Op 12 maart 2020 werd Johan 47... en dat vierden we met deze hele reis, maar die dag met een wandeling en wat bezoekjes in de Algarve.
We stonden op met wel héél erg bewolkt weer. Dat hadden we nog niet gehad tijdens de vijf dagen voordien.
We reden 23 km naar het noorden, naar Carrapateira. We parkeerden, stopten de rugzak vol met voldoende drinkwater en trokken op pad. We wandelden de "Rondwandeling vanuit Carrapateira" uit ons SNP-reisroute. De tocht was 10 km lang en steeg en daalde 80 meter en wordt blijkbaar ook "Pontal da Carrapateira" genoemd.
Het eerste gedeelte dat we moesten wandelen ging door de, erg mooie, duinen... in het mulle zand... best pittig als start, dus... maar er was héél veel te zien: het stond er vol kleurige bloemetjes en planten.
De route stuurde ons dan over het strand, maar aangezien dat gedeeltelijk onder water stond, liepen we over de klif erlangs (die ook bewegwijzerd was). Daarna bleven we kilometers lang bovenop de ruige kliffen wandelen (foto 1). Om de honderden meters was er wel weer een baai - de kliffen ruw en grillig afgesleten door weer en wind - waar we in konden gaan loeren en heen konden gaan kijken. Er waren 15 à 20 (?) uitkijkpunten. Vele van die uitkijkpunten gingen we effectief bekijken, maar zeker niet allemaal... mooie uitzichten! Jammer dat het steeds zo bewolkt bleef...
Langs deze kustweg stonden regelmatig mobilhomes of omgebouwde busjes geparkeerd... wat moet dat daar niet in het hoogseizoen zijn!?
Bij één van de laatste uitkijkpunten op ons pad waren ook ruïnes uit de Romeinse tijd blootgelegd.
Even verder moesten we de kustlijn verlaten en tussen enkele rietvelden door terug richting het binnenland lopen. Vrijwel meteen stapten we de zon in! Toen we ons omdraaiden, zagen we nog steeds die dikke, zware wolken boven de kuststrook hangen. Eens enkele honderden meters het binnenland in, waren die wolken weg... en was het heel erg warm, zo uit de wind (foto 2)!
Na nog enkele kilometers stonden we, 2,5 uur later dan vertrek, terug aan onze auto... waar we nog niet meteen vertrokken: we hadden eerst wel een terrasje verdiend!
Na onze wandeling reden we terug naar het zuiden en bezochten we Lagos. Daar was de zon ook van de partij (foto 3).
We parkeerden bij een gedeelte van de oude Moorse stadsmuur. Deze is in Lagos van de 8e eeuw. We wandelden verder wat rond in het kleurige stadje. We aten ook eens een Portugees ijsje... altijd lekker!
We konden ook een link leggen naar twee van onze voorbije reizen... wel niet zo'n "fraaie" link... We zagen in Lagos het gebouw waar in 1444 Afrikaanse slaven werden verkocht, een "slavenmarkt", dus... een link met onze reis in Ghana in 2003, waar we verschillende slavenforten bezochten en Gambia 2007, waar we er één bezochten...
De Portugezen hebben vele koloniën gehad (lees meer) in Afrika, maar ook in Zuid-Amerika en Azië. In Portugal zelf hadden de 'gegoede' burgers ook slaven. Ze zetten hen in in hun huishouding en in de landbouw.
Voordat we terug naar ons hotel gingen, reden we nog naar twee bezienswaardigheden in de buurt van ons hotel in Sagres: Fortaleza de Sagres & Cabo de São Vicente (foto 4)... en die die dikke wolken die er 's ochtends ook hingen, doken weer op... Geen idee of het er iets beter was geweest...
Om de Fortaleza de Sagres te bezoeken, moesten we inkom betalen. Dat wilden we niet doen. In de reisgids stond dat er niet veel te zien was in het museum van het fort... er leek ons ook niet veel te zien... en achter het fort door gaan wandelen tot op de tip van de klif had ook niet veel zin: door de dikke wolken zag je niet ver...
Op Kaap Sint-Vincent moesten we geen inkom betalen, maar op de vuurtoren na was ook hier niet zo veel te zien. Doordat we even iets gingen drinken en snoepen in het barretje aan de vuurtoren zagen we hoe de vuurtorenwachter de gordijntjes van de vuurtoren open deed en het licht erin "aanduwde"... Ja echt, die grote "lamp" werd met heel het gewicht van de vuurtorenwachter aangeduwdaangelopen... toch bijzonder...
Sinds 2006 gaan we iedere verjaardag van Johan al op reis. Bij het inchecken de dag voordien was het de allereerste keer in al die tijd dat er een receptioniste iets opmerkte over Johan zijn verjaardag. Ze had toen al verklapt dat ze voor een verrassing ging zorgen.
Toen Johan de kamersleutel vroeg werd Johan, door dezelfde vriendelijke dame, gefeliciteerd en zei ze opnieuw dat hem een verrassing wachtte... en dat was ook zo (foto 5)! Joahn kreeg een fles (Belgische) schuimwijn, druifjes en een dik stuk chocoladecake... toch echt wel lief, he!
's Avonds gingen we een paar gebouwen verder als de pousada eten... dat was ook heel erg lekker! Amai!
Johan nam een 'catch of the day' en dat was (onder andere) tonijn die dag. Ine koos een vegetarische, Indische schotel... Mmmmmmmm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten