Zaterdag 30 november 2019 begon heel mistig... en bleef dit tot 's middags!
We startten in Amiens, zo'n 50 km van Abbeville. De Notre-Dame van Amiens is blijkbaar de grootste gotische kathedraal en Basiliek van Frankrijk. Het is UNESCO Werelderfgoed. We gingen er niet binnen, maar dat het een grote en mooie kerk was, was langs buiten ook al te zien.
We wandelden naar de wijk "Saint-Leu"(foto 1), waar het 'kleine Venetië van het Noorden' ligt... zoals de stad dit zelf communiceert... De wijk wordt doorkruist door allerlei kanalen en heeft een schilderachtig karakter met allerlei kleurrijke, vaak erg oude, huisjes. Best leuk!
De Franse schrijver Jules Verne leefde en stierf in Amiens. We zagen in een foldertje van de stad dat hij in een mooi, art nouveau-huis gewoond heeft en besloten er langs te wandelen. Het huis was echter niet goed te zien omdat er een grote poort voor stond die afgesloten was.
Het was al middag toen we richting het stadje Albert reden. Onderweg trok de mist volledig weg en liet een blauwe hemel zien... In Albert stopten we even voor het grote marktplein en de basiliek "Notre-Dame de Brebières". Die kerk viel al van ver op met het "gouden" beeld bovenop de toren.
We wilden vanuit Albert de autoroute "Circuit de Souvenir" (herinneringenroute) richting Péronne volgen. Deze route loopt langs de vele, vaak grote, gedenktekens die opgericht zijn ter nagedachtenis van de zeer vele slachtoffers van de "Slag om de Somme" in 1916 (WO I)... een slag met heel veel vergissingen...
We stopten bij enkele van de typische begraaf-/gedenkplaatsen van WO I van zowel de geallieerden als de Duitsers, die uiteindelijk ook enkel maar uitvoerden wat hun oversten hun opdroegen... maar we hadden andere bordjes gevolgd, van de 'grote oorlog' i.p.v. die 'Circuit de Souvenir... Nadat we in Péronne iets dronken in het museum over de grote oorlog, gelegen in het 12e eeuwse kasteel, gingen we langs een andere kant Péronne uit... en vonden we al snel de pijlen van de júíste autoroute.
Deze autoroute leidde ons ook langs typische oorlogsgraven, maar inderdaad ook langs erg grote gedenktekens, -standbeelden en -plaatsen. Zo reden we langs Longueval. Hier worden alle gesneuvelde, in WO I & WO II, Zuid-Afrikanen herdacht. Naast een groot herdenkingsmonument werden er Zuid-Afrikaanse eiken geplant. In Pozières zagen we een kleine herdenkingsplaats voor de gesneuvelde honden, paarden en andere oorlogsdieren en bezochten we de plaats waar vele Australiërs "vielen". Zij hebben allemaal kleine kruisjes gebruikt als herdenkingstekens. Het monument bij Thiepval, "Thiepval Memorial" (foto 3) zagen we van ver liggen. Het heeft dan ook de vorm van een triomfboog, bestaat uit een reeks bogen ondersteund door zestien massieve, vierzijdige, witte pilaren en is 45 meter hoog. Er worden 72.205 soldaten herdacht die sneuvelden in de periode juli 1915 tot maart 1918. Hun namen staan in de muren gegraveerd... Indrukwekkend...
Het laatste wat we bezochten op het "Circuit de Souvenir" was de Lochnagar Crater in Ovillers-la-Boisselle. Deze krater, met een diameter van 100 m en een diepte van 30 m, is een gevolg van een Britse actie die daarmee de slag om de Somme inluidde. Op 1 juli 1916 om 7u29 lieten ze kort na elkaar twee ladingen ammonal ontploffen onder de Duitse linie... een gi-gan-tisch gat...
Omdat Ine absoluut geen zin had om op zoek te gaan naar een restaurantje en zo laat te eten, besloot ze dat we die zaterdagavond bij Burger King gingen eten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten