Na de "whale watching tour" vanuit Ólafsvík vervolgden we onze planning van onze achtste dag in IJsland.
De tour was rond 13u gedaan en we moesten nog lunchen en 240 km rijden tot aan ons guesthouse in de buurt van luchthaven Keflavíkurflugvöllur. Zonder stops en oponthoud was dat een dikke drie uur rijden... héél veel konden we dus niet meer ondernemen... niet omdat het anders donker zou zijn... - ...hahahaha, het wordt niet donker in IJsland in juni... - ... maar wel om nog op een "deftig" uur te kunnen eten en te kunnen gaan slapen voor de, vroege, vlucht op zondag 28 juni '20...
Omdat we het uiterste westen van schiereiland Snæfellsnes, met het Nationaal Park met de vulkaan/gletsjer Snæfellsjökull, de prachtige, grillige kustlijn met verschillende basalten rotsen, de vele lavavelden en dergelijke, toch niet meer "goed" konden verkennen, sloegen we dit over en namen we de (geplande) wegnr° 56 doorheen het 'binnenland' van het schiereiland.
Ine heeft, voor die regio die we nu oversloegen, andere plannen, voor een volgende IJslandreis. In 2007 hebben we het schiereiland verkend, maar was het weer héél, héél erg slecht waardoor we veel gemist hebben. Daarnaast hadden we toen ook maar één dag om het hele schiereiland te verkennen en hadden we sowieso niet de tijd om alles te bezoeken.
Die Snæfellsjökull heeft ook iets "tegen" ons, denkt Ine. Vanuit de verte hebben we hem al helemaal, zonder wolken in volle glorie, gezien. Dat was vanaf een boot (whale watching vanuit Reykjavík in 2010 of 2012) en toen we op zondag 21 juni '20 van het eerste guesthouse naar het tweede reden, toen we nog in de auto moesten blijven zitten omwille van het wachten op de uitslag van de COVID-19-test... maar steeds als we dichterbij zijn - in 2007, 2014 en ook nu weer - hangen er dikke wolken over de vulkaan. In 2007 was het zelfs zo erg dat we NIKS van de berg zagen!
"Naar het middelpunt der Aarde" (1864) van Jules Verne gaat overigens over de afdaling in de Snæfellsjökull... en neen, die lazen we nog niet... Hij is (eindelijk eens) besteld ;oP
Snæfellsnes heeft veel vulkaanuitbarstingen van verschillende vulkanen gekend. Het hele schiereiland is bijna een aaneenschakeling van oude en "jonge" lavavelden. De oude lavavelden zijn bijna onherkenbaar omdat ze volledig ingenomen zijn door mos, gras en andere vegetatie. "Jongere" lavavelden zijn nog ruwer en grillig van vorm en zijn nog niet volledig met mos begroeid. Er zijn echter, voor zover bij ons bekend, geen vulkanen meer in deze regio van IJsland die op het punt staan om te kunnen uitbarsten... al wordt een vulkaan "actief" genoemd als hij in de laatste 10.000 jaar nog uitgebarsten is... en dat is het geval bij bijvoorbeeld de Snæfell die dat "nog maar" zo'n 1.800 jaar geleden deed...
Wegnr° 56 komt langs verschillende vulkanen en lavavelden (foto 1)... en het landschap heeft er verschillende kleuren als gevolg van verschillende soorten stollingsgesteente en begroeiing...
We gingen een tijdje op zoek naar een natuurlijke koolzuurhoudende waterbronbron... "spa-bruis-uit-de-grond" dus... maar de aanwijzingen die we hadden, klopten niet of waren in ieder geval héél onduidelijk... We gaven het maar op...
... en bezochten "Gerðuberg" : een 500 meter lange rij van allemaal basaltenkolommen van ieders 12 à 14 meter hoogte bovenop een heuvel... bijzonder
We reden de oude weg waarop deze Gerðuberg ligt wat verder en troffen daar nog maar eens een ontplofte vulkaan met een lavaveld
De Skyr die hier te koop is, is nooit echte IJslandse. Die is énkel op IJsland zelf te koop... en is súper lekker... of het aan de skyr zelf ligt of aan de toegevoegde smaakjes of vruchten, weten we niet...
Er mogen overigens geen andere rassen van koeien IJsland ingevoerd worden om het IJslandse ras 'zuiver' te houden.
We stopten nog aan "landbrotalaug". Dat is een klein, oud warm badje. Er kunnen maar twee mensen in... We wilden nog snel even alvorens verder te rijden met onze voeten er in gaan...
maar er liepen twee dames voor ons... en we waren dus net te laat...
Ondertussen is er blijkbaar ook nog een groter badje gemaakt door een gedeelte van een riviertje af te zetten met stenen en constant bij te laten vullen met warm/heet water. Er is ook een grote parkeerplaats, die nu afgesloten was, gemaakt... Het badje is blijkbaar nogal een toeristische attractie geworden... In 2007 zijn we, omwille van het slechte weer, gewoon niet op zoek gegaan naar het badje.
Bij het oorspronkelijke badje is een muurtje van stenen opgetrokken om wat uit de wind, die hier steeds serieus (koud) waait, te kunnen badderen, wat het badje een beetje verstopt... en vroeger (zonder parkeerplaats) moeilijk te vinden maakte...
De daarna resterende 155 km onderbraken we met nog een laatste bezoekje aan Bónus, een goedkope supermarktketen, om kleinurs en kanilsnúðar te kopen om nog wat lekkers te snoepen te hebben voor thuis en om op het werk van Ine te trakteren voor haar verjaardag.
De rest van de avond ging op aan eten, de rugzakken opnieuw in- en uitladen (en alvast de was sorteren)... en weer vroeg gaan slapen. We hadden namelijk om 7u40 onze terugvlucht... en moesten dus om 4u op om te douchen, ontbijten, de auto in te leveren en rustig te wachten op onze vlucht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten