet de bedoeling om het te bezoeken. We wilden het gewoon zien, zo veel als mogelijk ervan bekijken en wat foto's maken.
Het was, van de parking, een stukje wandelen tot aan het kasteel. We wandelden helemaal rondom het kasteel, maar er naar binnen gaan, was niet mogelijk. Vlak voor het kasteel stonden metalen hekken met witte doek. We dachten al dat we niks van het kasteel zouden kunnen zien... maar toch wel... 

Op hetzelfde landgoed als het kasteel (50 ha) ligt een bos, enkele vijvers en een grote museumtuin. Ook die museumtuin was momenteel gesloten... maar we hadden sowieso geen tijd om daar ook nog door te lopen. Aan de andere kant van de weg ligt Domein Groenenberg, ook een onderdeel van het landgoed... Het is er zeker de moeite... we gaan er waarschijnlijk nog wel eens heen gaan... als alles weer open is.

Nadien reden we naar Tervuren, ook in de Vlaamse rand rond Brussel, naar het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. We zijn er al twee keer geweest, maar hadden nog niet de kans gehad om de vernieuwde tentoonstelling te zien... die enkelpijn van Ine had dus een voordeel ;o)

We hadden kaartjes gereserveerd voor de permanente en tijdelijke tentoonstellingen en konden terecht vanaf half 1. Iets voor die tijd reden we de parkeerplaats op. Nadat we onze boterhammen aten, gingen we het museum binnen.

De tijdelijke tentoonstelling was ondergebracht in het nieuwe gedeelte van het museum. Het kreeg de naam "Mabele eleki lola ! De aarde, stralender dan het paradijs" en liet kunstwerken van Congolees Freddy Tsimba zien.

Deze kunstenaar stelt er werken gemaakt van messen, vorken, lepels, scharen, sleutels, rattenvallen, machete messen, kogelhulzen enz. tentoon. De werken, de meesten menselijke figuren, laten het lijden van die personen zien. Hierbij staat de uitbuiting van de figuren centraal... Erg indrukwekkend, prachtig gemaakt en heerlijk kritisch!

Nadien kwamen we in de permanente tentoonstelling terecht. Als we ons dat goed herinneren, is het gedeelte in verband met de verschillende talen van Midden-Afrika nieuw. Daarnaast wordt de kolonisatie (Onafhankelijke Congostaat & Belgisch-Congo) uitgebreider in beeld gebracht en nu ook in vraag gesteld... dat ontbrak in de vorige samenstelling van de tentoonstelling.

Zoals steeds brachten we enkele uren door in het museum... en één ding is zeker : We moeten snel nog eens naar Afrika !!!

Rond half 6 stonden we weer op onze oprit... en zat onze decemberreis 2020, een "staycation" er op... We hebben ervan genoten!

en oké, Ine had pech met haar linkerenkel, maar ook dat hebben we weten op te lossen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten