Afgelopen 17 september '19

Het liet allemaal even op zich wachten, maar hier opnieuw een verslagje over onze afgelopen reis doorheen Zuid-West-Canada...

Dinsdag 17 september werden we een eerste ochtend wakker in onze mobilhome. Het was er 's nachts best koud in geweest, voor Ine zelfs iets té koud.

We verlieten Hope en reden, meer oostelijk, naar 'Manning Provincial Park'. In dit park maakten we enkele wandelingen. Deze liepen tussen "slanke" dennen en over de hellingen van de "canyons" van helblauwe riviertjes... helblauw als gevolg van de ondergrond van lichtgrijze stenen. Door de tijd van het jaar, al ver in de herfst, stonden er heel veel verschillende soorten paddestoelen.
In het provinciale park stopten we ook nog aan een meertje dat ontstaan was door de aanwezigheid van bevers (die nu vertrokken zijn) en op een hoog uitkijkpunt... waar door de mist en regen niet zo veel te zien was als anders wel zou zijn... maar nog was het er erg mooi.

Na het verlaten van 'Manning Provincial Park' stopten we nog bij een doe-het-zelf-winkel... om een adapter en bezem te kopen: die adapter was nodig omdat Johan 'ons' exemplaar (bij de camper horend) vergeten was op onze eerste kampeerplaats... die bezem omdat CruiseCanada, vanwaar we de mobilhome huurden, ons geen bezem meegaven en dat dit al na één dag duidelijk essentieel was om die mobilhome een beetje schoon te houden.

We reden niet de snelste route van 'Manning Provincial Park' naar onze volgende kampeerplek, net buiten Kelowna, maar de mooiste route. Hierdoor reden we langs het gigantische Okanaganmeer. Met momenten, zeker als de zon er even door kwam, waren de uitzichten prachtig: het meer was fel blauw, de heuvels hadden allerlei, zachte en grillige, vormen en hadden verschillende tinten groen van kleur. Spijtig dat er geen goede stopplekken waren om dat moois te fotograferen.

De regio rondom Kelowna is erg vruchtbaar en er worden heel veel groenten en fruit gekweekt. We wilden op onze camping, die van een kippen- en groenteboer was, nog inkopen doen, maar omdat we na zessen aangekomen waren, konden we enkel eieren inslaan.